Minerva Cerridwen

Gebruikersnaam Minerva Cerridwen

Website https://minervacerridwen.com/

Proza Poëzie Kinder- en jeugdliteratuur Flitsverhaal Kort verhaal Fantasy

Teksten

Ochtendbeeld | #NovemberVers2024

Het is nog stil over het water. Een vrouw opent haar paraplu (het regent niet) Misschien wou ze wat kleur brengen in de vroege winterstad met een beige-grijs patroon.  

Minerva Cerridwen
0 0

Comic Con | #NovemberVers2024

Plastieken zwaarden in 't station Een rolstoelwiel met houtzaagblad Citaten met gevierde bron Een hoge hoed met zwarte kat Schitterend zeemeerminnenhaar En ik mezelf met brede lach Kostuum was weer niet op tijd klaar Toch kom ik thuis op zo'n con-dag.

Minerva Cerridwen
5 0

Sneeuwslokje (Haiku 4) | #NovemberVers2024

De kinderdroom smelt tussen de harde tegels; een oud doel herleeft.

Minerva Cerridwen
7 0

Vondst | #NovemberVers2024

Haar stoffer botst plots tegen iets boven op de kast Een klein doorzichtig zakje dat haar danig heeft verrast Het komt neer in de wasbak; ze kan niets anders zien Had zij het huis goed schoongemaakt, dan was het nu toch clean? Niemand is daar in de buurt, ontdekking onontdekt Ze heeft het zakje vastgepakt en zich wat overstrekt Ze had het niet gemerkt, zal er geen woord van zeggen Als een ander ernaar tast, kan díé het feit blootleggen. Wat later komt die vent thuis, die spreekt haar meteen aan Zij zal nooit van haar leven nog zó poederwit uitslaan Hij biedt het zakje aan met daarrond een vers boeket Hij had dit staaltje wasmiddel voor haar opzijgezet.

Minerva Cerridwen
5 0

Kunstuur | #NovemberVers2024

De schilder vroeg zich luidop af wanneer hij nog gedanst had. Vorige maand, schatte de kleine loopjongen met de kat Vorige week, zei de oude vrouw gezeteld in het blauw Gisteren, verried de veroordelende blik van de jeugd aan wiens tafel hij zich zonder uitnodiging geplaatst had. Maar een vriendelijk naaktmodel reikte hem galant de hand zette knipogend een eerste netjes aangeklede stap dreef hem de roze bloemen in met kietelende streken gegroet door de trippelende kat, door een wals, een polka,  een jig, een bourree – Hij lachte en zong, doeken ritselden  hun trage melodie tot hij in dauwvernis ontwaakte: zijn publiek nog steeds zijdelings bevroren in wild applaus.

Minerva Cerridwen
4 0

Interview | #NovemberVers2024

Geef mij een papieren zakdoek als een briefje monopolygeld De transactie is pas compleet als het bord in tranen overstroomt

Minerva Cerridwen
0 0

Vriestuin | #NovemberVers2024

Vastgevroren buikvinnen  Mijn stem is weggegleden Meestal is het licht te scherp maar vandaag klaarde ik op Wier weerkaatst het oppervlak Blad ritselt in mijn slapen De vijver glad gerimpeld tot de roofvogel verkleumt.

Minerva Cerridwen
2 0

Reuzengebit | #NovemberVers2024

Tussen de hoektand en de kies van een hele grote reus woont er een markies met een bijzonder grote neus. Hij is eigenlijk een rups, maar die term vindt hij onheus; een “voortijdige vlinder” is zijn uitverkoren keus. Met zijn neus kan hij niks ruiken want die is alleen maar vorm en gelukkig, want zo’n reuzenmond, die meurt wel vaak enorm. Elke keer de reus weer niest, doorstaat de markies die storm en verhoogt meteen zijn titel volgens adellijke norm. Smult de markies – hatsjoe! – hertog nog een paar uur van de plaque dan is hij sterk genoeg en wordt een vlinder met gemak. In het gaatje van de kies hangt dan een onverwacht dik pak; de cocon van de – hatsjoe! – prins versterkt luid het gesmak.

