De lucht ademt verleden tijden
Ik duik in
In wat nooit meer zal zijn zoals het was
Nog nestel ik me in de herfst met al zijn kleuren
Verheug me op de winter met zijn geuren
Ik laat ze los, de bladeren, die toch zullen vallen
Die straks weer een wordenmet de grond
Laat los wat niet meer zo ijn als het was
Het was mooi, maar is nu eens voorbij
Zoals aan de lege winterbomen
Komt in mij ruimte vrij
Die ik ga vullen met nieuwe dromen
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.
8 dec 2025
· 2 keer gelezen
· 1 keer geliket