Autisme Storm

Gebruikersnaam Autisme Storm

Teksten

Ontwaakt nattigheid der hemel

De regen kwam vroeger dan gedacht natter dan verwacht toen hij nog lag te slapen als een schip aan de kade zwevend op deinende golven met geile zoetheid bedolven. De regen kwam en verdween en kwam en verdween. Zoals het altijd gaat maar niet vandaag. Het ventiel was open en regen en goden kwamen in opstand en kregen de overhand in een dag die niet terugkwam omdat vandaag niet morgen en niet gisteren is.

Autisme Storm
21 1

Intimiteit

Je vertelde me altijd dat je het niet leuk vond dat ik geen gevoel voor intimiteit had,hoe ik je niet vasthield zoals jij vastgehouden wilde worden,zoals zij jou vasthield.Ik zou je niet veel kussen in het openbaar,dus je gaf me geen kans om weg te komen.Je hield me steviger vast en mijn ontsnapping lag in het slot van onze monden.Ik vond het fijn,maar ik heb me altijd afgevraagd wat normaal is.Was je zo met haar of was zij normaal,snak je naar vrouwen die niet zo intiem zijn als jij of speel je gewoon graag ons spelletje? De laatste tijd probeer ik je meer aan te raken, woorden te zeggen die aanvoelen als rozenknopjes.Zo zoet en elegant delicaat.En hoe meer ik dit vreemde concept van een intieme relatie laat zien,hoe meer ik verliefd word,hoe meer ik in je val trap van glimlachen en vingers die door mijn haar gaan,hoe meer ik hunker naar je kussen, je aanraking,…Wat is er met me gebeurd?Want schat,ik bang ben.

Autisme Storm
23 0

Spijt

Je zegt me dat je spijt hebt van haar, dat je wenste dat ik je eerste was. Ik kijk je met minachting aan omdat je weet welke fouten ik heb gemaakt. Ik vraag me af, zal je tegen de volgende zeggen, “Ik wou dat jij mijn eerste was.” Het lijkt me nogal vreemd omdat je ooit van haar hield zoals je van mij deed. Maar ik zal je dit zeggen: Ik zal geen spijt van je hebben. Ik zal ze niet zeggen dat ik wilde dat jij haar was. Want hoewel we liefhadden en verloren, telt alleen de eerste.

Autisme Storm
18 0

Ik dacht…

Ik dacht dat hij een huismus was, maar het bleek een trekvogel te zijn.

Autisme Storm
15 1

Masai mannen

Keni en Tanzi, verdreven naar buches, waar beknotte dapperheid wordt begraven. Achtergelaten blikken van witte klei couche in tenten van dorst en hongerige magen ginder een metamorfose mannen maakt en jongens begraaft in de rimboe. In het dorp ontwaken nu potten en pannen twee koeien, tien geiten, wat was hun gedacht alvorens bereid, geroosterde moordplannen met platte broden gekneed, door vrouwen zo zacht. Waar jongeren samen de geiten al melken terwijl versletenen hun eigen alcohol doen leven, geschenken bezongen en ook weer verwelken in dansen en liederen die de aarde doen beven. Ritme en rijst voor roodgekalkte idioten, voor mannen die terugkeerden als waren het Goden.

Autisme Storm
14 1

Donkere wolken boven Odessa

Donkere wolkenpluimen boven Odessa, nieuw dieptepunt in de oorlogssaga van een clown in een leger t-shirt op tv door neonazi’s gedwongen in deze bloedzee. Een Russische president doordrongen van gelijk, zijn volk door boycot en sancties nu te kijk. Een demente leider van stripes en stars Europa meeslepend in zijn eigen wars. Miljarden euro’s en dollars voor wapentuig voor een oorlog geweldig, zo toegejuicht. Om een morzel grond houden rijken de oorlog warme, titanium, palladium, lithium, ijzer, koper, nikkel en tarwe. Vrede kan nu niet al zijn! Daarvoor is de buit nog veel te klein. Oorlog moet er zijn, dag na dag… een nieuwe bom, een tank, een luchtdoelraket. Alleen zo beleven duivels nu hun boze pret.

Autisme Storm
26 0

There are no Russians in Kiev: aflevering 6

Vier hoog in een straat in Kiev wonen Radoyka Rakovich en Oksana Alina al tientallen jaren naast elkaar. Ze ontmoeten elkaar vaak in het trappenhuis om de laatste nieuwtjes uit te wisselen. Oksana: “Onze president Zelensky heeft gelijk. We moeten erkennen dat de Oekraïne geen lid van de NAVO kan worden. Het Westen moet ons andere veiligheidsgaranties geven. Het is voorbij, Radoyka! Het is gedaan met ons land, krayina! Er rest enkel te kijken wie we nog kunnen redden!” Radoyka: “Panikeer zo niet! Vanmorgen is het misschien erger geworden. Misschien… Er is dan twee of drie keer het luchtalarm afgegaan. Syrena dlya povitryanoho nalʹotu! Ik heb doffe knallen van de inslagen gehoord en misschien ook artillerievuur. Er lijkt nu een offensiefje bezig. Er gebeurt wel iets, maar laat dat niet zorgen voor onrust.” Oksana: “Drie miljoen mensen zijn op de vlucht in het buitenland en drie miljoen in ons krayina, verdreven uit hun huizen! Zovele vrouwen en kinderen hebben afscheid moeten nemen van de mannen. Ze zijn op de laatste treinen gekropen voor de hoofdstad leeg liep. Een hand tegen het treinvenster en dan met een zakdoek vechten tegen de vele tranen. Slʹozy, slʹozy. Een plastieken zak of een rollator is alles wat de vluchtende vrouwen bij hebben. Ze wilden, maar konden niet blijven. Huizen zijn kapot of volledig afgebrand. Zlamanyy, z·horiv… “ Radoyka: “Hiernaast was een Vlaamse reporter aangekomen, in de flat van dat meisje dat naar Tsjechië is gevlucht.” Oksana: “Die man, die met een bestelwagen met hulpgoederen is aangekomen? Ik vroeg mij al af ‘wie is die man met die furhon, wat doet die hier?’ Hij had geen toegangskaart tot het appartement en een soldaat met een kalashnikov heeft hem in de parkeergarage nog aangesproken. Volgens mij is het een Russiche spion!” Radoyka: “Geen spion, dat is die zhurnalist. Er zijn gelukkig vrijwilligers die dapper genoeg zijn om van Lviv naar Kiev te rijden in zo’n busje om legerhelmen tot hier te brengen. Die hebben hem meegebracht” Oksana: “Gelukkig zijn de Belgen de file gewoon, dus wat is een reisje bij nacht over hobbelige binnenwegen, twintig uren langs allerlei blokposten waar je je paspoorten dan moet tonen.” Radoyka: “Nu, die Vlaamse reporter, die репортер, was maar aan het filmen en foto’s nemen in de buurt gaan ons appartement. Dat schoot mij toch wel in het verkeerde keelgat, weet je Oksana!? Ik heb de eigenares met hem contact laten opnemen. Toevallig had zij nog een andere leegstaande flat. Ze heeft hem naar dat gebouw doorverwezen. Veel mensen brengen nu de nacht door in onze parkeergarage. Maar niks voor mij hoor, de nacht doorbrengen op een harde vloer.” Oksana: “Het zijn de laatste dagen van Kiev! Ons leven is voorbij!” Radoyaka: “Wanhoop niet, pani Oksana! De opmars van de rosiyany is gestopt. We gaan winnen tegen de Russki! Het centrum van Kiev zullen ze nooit bereiken! Een stelletje baydyky kan onze stad nooit vernielen. Wat stuk is ruimen we op. Winkels en appartementen. Dat is alles! Kiev gaat de dans ontspringen. De overwinning ligt voor ons. De Russki durven geen stap meer verder… “ Oksana: “Ben je niet te positief?” Radoyaka: “Er staat een stralende zon aan een blauwe hemel! Lekkere vitamine D, gratis ter beschikking! Iedereen is meteen naar buiten gekomen. De mensen maken allen een toffe wandeling, wat ik ook gedaan heb. De rekken in de winkels zijn tot de nokken gevuld en de bakker om de hoek verkoopt nog steeds de beste koffiekoeken in de hele wereld! Zelfs in België hebben ze niet eens zulke lekkere patisserie. Kiev gebak, dat smelt op ieders’ tong. Je weet wel, zoals M&Ms. Superlekker!”