Minerva Cerridwen
15 1

Haakwolperspectief | #NovemberVers2024

Je haakt een hoes om je stekels te bedekken Je zenuwen rafelen dus ik ook Zacht spoor ik je aan mij niet kapot te trekken Vergeef jezelf toch die verkeerd getelde strook. Je grip is zo sterk dat ik ontsteld loslaat Verstijfde stokjes volgen elkaar op Pin jezelf niet vast in een verwachting van maat Het leven is meer dan een kromme speldenknop. Volg het patroon tot de herhaald ontspannen staat die je zo vastberaden werd beloofd Knoop met felle kleuren het liefste al mijn draad tot een heel warm net voor de bijen in je hoofd.

Minerva Cerridwen
5 1

Pas te veel | #NovemberVers2024

Verstrooid schud ik de suikerkorrels af Ik ben de fee, ik ben de bloemen Mijn noden zelden goed gekraakt Een leger aan muizenissen draagt me en jouw zwaard zal wel scherp genoeg raken zonder dat ik mijn zorgen weer bloot lach.

Minerva Cerridwen
2 2

Chiropractor (Haiku 3) | #NovemberVers2024

Herschik mijn botten Schud mijn spieren op een rij De winterslaap lonkt

Minerva Cerridwen
5 2

Door de geest in huisnummer 2B | #NovemberVers2024

In de kelder van de buren groeit een paddenstoel dwars door alle muren, door de vloer door de tegels op zijn doel af, opwaarts met gevoel; ik lig met mijn schopje op de loer.   In de kelder van de buren groeit een paddenstoel zonder mooie stippen, alleen wit. Hij kronkelt weer naar binnen, mijn huis donker en koel; ik vraag hem geërgerd hoe het zit.   In de kelder van de buren groeit een paddenstoel; kantelt lief zijn hoofdje schuin opzij. Bega maar, champignon, er is vast niets aan te doen; komt er toch nog ooit bezoek voor mij.

Minerva Cerridwen
3 2

Haiku 2 | #NovemberVers2024

Pootjes op het glas Poes vraagt zich uitgeput af Welke prooi dit past

Minerva Cerridwen
0 0

Ontsnapt | #NovemberVers2024

Ik ontsnap op de rug van een draak Het paleis een tapijt achter ons aan de grond in gehageld door wraak Stevig vrij in een harnas van brons landen wij naast een meer vol van licht Elke kleur slokt ons schaamteloos op Gouden weerschijn belemmert ons zicht Plukt de draak me toch weg in galop met een snelle verwijtende blik: als ik stop, niet meer vlucht, overstroom zal de vijand me binden in schrik – Scherp verzet werpt me recht naar mijn droom.

Minerva Cerridwen
4 2

Post | #NovemberVers2024

Het huis van de heks is van hout en klimop ruikt naar koekjeskaneel en saffloeren fluweel Op de mat bij de deur ligt een grote envelop Het adres staat erop in oranje penseel maar de heks weet van niks, ze is weg naar de stad Elke week haalt ze daar met een kruiwagen meel De envelop schuift opzij, vouwt omhoog, valt weer plat Eruit krult een tentakel, heel lang en bleekgeel Dan scheurt het papier, snippers vliegen in ’t rond Een klein monster verschuilt zich in haar kruidenkasteel Wanneer straks de heks met haar meelwagen thuiskomt wordt ze stevig omhelsd door een vriend via mail

Minerva Cerridwen
5 1

Medepassagier | #NovemberVers2024

Twee giechelende meisjes in de trein Eentje achtendertig, eentje zeventien Elkaar net hier ontmoet op deze lijn Nieuwe naam geleerd, bijzonder onvoorzien Dezelfde oogschaduw gekocht Dezelfde blijdschap om te praten Een nieuwe vrijheid onderzocht Exen vers op straat gelaten - De lichten van de trein gaan uit Hun gesprek dwaalt naar een kassa Getuigen maakten geen geluid Die man ging zo op in de massa Naar hen gegrepen, allebei Het kwelt hen beiden in hun dromen Het lag echt niet aan hun kledij Ach, ze zijn nog goed ontkomen De trein verlicht, sfeer volgt op slag Al een halfuur hartsvriendinnen Ze spreken af op zaterdag Rijden elkaars levensspoor binnen

