groeten van ’t harnas
ik heb nog nooit gehoord van moralen geef me meer herfst kippenvel me
verkil mijn kin slaap in mijn vlees word warm met donker deken dat net
past we zitten onder schilderijen van de hele wereld
onze hoofden een millennium freestyle
ik voel me opgeleefd + onsterfelijk + afgedwongen
in minder dan twee weken ondergegaan
nu ben ik herboren zoals Zephyros
ik schrijd westwaarts nooit tragisch nu bestorm ik
wat straffe tanden en parelen maskers waren
op venus ontmasker ik je
mijn mond is een telefoonspeekseldraad en ik zal je morgen bellen
mijn geheugen is in twee volumes uiteen gevallen en ik zal nooit vergeten hoe
we dieper in mijn matras zakten
neergelaten in het schuim
twee bruisende lijken een hap uit elke voet
wondkorsten in een flesje om iets anders later te genezen ik ben op alles aan het
besparen nu gewoon voor de zekerheid heb ik mijn plan b
neergeploegd: kapitalist saxofonist co-producer nudist ster
terugkeer naar een uitgesleten ik
heb een paar strijkkwartetten naar mijn verleden-zelf gestuurd en een paar gedichten en een paar geweien and
ik in een zwart-witte droom nog eens het controleerbare herlevend
ik smaak de zeep lippen + ogen naar binnen gekeerd + vinger geweer gericht
vizier op mezelf
ik geur naar wilde bloemen van
je rug geplukt een wandeling
een gevolg op mijn spieren getatoeëerd
ik sluip
buig mijn been een beetje
druk mijn fronton achterwaarts
ik drink meer lucht vaartuig
begrensd
de keel smerend
dood metaal
ik wil dat je
mijn kamer binnengaat
jezelf uitleeft/overleeft dat je dan
buiten gaat op middelmatige vlaktes dat je dan
alle ledemaat-toppen vergeet en sterft + weer ontstaat + je kneedt
jezelf in de ochtend beklim jezelf bestijg jezelf
casual klif
en voor mijn voeten
hang je aan een draadje