1993
jaar na de dag des heren
sterft River Phoenix aan een overdosis speedballs
bibi eerste keer vijfde middelbaar
naar Parijs met een jezuïet
groen
van de eerste wiet
en nat achter de oren
die droomden van het hijgen van een Parisienne met een dikke derrière
liever lezen in Tolkien en gangster Charrière
dan Taschen Cézanne
geen kl*ten gedaan op de dag des oordeels
alsnog nachtje doordoen
grave schilder
boeren en protten tegen de kleinburger
zelf iets schrijven met een vulpen op de rand van een psychose
een nervous breakdown
een Aha-Erlebnis
hanenpoten die alliteraties en rijm creëren waar het toen niet paste
zoals in de Middeleeuwen
'Sir Gawain,
I am the Green Knight with a knife in a noisy night,
The Painter you portrait is in pain,
He got wounded and wrestled with his wife,
He's stoned and insane with cokane burning in his bloody brain.'
de maan, de nacht inspireerde me slechts kort,
zoals de sakura vluchtig bloesemt
zoals Icaros te dicht bij de zon
Ach, zucht, ...
de SM-leerkracht geschiedenis vond het ook.
9/20
Het einde van een schrijverschap, het begin van een narcistische neurose.
Er is een dunne lijn tussen genie en waanzin.
Maar een nog meer dunne tussen willen maar niet kunnen.
Of was het niet mogen.