Autisme Storm
6 0

There are no Russians in Kiev: aflevering 5

Vier hoog in een straat in Kiev wonen Radoyka Rakovich en Oksana Alina al tientallen jaren naast elkaar. Ze ontmoeten elkaar vaak in het trappenhuis om de laatste nieuwtjes uit te wisselen. Oksana: “Dag Radoyka. Zou er snel een wapenstilstand komen? Er zijn vandaag weer nieuwe gesprekken online voorzien met de Russki.” Radoyka: “President Putin had nooit gedacht dat we zo eensgezind achter Zelensky zouden staan. Een president die heeft gezegd ‘desnoods te willen vechten tot de laatste druppel’. De Panji dachten dat wij met bloemen in de straten zouden staan en gingen applaudisseren als de Russische tanks voorbij zouden komen. We zijn broederlanden, maar anderzijds ook al acht jaar in conflict met elkaar in het oosten. Oekraïne is enorm veranderd sinds 2014 en dat hebben ze in Moskou niet begrepen. Putin leeft in een sprookjeswereld zonder besef van een Oekraïens volk en een Oekraïense natie. Maar we vechten als leeuwen voor ons land en onze vrijheid.” Oksana: “Elke dag bombarderen de Russki ons land meer en meer in puin, dorp na dorp, stad na stad moet eraan geloven. Niemand is waar dan ook nog veilig tegen bommen, tanks en soldaten. Niemand gaat ons volk herinneren…” Radoyka: “De ene boek na de andere zal verschijnen met verhalen over onze heldhaftigheid. Hoe gewone burgers Russki танк tegenhielden door er simpelweg voor te gaan staan. Hoe president Zelensky, de barmhartige, de genadevolle, de onweerstaanbare nu de heerser, beschermer en vormgever wordt van het Oekraïense volk. Hoe hij en zijn vrouw het aanbod van president Biden tot evacuatie naar Amerika weigerden om bij hun volk te blijven. En hoe de Oekraïense verdedigers op Slangeneiland een Russisch oorlogsfregat dat tot overgave opriep beantwoordde met een vette ‘fuck you!’. Of onze acteur Pasha Lee, 33 jaar, die kinderen uit hun huis hielp evacueren in Irpin. De evacuatie die de Russki bemoeilijkten door beschietingen. Pasha trok zijn kogelvrije vest uit en gaf het aan een kind om dit te beschermen. Hij was de stem van de Lion King en The Hobbit en werd gesmoord door een Russki m’yach. Een kogel doodde een leeuw. Deze narratieven zullen eeuwig meegaan!” Oksana: “Je bent wel erg positief, intussen worden al onze gebouwen en steden aan puin geschoten en beginnen mensen honger te lijden… “ Radoyka: “Amerika gaat nog 200 miljoen dollar aan wapens sturen. Dat is 1,2 miljard dollar militaire steun van president Biden de voorbije maanden.” Oksana: “Waarvan we nu al weten dat deze wapens via smokkel bij allerlei groeperingen terecht gekomen zijn, binnen en buiten Oekraïne, van neonazi’s tot terroristen die de islam misbruiken om een islamitisch kalifaat te stichten. Er is totaal geen controle meer wie die zbroyi momenteel in bezit heeft en wat die of zijn hrupa er mee gaan doen… De Duitsers stuurden 1.200 bommen, waarvan 900 in de prullenmand moesten omdat er zoveel schimmel opstond dat onze soldaten speciale pakken dienden te dragen om niet ziek te worden. De wereld wordt echt geen betere plaats met al die zbroyi die ze nu naar Oekraïne sturen. Ze moeten praten, niet vechten!” Radoyka: “Putin kan het hele land kapot bombarderen, maar hij zal nooit de harten van ons volk kunnen veroveren of onze eigen wil breken. Onze eendracht, onze harmonie kan niet kapot.” Oksana: “Ons land is zlamanyy!”. Radoyka: “We bouwen het weer op!” Oksana: “Maar eerst een wapenstilstand!”

Autisme Storm
16 1

There are no Russians in Kiev: aflevering 4

Vier hoog in een straat in Kiev wonen Radoyka Rakovich en Oksana Alina al tientallen jaren naast elkaar. Ze ontmoeten elkaar vaak in het trappenhuis om de laatste nieuwtjes uit te wisselen. Radoyka komt aangelopen in de trappenhall van het gemeenschappelijk appartement. “Hebt je het gehoord over die spion?”, werpt ze op. Oksana: “Over Putin, die voor de KGB gewerkt heeft, bedoel je?” Radoyka: “Nee, niet over die koude Rus. Over Denys Kireev, die onderhandelde namens Oekraïne in het team van president Zelensky. Parlementslid Oleksiy Honcharenko zei mij dat de geheime dienst GUR hem bij zijn arrestatie heeft doodgeschoten: twee kogels door het hoofd. Hij werd verdacht van hoogverraad met Rusland door de GUR. Ze hadden duidelijke bewijzen, ondermeer afgeluisterde telefoongesprekken.” Oksana: “Echt?” Radoyka: “En ook twee andere top-ambtenaren van het Ministerie van Defensie van Oekraïne zijn doodgeschoten. Ook verdacht van spionage en liepen in de kogelbaan van de geheime dienst: Ivanovich Alexei en Valery Chibineev.” Oksana: “Het Azov bataljon maakt overuren in de geheime dienst.” Radoyka: “Volgens de nationale televisie hebben we in de strijd tegen de Russki’s twee tanks, gevechtsvliegtuigen, twee helikopters en hun schoppen vernietigd. We hebben ze teruggedreven en omsingeld in hun tanks. Vannacht hebben we ze vergif laten drinken en Vladimir Putin’s soldaten een lesje geleerd dat de geschiedenis niet zal vergeten. Echt waar.” Oksana: “De zeer gewaardeerde president Zelensky heeft drie tv-stations van de oppositie gesloten op grond van de ‘nationale veiligheid’. Een oppositiepoliticus werd vorig jaar onder huisarrest geplaatst op beschuldiging van verraad. Is dit niet het soort dingen dat Putin doet?” “Waarom maken wij in ons land vol Russen het Russisch een tweederangstaal? Russen die er decennia lang gelukkig woonden, werden onder druk gezet om het Oekraïense staatsburgerschap aan te nemen en Oekraïense versies van hun christelijke namen aan te nemen. De scholen propageerden een nationale held, Stepan Bandera, aan wie de Russen een sterke hekel hadden en die als een terrorist werd beschouwd. En ze onderwezen geschiedenis die vaak een anti-Russisch tintje had. Misschien is er wat waarheid dat de Russen zich door dit beleid in het nauw gedreven voelden. Waarom konden we ze niet gewoon met rust laten?” Radoyka: “President Zelensky zei gisteren dat we de Russen verslagen hebben. Als God het wil, zal hij jou en mij meer informatie geven. Hij zweert bij God en zegt dat zij die in Moskou verblijven, deze huurlingen in een crematorium hebben gegooid.” Oksana: “Ik weet het allemaal niet met onze Oekraïense en westerse media. Herhaal de leugens van de leugenaars niet. Word niet zoals zij. Wees zeker van wat u zegt en speel niet zo’n rol. Zoek naar de waarheid. Laten we elkaar dingen vertellen en dit zelf te verifiëren en kritisch te zijn. Er waren ook geen massavernietigingswapens in Irak! Er zijn media die nu hun uiterste best doen om ons te waarschuwen voor fake news en ons zo willen laten denken dat alleen zij het echte onvervalste nieuws brengen. Iedereen met Russische roots en die op geen enkele wijze deel uitmaakt van deze oorlog, zouden we onze excuses moeten aanbieden voor de belachelijke heksenjacht die gaande is wereldwijd op de Russische medemens.”  

Autisme Storm
8 0

There are no Russians in Kiev: aflevering 3

Vier hoog in een straat in Kiev wonen Radoyka Rakovich en Oksana Alina al tientallen jaren naast elkaar. Ze ontmoeten elkaar vaak in het trappenhuis om de laatste nieuwtjes uit te wisselen. Oksana ziet haar buurvrouw en begint: “President Biden zegt dat president Putin Rusland gaat binnenvallen? Rusland??? Hij loofde de moed en vastberadenheid van het Oekraïense volk en zei dat Putin nooit het hart en de ziel zou winnen van het Iraanse volk”. Die Amerikaanse president stapelt de ene na de andere verspreking op of is hij dement aan het worden? Radoyka reageert: “Gelukkig hebben we president Zelensky!” Oksana: “Waarvan Putin zegt dat hij de minderheden in zijn land als drek behandelt en er een puinhoop van maakt… En net nu trekt Ikea zich terug uit Rusland, nu hun leider een vijs is verloren…” Radoyka: “Niets nieuws onder de zon. Maar bij gebrek aan beter moeten we het daarmee doen.” Oksana: “Maar buurvrouw, wij hebben toch geen echte wapens of moeten we het met de nieuwste tankvernietiger van de Oekraïense Boerenbond doen?” Oksana: “En dan onze buurman Aleksandr van beneden, die zojuist beroofd werd bij het tankstation en meteen de politie belde. Ze vroegen wie het gedaan had en hij antwoordde ‘pomp 2’… De prijzen gaan als een gek in Oekraïne! 33 grivna (1 euro) voor een litertje brandstof!” Radoyka: “De Russen…” Oksana: “Putin is een bandiet. Niet de Russen. De gewone Rus kan hier niets aan doen! Leon Trotski, de marxistische revolutionair, zei ooit ‘Jij mag dan geen belangstelling hebben voor oorlog, oorlog heeft wel belangstelling voor jou’. Europa en onze president zijn ongelooflijk naïef geweest!” Radoyka: “Het Oekraïense volk is gelukkig creatief. Toen Russische soldaten de lift namen naar het kantoorgebouw dat zij vanaf het dak wilden controleren, sloten de Oekraïners de elektriciteit af. De soldaten kwamen vast te zitten in de lift.” “In Velyka Dymerka zou een Russische soldaat in een vat coca cola zijn gevallen. Oekraïense arbeiders van de fabriek vonden hem pas uren nadien terug. De militair was intussen al helemaal opgelost en alleen zijn gebit werd nog teruggevonden.” Radoyka is strijdvaardig: “We geven ze een echt lesje vandaag. Gigantisch is niet de juiste omschrijving van het aantal slachtoffers dat we hebben gemaakt. We zullen die oplichters, die huurlingen terug in het moeras duwen. Ons land in bezit nemen? Bij God, ik denk dat dit erg onwaarschijnlijk is. Dit is maar geklets. Zodra ze de poorten van Kiev bereiken, zullen we ze belegeren en afslachten. Waar ze ook heengaan, ze zullen omsingeld zijn.” “Ze zijn niet eens binnen 100 kilometer afstand van Kiev. Ze zijn op geen enkele plaats. Ze hebben geen plaats in Oekraïne. Dit is een illusie … ze proberen een illusie aan de anderen te verkopen.” “Ik kan zeggen, en ik sta in voor wat ik zeg, dat zij begonnen zijn zelfmoord te plegen onder de muren van Bagdad. We zullen hen aanmoedigen om snel meer zelfmoorden te plegen.”

