Wat die fameuze geluidsopname betreft: Fraeyman mag blij zijn dat hij ze zelf niet meer heeft, dat ie nog leeft. Een geluk voor hem -ook voor mij- dat Didier D. in april '99 omgelegd was, tijdens een slecht afgelopen wapendeal, toen hij in beslag genomen spul had proberen te verkopen en bij de overdracht een kogel midden in het voorhoofd gekregen had, naar ik heb gehoord.
Deze zaak wordt ook in verband gebracht met Karel V., de beul van Berlare, en zijn rechtse kompanen. Wapenhandel, aandelenzwendel, het illegaal storten van asbest en nog meer kwaadaardigs; daar hielden die gasten zich mee bezig.
Op een bezopen nacht waren ze ook eens naar De Harmonie afgezakt en begonnen daar abonimabel veel kleverige sporen achter te laten, net zoals de Saksen-Coburgs dat in de negentiende eeuw deden, toen regelmatig in naburige hertogsdommen de slaapvertrekken van adellijke deernen binnendrongen. Het besef was meer en meer beginnen doorsijpelen dat hun geslacht dreigde uit te sterven wegens erfelijke impotentie en in dronken toestand waren ze niet meer te houden.
“Assez is genoeg! Gaat elders votre terrain afbakenen”, had ze gekeeld. Sappige Siska had één van die gasten bij zijn slappe loop gegrepen en gedreigd het vlezige kleinood nog verder te minimaliseren.
Wat verder geen geheim hoeft te blijven is dat er in De Harmonie enkel met gouden herdenkingsmunten betaald kon worden, meer precies die voor het vijfentwintigjarig jubileum van Boudewijn I als vorst onzer contreien.
Vijfhonderdachttienduizend honderdzeventachtig waren er geslagen in 1976. Ze wegen 6,45 gr en zijn ooit verkocht geworden aan 2000 frank het stuk.
Sappige Siska accepteerde enkel dat, geen franken van het volk, ook geen Zwitserse, geen dollars en zeker geen cheques, ziet-da-van-ier. Het was dr. Bellens die steeds Tuborg met Veuve-Clicquot mengde en nadat hij enkele glazen van zijn gore mengsel achterover geslagen had, begon ie altijd weer te zagen.
Dat zijn gouden 20 franken voor ‘de 150ste verjaring der Belgische onafhankelijkheid‘ veel meer waard waren dan die van dat vijfentwintigjarig jubileum. De zijne mochten dan wel precies evenveel wegen, maar ze waren veel zeldzamer, bleef ie volhouden en hij probeerde altijd weer wat extra’s los te peuteren bij Siska, die nooit toegaf.
“Six virgul quarante cinq grams is zes komma vijfenveertig gram. Cette égalité est à respecter par tous les joueurs, par n’importe quel participant aux jeux érotiques et n’importe la couleur de ses couilles", waarmee ze de discussie afsloot.
‘'Assez is genoeg’, deel 3 van het kortverhaal ‘Harmony Gold’
uit de reeks ‘Ignace Somers’