Minerva Cerridwen
15 2

Haiku 1 | #NovemberVers2024

Vliegtuig in de gracht Golven in het doucheschuim Aardewerk in shock

Minerva Cerridwen
5 0

Automatische piloot | #NovemberVers2024

De automatische piloot brengt mij soms flarden (Zou hij degene zijn die ze in stukken scheurt?) Ze omwikkelen mijn armen en verharden (Wat als ’t in jouw bijzijn toch opnieuw gebeurt?) De dag schuifelt en raakt steeds meer in de knoop (Treur niet om wat ik al vergeten ben) De automatische piloot vliegt zichzelf soms overhoop (Uitgerust beloof ik dat ik jou herken)

Minerva Cerridwen
6 0

Slecht nieuws | #NovemberVers2024

Slecht nieuws vandaag Morgen spoelt de regen het wel weg Opnieuw slechtnieuwsdag We kruipen liever weer in bed Het stopt niet meer Van de oorlog tot de honger tot simpelweg pech Slechtnieuwsvlaag houdt aan De druilkrant druipt, mijn kern besmet   Ik stuurde graag Oordopjes, een blinddoek en een lach Oranjebloemhaag Een vluchtweg voor iedere vlag Maar elke keer Alsof alle wendingen vaststaan Moet geforceerde sfeer Zich afgekeerd hierdoorheen slaan.

Minerva Cerridwen
5 0

Koude ochtend | #NovemberVers2024

De pompoenen hebben maar net mijn neushaartjes verlaten De kruiden zweven nog in huis Een oogstcrumble verkruimelt en alle vensters dampen aan. De bladeren vertrekken Pyjama’s sluipen van de trap (te vroeg voor dit soort nachten) Mijn winterdeken klapt opzij Vouw ons op in jouw cocon.

Minerva Cerridwen
7 2

Met de glimlach | #NovemberVers2024

Eerst leer je een leven lang dat niemand mag weten wat je denkt. Altijd present met de glimlach tot de bom barst en je spijt hebt van de glimp die ze nu zien zo’n scheur die je tot je tenen overspoelt.   Wij zijn toch geen schlagerzangers, oreert de theaterleraar Hoe kan jij ooit mensen raken als ze niet mogen ontdekken wat jij voelt? Tja, je weet maar nooit, denk ik dan   Je weet maar nooit of in het publiek een handtas openklapt een spiegeltje wordt opgediept per ongeluk naar mij gericht en afgepeld tot op het bot verandert die blik me in steen.

Minerva Cerridwen
8 2

Luchtdruktrigger | #NovemberVers2024

De wind snijdt             mijn gedachten                                              af De warmte blaast             mijn leven                                              op Gevoel stroomt             uit mijn vingers                                              weg De letters dansen             van                                              mijn blad Hun weerkaatsing botst              op                                              elke                                                                    plas Mijn slapen vuren             slagwerk                                              af Vurig spring ik  naar ’t moment – De regen tikt                                   op ’t felle glas                                                                     Ik zie alleen nog sneeuw.

Minerva Cerridwen
10 2

De laatste blik | #NovemberVers2024

Lege ogen staren naar het plafond Je mond wijdopen De kamer letterlijk doodstil. Vroeger: een geronk! Het daverende gesnurk van een kettingzaag Tot je plots wakker zou schrikken Zou vragen of je met mijn haar mocht spelen En ik zou nee zeggen. Jouw handen grijpen niets meer en toch maakt het verschil.