Autisme Storm
10 0

There are no Russians in Kiev: aflevering 2

Vier hoog in een straat in Kiev wonen Radoyka Rakovich en Oksana Alina al tientallen jaren naast elkaar. Ze ontmoeten elkaar vaak in het trappenhuis om de laatste nieuwtjes uit te wisselen. “Heb je onze president gehoord op de televisie?”, vraagt Oksana Alina aan haar buurvrouw. “Hij is een held!”, antwoord Radoyka zonder blikken of blozen. Oksana: “De Russen zeggen dat hij 1,2 miljard dollar op rekeningen heeft staan in Amerika en een villa in Miami heeft. Goed betaald voor wat sketches te spelen als president…” Radoyka veegt een onbestaande snottebrel weg onder haar neus en is klaar voor de repliek. “Panje troepen kunnen niet zomaar een land van 45 miljoen mensen binnenvallen en hen belegeren! Zij zijn degenen die belegerd zullen worden. Dus wat die ellendige Putin ook heeft gezegd, hij had het in werkelijkheid over zijn eigen troepen. Nu hebben onze helden zelfs het commando belegerd van die Rote.” “Maar de Russki…”, wil Oksana opwerpen. Radoyka reageert als een waterval: “Moskou heeft zijn soldaten in het vuur gegooid. Ze zijn gevlucht. De Panje pummels vluchtten. De lafheid van de Russki soldaten is verbazingwekkend. Niemand had dit verwacht.” ‘God zal hun magen roosteren in de hel door toedoen van onze soldaten!’, zegt onze president. Ze probeerden een klein aantal tanks en soldaatjes binnen te brengen via de Krim en het oosten, maar ze werden omsingeld en de meeste van hen liepen daarbij een te diepe snede aan de keel op. Er zijn geen Panje in Kiev. Nooit! Mijn gevoel is dat ze allemaal zullen sterven. Nee, ik ben niet bang en dat zou jij ook niet moeten zijn. We zullen ze verwelkomen met kogels en schoenen.” Oksana: “Ik hoop dat de redelijkheid kan overwinnen en alles goed komt.” Radoyka: “Beslist!”

Autisme Storm
7 0

There are no Russians in Kiev: aflevering 1

Vier hoog in een straat in Kiev wonen Radoyka Rakovich en Oksana Alina al tientallen jaren naast elkaar. Ze ontmoeten elkaar vaak in het trappenhuis om de laatste nieuwtjes uit te wisselen. Oksana vraagt aan Radoyka of zij ook het nachtelijk gezoem heeft gehoord dat van buiten kwam en toen plots ophield na een flinke knal. Radoyka doet haar ogen ver open en begint haar relaas van de voorbije nacht. “Het was kwart voor drie vannacht, zag ik op mijn reiswekkertje. Echt geen uur om een mens wakker te maken met gezoem als een zwerm bijen in maart. Ik schoof de dikke gordijnen opzij en ging kijken op het balkon. Het irriterende gezoem kwam van een zweefvliegtuigje dat bleef hangen onder mijn appartement met groene, rode en witte lichten. Oksana: “Dat hou je toch niet voor mogelijk? Dat moeten beslist de Russen zijn geweest!” Radoyka: “Zo dacht ik ook. Dus ik snelde zo snel als mijn oude benen mijn oude lichaam konden dragen naar de bergkast en nam een grote pot augurken in de handen.” Oksana: “Een pot augurken?” Radoyka: “Nu speelde ik nog aardig basket samen met Olexandra Grbunova. Ze noemden ons Bdzjoli, ‘de bijen’, bij SC Meridian. Oksana: “Dat kan ik mij nog goed herinneren…” Radoyka: “Ik hield die zoemzoem in de gaten, wachtte tot hij stil bleef hangen en gooide toen die pot augurken tegen zijn kegel. Die zoemzoem kreeg zo een klap, echt niet mooi! De stukken vlogen eraf, er kwam rook uit en het onding stortte neer op ons voetpad drie lager.” Oksana: “Dus jij hebt vannacht even een Russische drone uitgeschakeld?” Radoyka: “Beslist! ’s Nachts moet een mens slapen en rusten. Russen of geen Russen.”

Autisme Storm
9 0

Dark

Als de wolken zich uitstorten, voel je dan hun pijn?Als de bloem sterft, ruik je dan het verfrommelde bloemblaadje als een mislukking?De zon schijnt, maar er is geen licht hier Alleen schaduwen, het licht zal voor altijd langs je heen schijnen…

Autisme Storm
7 0

Ticket naar de vrijheid

Een ticket naar de vrijheid, een jaar geraakt niet om, een spuitje voor gezondheid of gewoon heel dom? . Wie zoet is krijgt beloning, wie fout is de pineut, de viroloog de koning, wie kritiek heeft blijkt ’n seut . Betogen blijft ons recht, voor vrijheid en atletenlijf, wie rellen maakt is slecht, aartsvijand van het staatsbedrijf . Een ticket naar de vrijheid, een snotvalling of drie, testen voor die gekheid, doet geen enkele straatjochie

Autisme Storm
8 0

De pijnlijke letters

Wanneer begon schrijven zo’n pijn te doen, eerlijk zijn tegen mezelf zo moeilijk? Mijn woorden vloeiden in zonsondergangen, manen, zonsopgangen, schemeringen en dergelijke, maar wanneer werd het lichamelijk zo moeilijk, zo zwaar om eerlijk te zijn tegen mezelf? Misschien was het toen ik besefte dat de alledaagsheid van het leven het graf van mijn ziel is, dat geld voor mezelf hebben niet zo geweldig was? Misschien besefte ik toen dat kunst om de kunst alleen maar tot wanhoop leidt? En toen besefte ik uit pure wanhoop tegen mezelf te liegen, het verhaal in stand te houden. Ik was wanhopig alleen, wanhopig vechtend bang. Wanneer realiseerde ik me dat ik een kikker op de bodem van een put was en mijn slachtoffermentaliteit misschien een verzinsel van de verbeelding? Was alles wat er met me gebeurd was zo erg? Is er iets mis met me? Ik was bijna overtuigd en toen voelde ik mijn hart echt versplinteren. Ik realiseerde me dat ik er eigenlijk niet toe deed.

Autisme Storm
20 0

Beter

Het is beter om niemand te hebben dan iemand die er maar half is, of die er niet wil zijn

Autisme Storm
13 0

Verdict in de mist

Alleen aan de wandel In de waas van die herfst Vergaan verwenste handel Met weegschaal onnuttig en ver Beslissing flagrant genomen Zette zij het mes er maar in Raadsel wat zal zijn en zal komen Maar nooit meer een vent Verloren de reinheid en dromen Enige rust nooit gekend Van voorspoed weer niet bedient Vermoordde ze derhalve haar vriend

Autisme Storm
10 0

De baard

Er was een oude man met een lange baard die zei: “Het is precies zoals ik vreesde!” “Twee uilen en een hen, vier leeuweriken en een winterkoninkje, ze allemaal hun nest in mijn baard gesticht!”

