Omdat het simpelweg bergaf gaat en met mij de wereld.
Jonathan en Nathalie. Tarzan vond Matilde. Zoë dacht aan Willebrord. Romeo aan Remus.
Ik had nog een bokshandschoen gekocht. Om dat varkentje met stekels zacht te aaien.
Mooi is dat. Zo denk je dan. Ja. Ik probeer nog eens. Het leven aan te raken.
Terwijl ze uit het zuiden komen aangestrompeld. Je ziet de slijmsporen.
Je houdt het niet meer uit. Ik zweer het je. Het is er brandens warm.
Toch koelt alles af. De ijsbeer heeft zijn pels verkocht.
Aan een koele nacht. Jonathan en Nathalie.
Het is een aanspreking. Geloof me vrij.
Geen oor dat luistert. Ooit heb ik gedurfd.
Op fluisterend papier omdat de inkt van stilte houdt.
Daarna is hij gevloeid. Gelijk mijn bloed.
uit de reeks 'Duim voor Dimitri