Minerva Cerridwen
14 1

Met marshmallows | #NovemberVers2024

Het vuur spint wijze fabelen Een vonk reist door de nacht De sfeer zal het nieuws kabelen naar wie er ’t meest naar smacht Geknisper biedt een heel verhaal Ik wil het best vertellen Maar ’t kampvuur spreekt een gekke taal en toost op mijn gezellen.

Minerva Cerridwen
10 0

Philippides

De wind krast woorden in mijn huid Vuur bruist door mijn spieren De slag gewonnen, roep het uit! Maar zal ik zegevieren? Mijn tenen koud, de weg zo lang Ik weiger te bezwijken Mijn boodschap moet, met groot belang 't Atheense volk bereiken. Helaas, bij aankomst gaat het fout Ik lig plots aan hun voeten De bode ijlend, zo benauwd Kan hen niet eens begroeten. Toch lezen zij in mijn gezicht Nog voor 't eind van mijn leven Uit Marathon het winstbericht Daar door de wind geschreven.   (Geïnspireerd door de wedstrijd van Beeld Express in april 2017.)

Minerva Cerridwen
0 0

Beeld Express (titelloos)

Eindelijk, hoor ik mezelf denken Geïsoleerd door witte wat Een gasbrander en warme sokken Geïnspireerd diep in de nacht. De wanden van de caravan Een veilige cocon Geritsel slechts verbeelding – Sst! Nog even deze zin Dan pas de echte wereld Vol afleiding – gegrom? Een klauw doorheen het plastic Mijn pen valt op de grond Een ongehoorde schreeuw Dan zwart – Ochtendrood besmeurt de sneeuw Als uitgelopen inkt.   [Geïnspireerd door http://azertyfactor.be/kans-detail/207/beeld-express-november-2016]

Minerva Cerridwen
0 0

Zeven ontwerpers

Zeven ontwerpers maakten een vlag Die helaas nooit het zonlicht zag. Het overleg startte nog heel gewoon Ze kwamen bijeen met heel wat vertoon Maar na een paar uren zagen ze ‘t al: De vergadering zat in een vreselijk dal. De een dacht: “Ach, zo blauw-rood-groen Het vloekt wel een beetje, maar ‘t is nog te doen.” “Wat doe je nu?” krijste een ander uit,  “Je maakt hier een fout die mij vreselijk stuit!” De ene kleur weg, de volgende bij Zo maakten ze haast een heel schilderij. Met schreeuwende kleur en gruw’lijk patroon Stuitte de vlag op heel wat gehoon. Beschaamd gingen toen de ontwerpers naar huis De vlag werd verstopt in een heel zware kluis En allemaal wisten ze: “Ach, ach, die vlag, Dat ding heeft geleid tot ons aller ontslag.”

Minerva Cerridwen
0 0

Publicaties

Een selectie van mijn Engelstalige titels, fantasy en sciencefiction:

Novelle The Dragon of Ynys, 2020, Atthis Arts: Mijn website - Uitgeverij Atthis Arts - Goodreads

Kortverhaal 'The Space Between Stitches' in The Neurodiversiverse: Alien Encounters, 2024: Mijn website - Uitgeverij Thinking Ink Press - Goodreads

Kortverhaal 'Memory Malfunction' in Community of Magic Pens, 2020: Mijn website - Uitgeverij Atthis Arts - Goodreads

Kortverhaal 'Stars from the Stars' in Space Opera Libretti, 2020: Mijn website - Goodreads

Kortverhaal 'Summoned' in Love & Bubbles, 2018: Mijn website - Goodreads

Kortverhaal 'Match Sticks' in Unburied Fables, 2016: Mijn website - Goodreads

Project Paranatellonta waarin ik sinds 2013 de foto's van Fie voorzie van een verhaal van 10 zinnen: Op Tumblr

Voor meer gepubliceerde kortverhalen verwijs ik naar mijn website.

Nederlandstalige publicaties:

Gedicht bij foto in Beeld Express, Januari 2017: Op Azertyfactor

Poëzieweek 2023: Op mijn blog

Prijzen