Je haakt een hoes om je stekels te bedekken
Je zenuwen rafelen dus ik ook
Zacht spoor ik je aan mij niet kapot te trekken
Vergeef jezelf toch die verkeerd getelde strook.
Je grip is zo sterk dat ik ontsteld loslaat
Verstijfde stokjes volgen elkaar op
Pin jezelf niet vast in een verwachting van maat
Het leven is meer dan een kromme speldenknop.
Volg het patroon tot de herhaald ontspannen staat
die je zo vastberaden werd beloofd
Knoop met felle kleuren het liefste al mijn draad
tot een heel warm net voor de bijen in je hoofd.