Zwarte schaduw gluurt mee over de schouders
van de naïeve fotomodellen die vertwijfeld kijken
Weg van de kleine camera laten ze hun samen zijn
in zwart wit en in scherven vallen
Hun lach hangt verstopt achter tientallen ijstoppen
die zich opdringen uit de kilte van het platte land
De dunne draad van de herfstige winter verbindt hen
dwingt hen in hun wollen mantels
Ze schuilen in de warmte van elkaars gedachten
in de spiegel van hun verleden
Het natte ijswater druppelt in hun bestaan
Ze verlangen naar een nieuw seizoen
Waar de zon hun harten verwarmt
staren ze vol heimwee voor zich uit