Stel,
ik werd gegijzeld
als pasmunt, als troefkaart
een menselijk saldo
te gebruiken
in politieke brandhaard
kosten noch moeite gespaard
voor mijn ‘belangrijke’ bevrijding
‘Jouw leven is iets waard!’
veinst de zogenaamde regering
bloederig vermoeide soldaten
haalden me terug naar mijn land
maar door de dehumanisering
van Zij aan de schijnbaar andere kant
liepen menselijke kosten en baten
fataal uit de hand
hoe kan ik nu verder
met de dood op mijn geweten
honderden levens
genomen en verwoest
in ruil voor het mijne,
waarmee politiek blazoen werd opgepoetst
de slachtoffers gemakshalve
bestempeld als andere soort
zo wordt de misdaad
minder daderig
en worden reeds halfdove oren
nog meer verdoofd
tot niemand
de doodsangst
nog hoort
en geen God
nog in menselijkheid
gelooft