Autisme Storm
11 0

Ik loop naar jou

Er was eens een jonge dame, genaamd wicht wiens snelheid veel sneller was dan het licht ze vertrok op een dag zonder iemand het zag en keerde de vorige nacht weer terug

Autisme Storm
6 0

Door de winden

Door de winden die haar naakt achterlieten zagen we een man langskomen en tenzij we ons vergissen zit die haar nu lekker te bespieden

Autisme Storm
7 0

Daar wacht hij

Daar wacht hij bij het raam, starend naar de fluwelen zomerhemel, op zoek naar haar favoriete fruit, fluisterend nadenkend Alleen de lijster antwoordt: het ultieme deuntje van de zomer Ondanks treurnis glimlacht hij, blij dat het geluid in de kille nacht, zijn eigen gedachten overstemt Alles is beter dan stilte

Autisme Storm
23 0
Tip

De keuze

Op elk gegeven moment heb je de macht om te zeggen, dit is niet hoe het verhaal gaat eindigen

Autisme Storm
80 3

Liefde

Probeer te spreken over liefde en je zult je verstand verliezen

Autisme Storm
8 0

Miezerige dag

De brandende sigaret en een kop koffie,mijn metgezellen weerSombere dag,lawaaierig verkeer,geen enkel mooi meisje te zien:de poldernamiddag op zijn mooistNiets anders te doen dan aan een pijp lurkenen dit gedicht schrijvenMijn poging tot creativiteitmet een geest onder invloed engedachten die op hol slaanIk zou een kerk kunnen beginnenmaar in plaats daarvan ga ik slapen

Autisme Storm
4 0

Koud

De winter sneed door mijn polsen Krassen bezoedelt vrieswater die mij deden huiveren dat het einde slechts het begin was van een seizoen dat mij smoorde . De winter wurgde mijn strottenhoofd Als een volmaakte killer zonder ooggetuigen, weg van de commerciële zender en breedbeeld-tv . Als winters konden praten, dan zwegen ze … . Als winters konden geeuwen, dan spuwden ze vuur . Maar winters zijn bedrogen minnaars die auto’s bekrassen des avond, brand stichtten met een kaars en lippen verdrinken met vurige mond . Gemeen als een kogel verborgen een vogel geen leven mag komen alleen sterven daarboven . Winters zijn gemeen als een slang in november die blijft kronkelen tot maart . Winters lijken eeuwig en eeuwig is lang . https://wordpress.com/view/autismestorm.home.blog

Autisme Storm
5 0

Klimaat kindjes kakelen kurkuma klein

Klimaat kindjes kakelen kurkuma klein Als verdwaalde vervelden in een Glasgow kooi Ouderen en wijzen deden blablabla En de klimaat kindjes werden gagaga . Zuiver in de wereld lopen zij weer rond Met veggie en veel sla denken zij gezond Klimaat kindjes nogmaals op de dool Zagen nooit verschil tussen raap en kool . Klimaat kindjes kakelen kurkuma klein Dachten onze mening leek zo fijn Maar Schotse wijzen zeiden zeer beslist Hier zijn jullie alleen een ramptoerist . Geef ons olie, kolen en veel gas Dan voelen wij ons in de sas Geef ons ozongaten diep en groot Dan varen we verder zonder boot . Klimaat kindjes kakelen kurkuma klein Zure regen en de wereld één groot plein Massaal kappen dat vervelende regenwoud Dan krijgen wij het beslist niet zo koud . Geef onze grijze wolken aan de horizon Veel opwarming, smog en een oliebron Oude fabrieken, lekker vies en vuil Afvallen dumpen in een diepe kuil . Bouw kerncentrales wel een stuk of tien Want klimaat kindjes willen wij nimmer zien Laat ze kakelen, kladden en kirren in de peutertuin Met biologische kruippakjes en hun rondbazuin . Klimaat kindjes kakelen kurkuma klein kurkuma klein klein, klein, klein

Autisme Storm
14 0

Stukje van jou

Ik vond een stukje van jouaan me vastgeplakt,vandaag. Als een bijensteek,met het gif er nog in.Schurend en jeukend.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
18 2

Een veld vol paardenbloemen

De lucht is prachtig blauwboven dit veld van paardenbloemen. Tot zaad vergaan ging ik er in liggenen de zachte pluiszaden vlogen om me heen. Ik ademde ze inen ze vulden mijn longen. Nu kan ik geen adem meer halen. Ik ben aan het stikkenen het is zo mooi.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
4 0

Twee vallende sterren

Twee vallende sterrenvervaagden in de duisternisals een diepe zucht.Ik wees ze je aan,ogenblikken te laat. Twee wensen,allemaal voor mezelf. En allebei waren zeiets moois en geheimsover jou.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
5 0

Niets

Niets. Dat is niet waar. Er is iets. Een eindeloze stroom aan duisternis. Een nooit eindigende stroom van perfect teruggetrokken momenten. Het leven ‘leven’ zoals het nooit bedoeld was. Ik leef het helemaal niet. Ik zie het gewoon aan mij voorbijgaan. Mijzelf verwijderen uit de drukte van het daglicht en niets liever hebben dan helemaal niets willen.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Poëzie and me

Ik hou van dat ding dat je doetwanneer je mijn lichaam binnenkomtterwijl de geluiden van jou in mijn oren fluisteren. Het geeft mijn lichaam al die rillingen,mijn hart een nieuwe trommel om op te slaan en mijn voeten een weg om heen te gaan. Je laat mij dwaas glimlachen,ogen rollend naar achteren, want hoe dieper je gaat, hoe meer ik dat gevoel krijg. Dat gevoel van meer en meer willen.Ja, ik hou van je, poëzie.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
12 1

Het verhaal

Hoe gaat dit verhaal verder,hoe zal het zich ontrafelen?Het leek snel te gaan,als een slag van de hamer.Zoals alle verhalen moet dit verhaal een begin hebben,vol verwachting en potentieel, zoals het begin van de avond.En dan gebeurt het, de onvermijdelijke terreur,een nacht van ongeluk, en uiteindelijk loopt het fout.En wat is de toevlucht die onze held zal volgen?Wraak, gerechtigheid of pillen om te slikken?Als dit verhaal verdergaat, zal ik me niet schikken…aan de gekmakende gemeenplaatsen die de maatschappij heeft gevormd.In plaats daarvan zal ik een andere route nemen,één van rede en gedachte, die meer invloed heeft.Uiteindelijk is dit een verhaal van ontdekking,dat door onze intelligentie zijn pad zal vinden.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
7 0

Dichtbij

Ik ben het gezang van de vogels,het gefluister in de bomen.De zachte stilte na een storm,en de warme zomerbries. Ik ben de sterren aan de hemel ’s nachts,Ik ben de gedachten in je hoofd die zeggen dat er iets goed is.Ik hou je hand vast als je je down voelt,Hoewel ik het gevoel krijg dat je het gewoon niet weet. Ik ben niet gestorven.Ik ben nog steeds hier.Ik ben die zachte stemIn jouw oor.   https://autismestorm.home.blog/

Autisme Storm
5 0

Gebroken hart

Hoe genees ik een gebroken hart?Mijn hele wereld is uit elkaar gevallen.Hoe vind ik hoop in een gloednieuwe dag,als degene van wie ik hou weg is?Mijn geest stroomt over van herinneringen aan jou,van alles wat we hebben gedeeld, alles wat we wisten.Ik verlang naar je aanraking en je warme omhelzing,de blik in je ogen, de glimlach op je gezicht.Mijn dromen zijn gevuld met jouw zachte kus.Ik word wakker en huil om alles wat ik mis.Hoe kan ik een gebroken hart herstellen,als mijn enige ware liefde en ik uit elkaar zijn?Mijn hart weet alleen van jou te houden, het wil niet loslaten, wat moet ik doen?Onze momenten samen waren kostbaar en weinig,maar ik koesterde ze allemaal meer dan je wist.Ik hou van je, mijn engel, en dat zal altijd zo blijven.Ik hield toen van je en ik hou nog steeds van je.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
5 0

Geen seizoenen meer

De lente waaide voorbij, zoals ook de winter was voorbij gevroren. Er leken geen seizoenen meer sinds de herfst zijn twee opvolgers ontbladerde. . Het bleef koud, nat en kil en de vijfde maand sukkelde van de kalender. . Zwangere wolken dreven eindeloos voorbij, alsof de zon ophokplicht had gekregen. Het weer leek niet meer van de grond te komen met temperaturen onder vijftien graden. . De terrassen vochten met de politiek en plexiglas als openluchtzwembaden voor mensen met kleren aan. . Het ging ooit wel weer goedkomen, als de staatsgreep van de herfst werd verslagen door een leger van warmte en zonnestralen en we vol nostalgie zouden terugdenken aan die eeuwige herfst. . https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
3 0

Zwarte vijvers

De zwarte vijvers lopen vol. Gemene kikkers vragen tol. Duistere, donkere dromen. Een toekomst wil niet komen. Omdat het verleden blijft plakken. Aan kastelen waar toegangspoorten naar beneden zakken. Met een guillotine in de achtertuin. En het dagelijks overleven op vrolijk puin. Omdat de leugen de waarheid is. En de waarheid vervlogen, onzichtbaar gas. Mijn ribben vervormen tot breekbaar vlas. En geen adem blijft in mijn glas. Een glas dat leger is dan half. Een een hoofd drie kwart na elf. De dagen zoeken, de weken roepen. De sleur glijdt zonder kleur. De melk roomt tot een rare geur. Maar we zien niets meer in al het licht. In genieten en leven als een valse plicht. De omgeving moordt, de adem smoort. De pijn vandaag, de hunker naar later. Als het niet meer hoeft van meer en vaker. Als wakker worden verdwijnt na slapen. Als het niet meer kan en we alles achterlaten.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
7 1

Verjaardag

Als de dromen geen jaren meer tellen. En veranderingen niet langer de adem vertragen. Wanneer het zoeken eindigt, waar het ontdekken start. Dan begint het leven, waar de ouderdom stopt.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
6 0

