Gezocht: uurmoordenaar
Landerig noemen ze dat
maar ik zie nergens land.
Nergens wat te beleven.
Een natte vlag hangt lusteloos
aan haar mast gekleefd.
Een colablikje bij de stoeprand
wordt door een auto meegezogen,
tolt een eindje verder
en komt weer tot stilstand.
Een hond heft zijn poot
en laat een spoor na
op de gevel van de overburen,
naast de vlek van gisteren en eergisteren
en de dag voordien.
Zijn baasje kijkt onverschillig toe.
Je kan de tijd markeren in dagen of uren
of in vlekken,
maar als je niks weet te verzinnen
blijft hij rekken.
Lieve Fimmers