Het mooiste aan de lente is de groenheid van de blaadjes
Die als groene hoop onze processie bewilderen
Het leven in elke stroomt door opgesomde vaatjes
Het object van diegene die landschappen schilderen
Tot de trechter je brengt naar de transcendente wereld
Laat de maker van verloren snelwegen je leiden
De oorsprong die zelf geen oorsprong heeft geeft enkel vrede
Tot peulvruchten zich over de horizon spreiden
Want Adam zal keren naar de nieuwe aardse landen
Zodat hij Eva's gouden maagdvlies kan doorboren
Tot ze grond uitspitten met hun begraven tanden
De vredesinstitutie schreeuwde af met hun hoofden