Onder zwaluwenzang

Al dartelend als koorknapen in het malse gras na de hoogmis in stoffig land van tabak en vlas, onze lijven elkaar schurend, vuisten gebald, spelend, verkennend, vergetend elke last. . In weeë rottende geur op vale grond, waar beslist een vlaskapelletje stond, konden wij vurig ravotten en slalommen rond met ’n verdorven wolk tot binnen onze kont. . De dode eiergeur in schuren van roters waar we speelden als verdorven koters en hoorden die zang van laag en hoog van zwaluwen voorspellend nat en droog. . Hoe klonk hun kwetterzang voorgoed voorbij verloren vernederd, haasjes van moderne klei hoe oogde hun vlucht een laatste zucht, hun kreet al stervend in de blauwe lucht. . Daar waar de lome Leie ademde in vlas liepen Wielsbeke en Harelbeke in de pas kwam men wind- en watermolens tegen en vroegen boeren intens om Gods regen. . Daar waar de zwaluwen eeuwig spelen en boeren hun aalkarren tijdig legen, zijn koorknapen een herinnering in vlasdroge vegen en komt men hun wulpsheid nog zelden nog tegen.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
24 0

Ze verdween

Ze verdween zoals alleen schoonmoeders kunnen verdwijnen uit een witgekalkt huis aan die drukke steenweg in een Oost-Vlaams Scheldedorp waar ze ooit oud dacht te worden met de echtgenoot. De tijd besliste er anders over. De man had al een decennium de aarde verlaten, tien jaar nadat hun volkscafé de laatste gasten ontving en het huis werd gefacelift door een zoon en schoonzoon, die zich genesteld hadden onder moeders paraplu. Dat schoonmoeder naar de Emiraten moest reizen om een West-Vlaming te ontmoeten, zou niemand geloven. En zoals de radius vergrootte, verruimde ook het blikveld van de schoonmoeder, die het huis verliet om in een appartement te wonen, honderden meters verder, een hele afstand, om enkele bakstenen te herleggen, zowaar.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
16 1

De oude man in Amsterdam

Een gesloopte oude man, berimpeld als de bank onder hem, herkauwde zijn stad Amsterdam van mistroostigen zonder stem. Met pet en baard hun ochtendtoer duwden ze karren over smalle steegjes de bakker, de vodde- en de eierboer en brachten hun laatste weetjes. Toen een fiets nog houten banden had, onze vaste hand kon schitteren met tollen, we zakdoekje legden en niemand het zag en met knikkers en bikkelen niet lieten sollen. Daar zagen we van de goede werken lief een weesmeisje vluchten door de achtertuin voor deportatie dwars en repressief kinderlachjes geselecteerd tot doodspluim.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
28 0

Dromen

Dromen van de dag Dat wolken nog bewogen En mij voortsleepten naar morgen Toen de koffie nog heet werd gedronken Zoeken naar de dag Dat de bloemen nog kleurden Door aan potlood hangende kinderen Toen de klas nog een school met meester was Vergeten die dag Dat knuffelen nog mocht Door lichamen te laven met wisselende contacten Toen de wereld ons dorp was Begraven die dag Van bubbels in glazen Onze agenda een bibliotheek En we dansten op het ritme van de regen Hoop op een dag Dat we opnieuw lachen met nonkel Atsjoem Vakantie weer reizen naar ver weg is En muggen onze enige tegenpartij   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
9 0

Hunk op een wasmachien

Hij had er al tien Kaiback sokken in het wasmachien Dus zat hij er maar op Met zwarte haar, Roemeense kop Ontdaan van bovengoed Vol verwachting, vol van gloed Op dat draaiende gedrocht Nooit gehad, nooit zelf gekocht Te wachten op de was In zijn boxershort van vlas   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
1 0

Maatje

Mijn maatje Mijn aapje Mijn liefje Mijn diefje Als ik je nu omarmen mag Krijg ik dan jou lach   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
3 0

Ontworteld

Ik leunde op het verleden En mijn toekomst viel om Ik likte mijn wonden En verscheurde mijn verdriet De wind kwam mij omhelzen En ik beet in zijn hand De boom zocht naar wortels Maar die verdwenen heel gauw   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
2 0

Hoop

Als de wolken grijs en kil zijn De bomen dor en dood En het huis weent en schreeuwt Om wat verloren lijkt Weet dan dat een stille zucht De wolken verdrijft Een heldere druppel De bomen betoverd En een kleine kaars Het huis weer leven geeft   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
3 0

Rouw

Verloren in de sofa Vermoord met amandelbloesem van van Gogh Blauw behangpapier Weerspiegelde in haar tranendal hier Alleen Sinds de lente uit de schilder verdween Haar beminde rots van roze witte spekjes zoet Gesloten doek Dagen Verdriet volwaardig geprint in statige 3D-lagen Zinken In de loopgraven van het leven zonder bunker Zuchten Om met wanhoop de longen te luchten Liggen krom Een minuut van haar lijden weder om   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
7 0

Slechte dag

Er zijn dagen en nachten dat je plots ontwaakt Maar de nachtmerrie niet verdwenen is Dat je wil plannen, leuke dingen Maar het lukt niet iets te verzinnen Dan wil je roepen, luid om hulp Maar kruip je angstig terug in je schulp Kon ik maar gewoon doen Zoals vroeger, zoals toen En zeuren over zaken, groot en klein Waar we nu blij om zouden zijn Kon ik maar een knuffel geven De grootste in heel mijn leven Sorry zeggen omdat het gisteren Mijn dag niet was En dank u omdat je toen wou luisteren Mijn zorgen zachtjes in jou oor fluisteren Weet dan dat ik er morgen ook zal zijn Voor jou problemen, voor jou pijn   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Storm

Huilen als een dodelijk verwond dier, tiert buiten heel alleen, dwars en gemeen een storm van woede, een woeste brij van luchtlagen samengedrukt onze oorschelpen en zenuwen testend hoe lang hij het voor het zeggen krijgt.   Gemene kreng, gemene vent laat ons met rust, rust aan jou.   Zo ongevraagd en ongewild jou prillen na april, jou willen na awel, meer beu dan koude pap op een donderdagochtend in een verlaten mijnstadje aan de oevers van de New River.   Storm, waai weg!   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
6 0

Dinsdag regen

De regen vaagde de maandag weg, de dinsdag zag en zweeg.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
34 0

Wie ben ik?

Wie ben ik die leef onder het gele woestijnzand waar mijn voorvaderen naartoe trokken waar ikzelf tot rust kwam waar mijn stof ooit zal ronddwarrelen?   Wie ben ik die leefde op de boerderij bij mijn grootmoeder die stierf in een huis waar muren mij versmachtte in een flat waar niemand op mij wachtte voor ik een prins ontmoette?   Hoe ver was de afstand met hen die dichtbij stonden? Hoe moeilijk te zijn wie ik niet was,   te huilen en niemand die mijn tranen zag, te roepen en het doofstil bleef in de jungle, te sterven in een wereld die anderen voor mij maakten in een wereld waar ik niet mijzelf mocht zijn in een wereld die mij niet aanvaardde in een wereld waar ik stierf voor ik dood ging?   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
7 0

Mijn vogel

Mijn vogel lief, mijn liefwaar ben jij als ik zoeken ga,als ik je niet vinden kan,dan heb jij mij al gevonden al. Want jij bent nooit ver weg,jij bent altijd dichtbij,als ik denk je zoeken moet,dan heb jij mij al gevonden snel. Als ik merk, je zit weer in de lucht,dan kwetter jij al vlug,’t was koud zo aan de grond,dus nam ik maar de vlucht. Ach vogel, waarom jijwaarom zo ver van mij,verloren pluim, sneeuwpoothet leven lijkt wel dood. Een wolk, ze dreef voorbijeen hond, die keek naar mijeen kind, dat zocht een balmaar vinden lukte niet. Acht vogel, hartendiefde wind, die stal mijn liefdoch treuren hoef ik niet,je zit gewoon naast mij. En als je weer eens vliegen gaat,mij in de steken laat,dan schijnt voortaan de zon,in mijn hart waar alles begon.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
11 1

Ik droomde dat…

Ik droomde dat ik op het dak van een hotel in Beiroet zat Met een cocktail in de hand en zicht op de zee Wiens golven fataal botsten op de duivenrotsen Verder kabbelden naar het land van de ceder Waar het water zich verkneukelde op bange tenen Laafde aan in zwart gewaad verborgen vrouwenlichamen En enthousiast zwaarbehaarde mannenlichamen begroette De stad van tegenpolen die oplosten in de metropool Op groene tapijten ernstige heren met donkere bidkralen Nabij de Amerikaanse universiteit nutteloze boeken Gedragen door dromen die het weekend openden Om meisjes met chirurgisch correcte neuzen te versieren In danstempels waar alleen schoonheid binnen mag De avond ademde de stad in Met humvees als versterkte burchten Opzwepende popmuziek en bezwete mannen Van dabke dansende mannen op een huwelijksfeest Terwijl anderen lurken aan een waterpijp En pronken met hun mobieltjes en nieuwste apps De stad die wakker wordt bij de nacht En voortzoemt en verder slaapt bij dag Wanneer ze tijd heeft om kortstondig na te denken Over verleden, oorlog, lijden en chaos Zoals ik ook mijmer waarover morgen te schrijven Over de ogen van de nacht of de sluier van de dag En ik hoopte maar Dat de duiven de rots zouden begraven   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
3 1

De dochter van rechter C.

