Borstkas vooruit en weg ermee.
Heuveltje af en heuveltje op.
Naar de voetbal kijken is de top.
Dansend als een rosse ballerina.
Huppelt zij rond om een uur of acht, ja.
Kijken naar een doelpunt of twee.
Naar een treurende of juichende mensenzee.
Een groot scherm om haar helden te zien scoren.
Dries Mertens en Lukaku kunnen haar bekoren.
Van het WK voetbal wil het vosje steeds meer.
Daarom komt het kijken keer na keer.
De doelpunten van Chadli zijn prachtig.
Met commentaar van Mulder, gewoon machtig.
Fan van de Rode Duivels sinds het begin.
Messi, Ronaldo en Neymar veel te min.
En komt een strafschop er weer aan.
Zie de oogjes van het vosje dan eens gaan.
Hun trouwe maatje, de video-analist.
Wordt door de Duiveltjes nog steeds gemist.
Zijn wijze woorden, de helpende hand.
Brachten hen naar het Russen-land.
Om 0-2 achterstand gaan zij niet malen.
Als ze nadien de kwartfinale halen.
Voor een matchke tegen Brasil moet alles wijken.
En komt het vosje met vijftien maatjes kijken.
Naast de grote VRT-pilaar.
Is het grote moment nu daar.
Tegen Neymar en Marcelo in groene velden.
Zullen de Duivels zich laten gelden.
En worden zij toch geen kampioen.
Dan is daar niks aan te doen.
Ze toonden hun moed, daad en kracht.
En blijven eeuwig onze helden, dag en nacht.