Gisteren legt een knoop in vandaag. Over 49 minuten sta ik op, neem ik mijn tas, spring ik op mijn fiets, rijdt ik de 5 kilometer elektrisch en op de hoogste stand naar huis. Ik haal mijn pakketjes uit de pakjesautomaat en sleur met een doos waarin een zak zit met kattenvoer. In het andere pakket business cards, stickers, postkaarten.
Ik ga bij mijn ouders eten want zolang wij hier allemaal nog zijn willen we elke woensdag elkaar zien en vandaag mogen we de ovenschotel van mama proeven. Zolang wij hier nog allemaal zijn, al denk ik niet dat papa zijn ondergang zal vinden in de drank. Ik haat hem aan de drank en hij zit er altijd aan. en ik zie wat hij allemaal voor ons doet. Dat hij de keukentafel elke kerst met cadeaus heeft gevuld, omdat hij zelf als kind één vierde van een ei kreeg. En daarom hoopt iedereen dat papa hun secret santa is.
Zolang wij hier nog allemaal zijn want binnenkort zijn we weg. Ik ben bang dat ik ons zal missen maar het houdt me niet tegen om te gaan.