A: (Diepe zucht) Man het is verschrikkelijk druk daarbinnen… (zucht) “ Thomas doe dit, Thomas doe dat niet, Thomas luister als ik tegen je praat “. Laat me toch gewoon met rust… Brrrr... deze bank is ijskoud...
B: Wat lijkt het probleem te zijn jonge heer, is de bank écht zo koud?
A: Oh u heeft me gehoord? Het spijt me meneer, dat was niet mijn bedoeling, i-ik wilde u niet storen
B: Storen? Een oude man als ik? Onzin, maak je geen zorgen joeng... er is niks waar je me mee kunt storen
A: Bent u zeker? Met alle respect, u lijkt een beetje oud…
B: Oud? Jazeker. Fragiel? Wel, vroeger was ik.. de meest gevoelige persoon
A: Vroeger?
B: Wel, laten we zeggen dat de jaren 20 een.. vreemde tijd was
A: De jaren 20? U bedoelt toch niet...
B: Oh jawel, de tijd van de pandemie
A: Sorry meneer, ik wist niet dat u-
B: Zo oud was?
A: Ja..
B: Dat is toch niet erg... hoelang is het geleden, zo’n vijftig jaar nu?
A: Bent u het meeste vergeten dan?
B: Ik zou wel willen, maar ik ben bang dat het niet zo gemakkelijk is.. er zijn nu eenmaal veel dingen die niet vergeten mogen worden
A: Ja, ik denk.. dat ik dat wel kan begrijpen
B: Maar genoeg over mij, vertel eens, waar was je zo gefrustreerd over?
A: Oh het is gewoon… ik en mijn mama die waren aan het shoppen voor kerstavond... En.. ik werd het beu dat ze me bleef rondbevelen en vooral dat ene irritante liedje dat ze de hele tijd blijven spelen.. hoe heet het weer?
B: “ All I want for Christmas is you” ?
A: Ja, voila.. hoe wist u dat?
B: Joeng, ze hebben dat nummer al voor mijn tijd gespeeld.
A: Dat geloof ik niet
B: Oh maar het is zo, ik ben bloedserieus. In die tijd moesten we ons haasten om het toiletpapier te halen, voordat ze allemaal op waren... allemaal terwijl we dat ene, grijsgedraaide liedje moest aanhoren
A: Wacht, waarom toiletpapier? Hahaha
B: Joeng, ik stel mij die vraag al vijftig jaar... zelfs filosofen hebben geen flauw idee
A: Ik durf te wedden dat je veel aircomaskers moest dragen
B: Oh nee, veel erger, die bestonden pas 10 jaar nadat het afgelopen was.. voor de zieke mensen of als je erge astma had, maar daarvoor hé… moesten we ordinaire, ongefilterde mondmaskers dragen...
A: Wow, amai dat moest zo erg zijn... hoe heeft u al dat lijden overleefd?
B: Maar je hoeft niet zo beleefd te zijn jongen, zeg maar ‘je’
B: Ah oké sorry
B: Weet je nog wat ik eerder zei, over kwetsbaar zijn?
A: Ja?
B: Toen ik jong was, was ik zo gevoelig, vooral als kind.. als de leraar om welke reden dan ook boos op mij werd, barstte ik bijna uit in tranen
A: En nu? Wat als iemand je bijvoorbeeld.. een irritante bejaarde zou noemen?
B: Als iemand dat nu tegen mij zei hé, dan zou ik hem zo hard slaan met mijn wandelstok als ik kan, dat zou die wel een les leren.
A: Hahahah, dat zou ik graag willen zien.
B: Ja dat geloof ik wel, maar mijn punt is ... Ik had mijn problemen en zwakheden, raad eens wat ik deed? Ik overwon ze.
A: Hoe?
B: Ik was rond jouw leeftijd.. 15 tot 16 jaar oud,- toen er iets vreselijks gebeurde.. iets dat mij en mijn broer zwak, schuldig, gebroken... liet voelen... Maar.. ik wist dat het niet zomaar zou verdwijnen, dus wil je weten wat ik deed?
A: Ja
B: Ik ging er frontaal mee om, ik erkende het, accepteerde het, ik ging uit mijn comfortzone en vond een.. nieuwe ik. Ik was bang, zo bang dat ik niet kon slapen.. maar ik bleef vasthouden.. aan de twee dingen, die ik nog had
A: Je huisrobot en je PlayStation 8?
B: Ah die waren er toen nog niet
A: Oh aww
B: Hoop... en moed, zo is het me gelukt. Daarna voelde ik me.. niet langer schuldig of gebroken, ik voelde me zelfs... alsof ik mijn plicht had vervuld
A: Dus wat je zegt is, om een probleem op te lossen, moet je moedig zijn en je angsten loslaten?
B: Nee mijn jongen, om iets op te lossen accepteer je je angst, je zwakheden en werk je aan wat je niet zo goed kunt, de zone van discomfort, van ongemak... Als je daar eenmaal binnen bent weet je niet waar je terecht gaat komen... maar je zult er hoe dan ook sterker uit komen
A: Wauw... dat klinkt zo.. wijs
B: Wijsheid komt met leeftijd, zou ik zeggen, maar nu ik erover nadenk.. is het eerder leeftijd.. dat komt met wijsheid
A: Dus wat was je reactie toen, je weet wel.. het gebeurde?
B: In het begin was ik.. op zijn zachtst gezegd geschokt... niemand zag het aankomen, allée tenminste had niemand verwacht dat het zo erg zou zijn als het ging zijn.. en we kwamen allemaal.. in een nieuwe ongemakkelijke zone terecht
A: Zoals bij het dragen van ongefilterde aircomondmaskers?
B: Niet per se dat, de plotselinge verandering in de manier van leven, liet ons verward en vol vragen achter... en twijfel
A: Ja dat kan ik helemaal zien, je moest je dood verveeld hebben..
B: Oh ja zeker, we spendeerden het grootste deel van onze tijd binnen met tv kijken of spelletjes spelen, we werkten zelfs vanuit thuis
A: Maar mijn mama werkt altijd vanuit thuis, het is niet echt zo erg toch?
B: Wel, onze wifi was.. beperkt, dus we moesten allemaal in dezelfde kamer zitten.. ik, mijn broer, mijn mama en papa... allemaal terwijl we tegelijkertijd moesten bellen
A: Oh nee.. dat klinkt verschrikkelijk
B: Oh dat was het inderdaad... maar nu ik terugkijk... mis ik die tijden echt.. ik zie mijn broer tegenwoordig zelden en, mijn mama en papa... Je weet wel, ik bezoek ze nog steeds.. maar dan in de vorm van een steen.. die niet terugpraat... als je begrijpt wat ik bedoel
A: Ja... jawel.. ik, het spijt me voor je verlies.. ik zou niet weten wat ik moest doen als dat met mijn ouders zou overkomen
B: Maar ik denk van wel, nu toch
A: Hmm? O ja! J-je hebt gelijk, wow.. ik... ik weet niet wat ik moet zeggen..
B: In mijn tijd zou ik zeggen: Deel iets gratis met iemand die het meer nodig heeft dan jij en dan krijg je er iets voor terug
A: Wat heb jij dan nu teruggekregen?
B: Entertainment
A: Weet je, dit gesprek gaf me zo'n warm gevoel.. dit bankje voelt nu veel comfortabeler haha
B: Dat kan ik geloven, jong.. hetzelfde geldt voor mij