Handjesgras en solidago

5 aug 2015 · 2 keer gelezen · 0 keer geliket

 

 

ik fiets ik fiets en niets

dat mij nog stoppen zal

geen onweder of losse

regenval vandaag wordt

het een hete dag

 

alsnog staan vrouwen

zuchtkadavers groenten

dorps geroddel droge

pruimen menstruatiesapjes

ruilen ze over de haag

 

wieden zal men niet

te loom het onkruid

even gewoon planten ze genieten

van hun bloemen dromen

van een volwaardig bestaan

 

een veldweg wacht

wilde haver solidago

handjesgras een haas

met platgestreken

oren op de rug had me

 

te laat gezien de afdaling

ze lacht mijn remkabels

zijn lang geleden ooit eens

afgeknapt toen ik nog schrok

voor leeuwen en verval

 

ik zal niet stoppen

voor het stil gestotter

van de putten daar een raaf

zit op een paal met

twintigduizend volt

 

geniet hij van de spanning

kleuren paarse distels

dingetjes die mij aan hoge

vluchten ongeooste

wolken denken doen

 

alles laat mij verderdolen

dwalen door de velden

overal verdwalende verhalen

later nog een jager

die ik aanspreek zeg

 

dat ik de hazen al heb

weggejaagd dat hij

niet lijden zal zijn pens

is dik genoeg zijn ogen

zeggen dat ik gek ben

 

daar een buizerd hij

kan kiezen uit wel

duizend muizen ik uit

horinzonten zenit

zon en ondergang

 

ik ken geen vrees

de ommewegen heb ik

heel mijn leven al

bereden ook vandaag

verlies ik blij het noorden

 

zelfs de angst voor het geluk

 

 

 

 

uit de reeks  'Reizen met Robby'

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

5 aug 2015 · 2 keer gelezen · 0 keer geliket