Het was een avond begin of half maart Al fietsend de tocht naar een geborgen wereld Niet beseffend aan welke doodsvaart Daar zou passeren een roekeloze dronken kerel In een bolide zwart glimmend als de nacht De bocht en realiteit verliezend Het meisje pedalen trappend, haar laatste lach Bestuurder te aangeschoten een oplossing te kiezen Verloren aan dwaasheid, snelheid en lot De dochter van rechter C., haar laatste blik Haar jonge leven naar hemel en God Die avond in maart Leek haar leven niets waard Die avond in maart Trok de dochter haar laatste kaart Het oordeel niet recht en niet vaardig Het oordeel gemeen en toch zo alleen Een leven aanstonds, zomaar voorbij Ze haalde geen juni, ze haalde geen mei   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
9 0

Vluchtige ontsnapping

De zon leek nederig Alsof hij zich probeerde aan te passen aan de rust… Bedwelmd door de betovering Die het landschap over hen uitsprak De verloren zielen glimlachten terug Naar hun reflecties in het serene water Terwijl de zachte bries Zijn hymne fluisterde aan de lokken van het haar En ze wegveegde van het gezicht De maskers lagen op het gras Nutteloos Waarschijnlijk voor de eerste keer De handigheid op hun snijwerk Vertellen verhalen lang begraven in hun plooien Verzonken in de verleiding De dromerige ogen beschutten extase Gelukzaligheid in luciditeit, zeiden ze De gezichten liggend in het gras Omlijstten hun lippen met een wrange glimlach Dat bewerkte de woorden: De klok stopt nooit De zon leek woest Alsof hij probeerde te winnen van De wildernis…   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
9 0

Elke droom heeft zijn prijs

Elke droom heeft zijn prijs Bloed, zweet, opoffering Geproefd na mislukking, tranen en hopeloze zuchten Zou succes twee keer zoeter lijken Handen die naar de hemel durven reiken Een zon die hun ogen kan verblinden De hoogste pieken zijn er om te bereiken Alleen door hen die durven te geloven Laat de tegenslagen je ziel niet storen Of je ogen afleiden van het uiteindelijke doel De weg naar het paradijs is geplaveid met stenen Zelftwijfel, tegenslagen, te veel onbekenden De zeeën mogen turbulent en diep lijken Maar je kunt de diepte niet beoordelen tenzij je springt De sensatie van het zwemmen tegen de stroom in Kan niet worden ervaren door het bewonderen van de golven vanaf de zeezijde Reinig je ziel, luister naar je innerlijke stem Laat elke wrok, elke kunstgreep varen Durf je geest te openen en je zult beseffen Waar het ware verlangen van je hart ligt   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
6 0

Dat huis van mijn jeugd

Waar is dat huis waar de deur nooit opengaat Waar het wachten blijft op warmte en blijheid De vreugde altijd zoek is en altijd laat En het enige kind zwijgt en lijdt Hier waar vader met strenge hand regeert En moeder kuisziek de liefde wist Waar mijn maag zich ommekeert En iedereen gaat lopen met leugen en list Waar ik mijzelf niet eens kan zijn Mijn vader ontsnapt en de koersfiets neemt Met een strenge hand het kind de hoek indrijft En mijn moeder een tweede claimed Waar geborgenheid en een knuffel verborgen blijft En moeder mij naar de school toestuurt Met rode muts met witte pompon Waar pesten duurt en voortduurt Lachen om mijn anders, mijn dikke ton Snel met mijn fiets op de vlucht Verdwalen op grootmoeders’ boerderij Om te ademen, om vrijheid en lucht Met de dieren aan mijn zij Waar is dat huis Waar mijn moeder flikflooide in de kelder Waar is dat huis Waar spanningen vertroebelden het leven helder Daar wil ik niet langer naartoe Waar in de living het ziekenbed van moeder lag Na vier jaar behandelingen en kanker moe Waar ik stelende zussen bezig zag Met handen vol parels en juwelen En kleren en meer van dat fraais Waarvan kinderwonden niet meer helen Zoals vissersboten werkloos aan de kaai Een huis waar ik nooit mijzelf kon zijn Omdat flikkers nu eenmaal niet in hun kerk pasten Ik stelden hen zwaar teleur, echt niet fijn Omdat ik simpelweg viel op gasten Waarom kan een thuis zo moeilijk zijn Waarom kan ik niet gewoon de zoon zijn Die anders is dan iedereen Als een tomaat naast een winterpeen Het huis waar ik niet wil komen Niet wonen Waar vader nog wat wou toelichten aan haar sterfbed Een nieuw gegeven, een nieuwe aanzet Maar dat huis heeft nu afgedaan Ik woon nu elders Gelukkig voortaan   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
4 0

Weg van de dag

Ik loop weer weg Van de dag vandaag, terug naar gisteren Om mijn blonde haren te laten wapperen In windstille grijze straten Weg van de wijze raad De eigen waarheid achterna Die mij een spiegel geeft met doornen Als ik hulp zoek Zoek ik naar jou die ik wegduw Huil ik om jou glimlach Bijt ik in de helpende hand Terwijl mijn hersenen verkeerd kronkelen Weg van jullie normaal Dat mijn vreemde eend blijft Mijn vijand nummer één Ik wil niets Niets dan jou Niets dan gewoon Niets is veel Te veel voor een simpele duif Die vliegt onder een oceaan En lava spuwt over dromen Voor de zandman slapen zal Ik doe maar voort Vandaag, één dag na gisteren Voort de eigen weg Weg van alles, dicht nabij Met mijn eigen klei Onwennig aan jou zij   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
5 0

Wil jou drukte niet

Kon ik maar ontsnappen Aan de storm in de woestijn Aan de drukte in een bos zonder bomen Kon ik maar dromen zonder beelden In een lege wereld Zonder mensen die praten Zonder raadsels en emoties In een wereld die klein en eenvoudig bleef In een dag die gewoon zweeg   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
5 2

Het spinnenweb in mijn hoofd

Wanneer het licht is gedoofd in de zon En het geluid is gesmoord in de fanfare Atleten bevroren wassen beelden worden Dan blijft neonlicht mijn ogen doorboren Auto’s de hoogste toerentellen halen In het spinnenweb in mijn hoofd Kon ik maar het gaspedaal loslaten De uitgang vinden naar ginds Naar het land van de stilte Een sluier dragen om het kabaal te verstommen De straat verlaten die chaos heet Adem vinden in het bos van het leven En niet meer achterom kijken   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
28 1

Overlijden (vader)

Het is nooit het juiste moment Afscheid nemen We zullen je missen Je hebt ons zoveel geleerd: Om geen angst te tonen Om altijd plezier te hebben En de dag vrolijk tegemoet te gaan . Je hebt zo hard gewerkt En die sterk werkende handen Hebben ons door het leven geleid . Je hebt ons geleerd: Dat het leven moeilijk kan zijn En hard en verdrietig Maar door dit alles heen Bleef jij onze vader . Wie je was, zal je altijd blijven Vandaag zijn wij nog vol verdriet Maar elke dag komt er iets meer glimlach Om je zacht verder te laten rusten En te onthouden hoe bijzonder je was!   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
19 2

Hoe ver

Hoe ver is ver Toen we nog dichtbij mochten zijn Toen een badge nog magie had Als tovenaar van een wit blad Toen de dokter nog de krant las En een nietje gemeen was Het was weer druk in de cafetaria Vol maskers, gel en schorten Lekker Grieks gaan eten En de rekening vergeten Elfjes zien dansen op een ondergronds feest Hoe plezant was dat niet geweest Vergaderzalen zoeken, onze dagelijkse hit Teams weet nu in welke bureaustoel jij zit De trein weer eens op tijd  Als hij de kamer ernaast binnen rijdt Hoe dichtbij is vlakbij Met alle collega’s aan mijn zij   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
13 1

Volwassen

Denken aan de tijd toen het leven simpel was Dat niets verbazen mag Dat alles gepland, geregeld was Denken aan de tijd dat volwassen nog niet was   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
8 1

Foute keuze

Meegezogen in het lege bestaan Van grijzen die geen kleur bekennen Corona dronken in de eigen waan Van feller vliegen en gekker rennen Met gebroken o-poten op de skilatten Likkend aan dezelfde portozegel Immer bezatten, nimmer bevatten Dat hoogvliegers ook laagtes hebben En alleen blinden jou kleuren zien Vogel, waarom hoogmoed wedden Plagiaat van Oudgriekse scene   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
22 0

Begrip om ik

Waar was jij toen ons eerder ik was Omdat ik graag alleen ben En dus anders Omdat alleen zijn al zo druk is En ik wil schuilen voor de boze wereld Waar waren zij toen ik geen energie had Omdat er een tsunami aan prikkels was En ik werd verdronken Omdat indrukken verwerken zo tijdrovend is En ik rust nodig heb voor mijzelf Waar was de wereld toen ik hulp riep Omdat het mij te veel werd En hun verbijstering mij wurgde Omdat ze niet wilden begrijpen Dat een autist alleen begrip vraagt   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
18 3

