“Schat… Schat.”
- “Hmmm?”
“Schat, slaap je?”
- “Hmpf… Ik geloof van niet. Wat is er misschien?”
“Daarnet, tijdens het nieuwjaarsetentje bij Truus en Andy. We waren aan het praten over onze intimiteitsbeleving. Je zei dat je daar 100% tevreden over was. Ik maak me zorgen.”
- “Hoe bedoel je, da’s toch net goed?”
“Mja, maar ik weet nog dat we het daar vorig jaar op het etentje ook over hadden. Toen zei je nog dat je 200% tevreden was. Dat is een halvering van de voldoening die ik je kan schenken. Kan ik je dan echt totaal niet langer behagen?”
- “Maar moppie, ik zei toch dat ik er 100% gelukkig mee ben?”
“Mja, ok. Maar dat is toch maar een halvering tegenover vorig jaar.”
- “Misschien had ik de vorige keer dan ook gewoon 100% moeten zeggen.”
“Dus heb je vorig jaar overdreven, of zelfs gelogen?”
- “Maar moppie…”
“Jij bent me een fraaie hoor. Gewoon boudweg de waarheid geweld aan doen in de wetenschap dat je mij daarmee mijn fysieke integriteit op de helling zet. Als mijn uitgezakte lijf je niet langer kan bekoren…”
- “Komaan, moppie, je bent 32.”
“… zeg het dan gewoon, ik ben een redelijke vrouw. Maar wentel je niet in een web van leugens, verdoken homo die je bent.”
- “Maar schat, ik ben 100% hetero!”
“Zie je wel, ik wist het. Je geeft het nu al zelf toe, gore nicht die je bent. Ik had het kunnen weten. Deze hele relatie is blijkbaar gebaseerd op leugens en halve waarheden.”
-”Moppie, overdrijf je nu niet wat?”
“Jij moet spreken, emotioneel-theatrale diva die je bent.”
Stukske dramaqueen van mijn voeten, dacht hij. Mocht ze niet zo goed zijn in bed, ik was al lang weg.