Op kerstdag werd zij cadeau gegeven
door een oude vrouw aan een jongere man
vermoedelijk moeder en zoon.
Sindsdien hing zij aan zijn sleutelbos
tussen de fietssleutel en de sleutel van de garagepoort
heen en weer te kletsen
meestal in zijn broekzak
behalve thuis, dan hing zij aan een haakje
achteloos.
Sindsdien deed zij haar uiterste best
hem niet tegen die verdomde tafelpoot te laten schoppen
hem te weerhouden in diepe plassen te trappen
hem net op tijd bij de bushalte te laten arriveren
hem de juiste woorden voor de gepaste vrouw in de mond te leggen
hem de mond te snoeren wanneer hij teveel gedronken had
hem de radio te laten opzetten wanneer net zijn lievelingslied begon
"The best is yet to come", zong hij dan, uit volle borst.
Zelf hing zij daar
en werd steeds vuiler
kreeg meer krassen en schrammen
haar lusje sleet af
ze werd vermoeider
vergat eens een stoepregeltje
dan weer die verdomde tafelpoot.
Ze had steeds minder kracht
en dus liep de man vaker verloren
morste vaker koffie uit zijn kop
om zichzelf dan uit volle borst te vervloeken
wat zij persoonlijk opnamhij durfde die mooie vrouw maar niet te zoenen.
Zij sliep steeds vaker op cruciale momenten
zo kreeg de man liters water op zijn hoofd
zo werd de eerste kus een flop
zo waaide de liefde van de vrouw al snel weer weg.
Plots voelde ze de grens naderen
de zandloper liep leeg
het laatste korreltje liep door de trechter
het laatste korreltje geluk.
De man opende net zijn garagepoort
en had geluk - hij smakte ze niet tegen zijn gezicht
het lusje brak
het gelukspopje viel in een donkere hoek
de man ging zijn garage binnen, maar vergat verdomme toch weer
die ellendige drempel
zij bleef daar liggen
achteloos.