Bestemming later

Te veel balast Achter mij gelaten Te veel balast Te lang meegesleurd Naar een toekomst van beton Onsmeltbaar voor de middernachtzon Drukkend op slapen en oorgaten Testament van het verleden Balast van een last Belast zonder waarde Balast opnieuw verkast Gebeten door het verleden   Gesmoord door het heden Zoekend naar morgen Die een kopie blijkt van vandaag Gedood door de zoektocht Versmoord door de rite Verdronken in de algemeenheid Bezweken aan de noodzaak Te zijn zoals iedereen Te doen zoals iedereen Te verliezen zoals iedereen Oude muizen in nieuwe huizen Nieuwe huizen in oude straten Oude straten in een nieuwe stad Volgepropt met oude muizen Kon ik maar ontsnappen Kon ik maar verslaan Kon ik maar vergeten Donkere dromen en oude bomen Kon ik maar ademen Kon ik maar leven Kon ik maar lopen Naar bestemming later Naar een wereld zonder zorgen   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
4 0

De stilstand

Ik verloor mijn weg In een wereld die bleef stilstaan In de leegte van het bestaan Ik voelde mij klein en groot tegelijk Wachtend tot er iets gebeuren zou Maar alles kwam terug Zonder helden, zonder winnaars De vlakte bleef vlak En de ene dag strompelde over de volgende Tot de week weker werd En de maand wachtte op maandagen De wereld leek leeg De hoofden vol De mens bleef dwaas  En de bazen de baas Niets zou veranderen, niets zou zijn We bleven verweesd, we bleven klein   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
5 1

Eindhalte van lijden

De koude lucht kneep in het frele lichaam Wakker worden kon niet meer Het was te vlug en te langzaam gedaan De weken werden minuten En de minuten werden jaren Het ongerepte lichaam snakte naar meer Tot meer opeens niet meer wou En de trein van leven tot stilstand kwam Eindhalte van lijden   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
7 0

Het huis van mijn moeder

Daar in het huis van mijn moeder Met een kookvertrek als hondenhok Bezet door een krijsende loeder Constant in ruzie met die andere sok Dat huis was niet van mij Daar waren dweil en stoffer immers baas En vlot beteugelden zij vrij en blij Zwijgen, mond houden jij kleine dwaas Dit is een huis, een bakstenen gebouw Plezier valt hier niet te bespeuren Waar vader heerst met eeuwige klauw Niemand kijkt hier achter deuren Niemand proeft hier haat zo rouw Niemand voelt pijn en angst zo kou Als jij, kleine aap en broeder In dat huis van genaamd, jou moeder   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
3 1

Het huis van mijn opa

Daar waar de mierzoete thee onze adem bedwelmd Waar zijn liefste niet langer onze magen verwent Vertoefd mijn opa één met flinterdunne nicotinestok Keffiyeh van koffieprut en vervlogen sneeuwvlok Roken maakt de longen proper zegt hij Met een blauwgrijze bloemkool erbij Zijn overhitte lichaam, gekoeld door parels zo puur Tranen geklierd tot oude wijn: venijn en zuur Getinte rimpelpoten met bruine nagelriemen Borstelsnor van vrijheid en Koerdenlied Verhalen over de bergen, vrienden van ons Een thuis zonder land, een huis zonder spons Gedragen langs weidenbloemen op schone dagen Stut ik nu ook opa in dit handgeweven huis Tot de val van zijn asem, zijn vrucht tot het kruis   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
15 1

Te proper gewassen

Te proper gewassen, vergeten te schoon Verloor ik de onschuld, bleef het een droom Mijn huis was ik kwijt, ik barstte van nijd De fouten begaan, te laat al die spijt Mijn lichaam was bleek, ongezond zo het leek Ik zocht naar een naald, ik schopte vaak keet Te lang en te veel, geduld met mij gehad Het huis werd een riool voor deze drugsrat Ik zocht naar mijn aders, ik spoot er weer in Even geluk, roes, had het leven weer zin Kwam mijn duivel weer kloppen Denk nu niet aan stoppen Het huis van een junk, een thuis ooit gehad Riool nooit meer proper, een vogel voor kat   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
7 0

Zoeken naar licht

Ik vond de zoetheid in het witte licht Van een broeihete ijskast Omgeven door speeltjes die leefden In een verleden en toekomst Waar beertjes zaten in het brood En vlinders dartelden olifanten groot Ik vond de zuurheid in het gele licht Toen de ijskast begon te smelten En fonteintjes keukenmieren deden laven Aan jenever met citroenijs Van een kofschip dat niet wou drijven In de zwaarte van het heden Ik vond de zachtheid in het groene licht Toen marsmannetjes stonden te wachten Met witte mondmaskertjes op de lijnbus En ze vergaten te vragen De eindhalte van hun avontuur In vond de rust in het zwarte licht Omdat niemand daar knipperde De was daar droogde en weekte zonder draden Een eengemaakte geur van de ontplofte zomer Na de staatsgreep op de lente Die we nog steeds niet konden aanvaarden   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
5 1

Ontsnapping aan de chaos

Ontsnappen aan onvermijdelijke verdrinking In het grote verhaal voor ons gesoeplepeld Gewurgd door de noodzaak Voldoen aan hun social killer events Om weldra te stikken In een wereld van tranen en verdriet Snuif je jou eigen wereld in Lik je aan verboden vruchten Verzwelg je roze nijlpaarden Om te ontsnappen Aan een oceaan van verplichtingen Aan een wereld van chaos Aan een leven van overleven Om je ergens thuis te voelen In een huis dat reeds werd afgebroken Met slaapkamers op half negen Met een keuken vol cola en citroen Een egel door je neus Een krokodil door je mond Een grijze kater door het hoofd En een bizon tussen de benen Gedreven door verdreven angsten Verdwenen met geleende dromen Bezwangerd met een replay Bevroren in de tijd Slapend door mistige dagen Van indrukken en lagen Zoekend naar een spiegel Die een vloeipapier blijkt Dansend met de eigen ziel Die plots naast jou grote voeten viel   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
7 0

Koffie

Het zwarte goud Toverde bitterheid op zijn tong Zout tussen bubbels en benen En een warme gloed tussen Adam’s appel Die neerdaalde door tepels en dijen Om te verdwijnen in een zure massa Kolkend van verlangen naar meer Om een hongerende dorst te stillen In een mok van vertrouwen In een gevoel van herkenning En een opstoot van energie Om de volgende minuut te halen En het volgende uur hopelijk ook Tot de zwarte geest is uitgewerkt En schreeuwt om een nieuwe drug   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
4 0

Ik ga iets moois schrijven

Ik ga iets moois schrijven Maar ik weet niet hoe dat moet Want schrijven is blijven En slecht nieuws smaakt zo zoet Hoe de wereld elke dag opnieuw ontwaakt De slecht dagen naar het archief sluist En hoe een nieuw drama ons opnieuw raakt Ik wil vrij zijn en naar buiten Maar ik zit er middenin Ik ga iets moois schrijven Beslist. Maar ik weet niet hoe of waar Met het slechte nieuws heb ik het gehad Ik ga iets moois schrijven Ooit komt het wel klaar   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
11 1

Verdronken vlinder

Verdronken vlinder Dronken dromen Nooit nimmer Genoeg gehad . Goedemorgen gij Ventje vriendje Liefde leven Groot geluk . Bezorgd bewust Vernieuwd vertrouwen Gevonden grootheid Lieve lust . Zoekend zwaailicht Komend kerend Teder thuis Blozend bijtje   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
111 0

Familie

Begeerte aan het verboden Begeerte aan het ondenkbare Eén en één maakt opnieuw één Verlangen naar zijn warmte Hunkeren naar zijn adem Die zich vermengd met de mijne Onze lichamen gekleefd in één lijn Een heerlijk ruikende, aangename snack Te verorberen vanaf zijn geoliede oren Lange nagels verkennen zijn buikweefsel De streek waarover Adam en Eva zich schaamden Waar geen braguette meer wordt gedragen Waar wij elkaar vonden als broer en broer Omdat we ook familie waren   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
10 0

Ondergaande zon

Ondergaande zon Toen het nog kon In Vietnam op die avond half oktober We keken dichtbij en heus niet te ver De rode neerganggloed plonste op jou huid We bleven staan, geen stap vooruit Ik droeg jou schouders licht op mijn rug Het was voorbij, we komen niet terug Maar dat wisten we toen nog niet Dromen passen alleen in een vergiet Van bruingele stranden en aanbelanden Die we beiden vederlicht zoet omarmden We waren ver van huis Onze toekomst zonder enig ruis Toen het nog kon Toen het nog mocht Toen niemand dacht zou Toen niemand zei how   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
8 1

Onverwachts

Ik zag jou niet, maar ik dacht aan jou Ik hoopte op een man, maar je bleek een vrouw   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
14 0

Limburg

Het land waar groene varens Versmelten met groene maïs Waar slagwiekende molens Het verleden laten voorbij waaien Waar wegen geen namen hebben Maar al snel het knooppunt bereiken Waar beelden voorbij flitsen Zoals een muur van tv-schermen In de elektrozaak waar je vader Jou op zondag mee naartoe nam Toen dit nog een wereldwonder was En onze wereld nog ons dorp was Toen pizza’s nog uit de Macro kwamen En we dachten dat b&b een cartoon was Toen de freggels nog in hun grot vertoefden En men in de mergel nog geen kaas liet rijpen Toen Vlaanderen nog een land was En geen schoolvoorbeeld van wanorde en chaos Limburg, waar gesloten mijnen en stations Meer volk lokken dan de lokale supermarkt Waar de tijd op adem kan komen Als je hem niet in het stopcontact stopt Het land van onze Vaderen Het land van duizend wonderen   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
2 1

Alleen

Het oude zweet kleefde aan zijn lijf De verdorde cola maakte zijn tanden los Een mixer klauwde door zijn ingewanden Zijn schedel werd ingeslagen met een koevoet De schimmel verspreidde zich van tenen tot bovenbenen Het oorsmeer druppelde over zijn schaamharen Zijn mannenlucht had de atmosfeer bevrucht Zijn lichaam kraakte als een Syrisch waterrad Zijn ogen puilden naar zijn achterhoofd Zijn lippen ketsten als ijzersteen Hij was alleen… Maar voor de rest ging alles goed met hem   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
8 1

De rustige kant van het bed

Ik lag aan de rustige kant van het bed Waar het water niet doorsijpelde naar de andere kant Omdat die andere kant er niet was Nu niet en gisteren ook al niet Ook al trachtte mijn kwast de bovenhand te halen En deed hij alsmaar harder zijn best Ook al greep ik er niet naast Het bleef een doe-het-zelf-zaak In de recessie van het oude doen Een leegte in het offerblok Dat wegdeemsterde in een verlaten kerk Van ongelovigen en verworpenen der aarde Die een extra toegang zochten Aan de achterkant van de hemelpoort   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
7 0

Koud om mij heen

Koud was het om mij heen In het schrikkeljaar dat zichzelf kopieerde Het jaar met bosbranden op een heel continent Toen aarde beefde en bleef beven Puerto Rico, Turkije, Iran, Kroatië, Griekenland Indonesië, Nieuw-Zeeland en China er ook van Met mijn haren in de verwarring Seksdriften haalden niet eens de behanging Mijn adem kreeg zijn beperking Door virologen die zich God waanden Van het pad afdwaalden En zich door een politiek moeras baanden En we nauwelijks beseften wat is er gaande Een jaar dat verloren leek Eén van voortdurend keet Politiek en wetenschap Geloof en ongeloof Verbinden en ontbinden Haat en eigen zaad Geblaat door de veelvraat Stress omdat we geen stress meer kregen Het kantoor opeens was verdwenen En thuis een opvanghuis, crèche voor alles Van huilende baby's Spelende kinderen Toeterambulancerende vrouwen Verdwenen dagen Verdwenen weken Verdwenen minnaars Verdwenen minnaressen Braaf thuis op kot En lichaam op slot In alles zat reeds de mot En zij waanden zich God En hij ook in dat Witte Huis Dagelijks op onze buis Het jaar van pijn Het jaar dat niet hoorde te zijn   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Dansen met de duivel

Reddeloos voelde ik jou ijzeren klauwen Die mij onze ontmoeting deden berouwen Verloren was elke uitkomst zo ik wou Jij ging mij lusten, meer dan gauw Verorberen dit, het enige voedsel, graag Met snelle happen en dan weer traag Bewegingsloos was ik verloren Hemels vlees voor jou bekoren Je tastte toe, beet na beet Je drang zo groot, je adem heet De duivel zond jou naar mij toe Ik jou ontbijt, dat deed je goed Mijn inbreng was geen brengen meer Jou lichaamssappen een vloeibaar teer Ik kwijnde weg Jij deed geen zeg De duivel zag, je deed ’t wel, je deed ’t goed Zijn plannen smaakten dankbaar zoet Mijn hoofd gingen tollen als een orkaan Vertoefde daar, een andere waan Ooit te leven, gans opnieuw Zonder adem, zonder kieuw Ik werd onzichtbaar, ik werd heel flou Ik werd heel anders, ik weet niet hoe Ik werd weer groen, grijs en rood Ik werd weer leven en dan weer dood   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
4 0

Hemel

Waar de hemel begon Was waar jij stond Met een flukse flinke Rechtsdraaiende rakker Als noodzakelijk instrument Van die getinte huid Die jou witte cocoon verlichtte En te veel verborg Zonder enige reden In een paradijs waar Geen woorden nodig waren Omdat bontgekleurde fladderaars Er de boomtoppen veroverden Maar als een monnik Uit vervlogen middeleeuwen Wachtte jij op een teken Ter bevestiging Dat er meer was Dan dit aards’ bestaan En weldra jou gebeden Verhoord zouden worden zoals weleer Om ons samen te leiden Naar tuinen van Eden Met hangende terrassen Langs hemelsblauwe rivieren En geelgrijze stranden Waar ook onze ark Weldra zou stranden En alles zich kon herhalen   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Afdwalende gedachten

Mijn lichaam verwelkte tussen bebloemde lakens De geest klauwend smachtend zijn eigen bakens Een pop van klei liet mij bevriezen Emotie en gevoelens samen wiezen De gedachten dwaalden over het plafond Waar vrijheid nog heerste en alles kon Samen vermoeiende terreur Met grijs als enige kleur Ik dacht aan een alternatief Een oprechte nachtelijke dief Was het mijn minnaar of medespeler Mijn lieve nar of zorgzame heler Mijn lichaam verdween in de nacht Waar iedereen wat anders dacht En ik alleen kon cijferen in akkoorden En acteren aan linkse bakboorden   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
5 0

Buren

Buren die huren Hun kuren Ze gluren Buren die turen Hun sturen Ze vuren Laat ze torturen Sculpturen Mijn pure Laat ze texturen Ware nature Mijn obscure pikure   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
12 0

Opgesloten

De pijn om het verdriet Dat jij niet ziet Dat er altijd is Gewis Angst om niet alleen te kunnen zijn Opgesloten in een voortrazende trein Mensen als huilende wolven in de wind IJzeren platen die schuren over het grind De hunker naar een leeg glas Toen alles stil en rustig was Je stervende ziel dag na dag Zij enkel horend hun beklag De leegte van het bestaan exploderen Doornvogels zonder pluim of veren Levend begraven in hun drukte Uit mijn eigen wereld weggerukt Een laatste adem om te vluchten Naar waar ze elkaar niet kusten   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
18 1

Verloren

Verloren voelde ik mij In die dwaze wereld rondom jij Waarin men de waarheid achterstevoren las Waarin zijn belangrijker was dan fijn Waar Niagarawatervallen van haat De liefde verscheurden En niemand dit betreurde Waar abnormaal de normaalste zaak was De werkdruk werd opgemeten door professoren De leugen een Olympische medaille kreeg En het klootjesvolk knikte en knikte En schreeuwde om meer   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
5 1

Zéjè

Tranen van zout Hun laatste uitbraak Noodlot Icarus Uitgeteld Eeuwige smeltkoers van Mare Nostrum en Janus Bifrons   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
8 0

Een hart van trouw

Een hart van trouw Of een hart van zou Een hart in rouw Of zo fier als een pauw Een hart zo rouw Of verdwijnen heel gauw Een hart bont en blauw Verloren in winterkou Een hart vol berouw Zonder hulplijn of touw Een hart voor jou Omdat ik van je hou   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
17 0

Emotionele en communicatievalkuilen bij autisme

EIGEN BERICHTGEVING – BRUSSEL – 21 mei 2020 – Waarom lukt het niet-autisten zo moeilijk om zich in te leven in de wereld van mensen met een autisme spectrum stoornis (ASS)? Leven autisten nu eenmaal op een andere planeet of zijn het de niet-autisten die daar vertoeven? In elk geval lost het niets op betreffende een betere verstandhouding en begrip als je niet in elkaars leefwereld kan en durft kijken. Andere informatieverwerking De informatiestroom loopt bij mensen met autisme nu eenmaal gans anders. Een verzender stuurt een boodschap naar de ontvanger. Deze ontvangt en stuur zijn antwoord terug. Zo eenvoudig is het op school, maar is praktijk loopt dit scenario heel anders voor mensen met een aangeboren ASS-aandoening, waarvoor geen medicatie bestaat. Alleen het inleven in de wereld van autisten en het bespreekbaar maken kan zorgen voor een beter begrip, aanvaarding en het rekening houden met de andere partij. Autisten ontvangen inderdaad een boodschap van een gesprekspartner of een ander medium of gewoon als ze levensmiddelen zien staan in de supermarkt, mensen zien passeren in de straat en de dagelijkse handelingen doen zoals niet-autisten. Vijf keer meer prikkels Echter het belangrijkste adertje bij autisten is dat ze prikkelgevoelig en vaak ook hoogsensitief zijn. Ze ontvangen dus vijf keer meer prikkels dan niet-autisten. Naast de boodschap van de gesprekspartner of tijdens een ander gebeuren krijgen ze ook vier boodschappen in de marge die ze eruit moeten filteren. Die vier schemerboodschappen hebben geen belang of toegevoegde waarde en hiermee moet geen rekening mee worden gehouden. Toch slaan mensen met autisme ook deze boodschappen in de schemerzone op. Bijvoorbeeld: het geluid op de achtergrond van een ijskast, een voorbijrijdende auto, een fluitende vogel, een bijzondere wolk die voorbij drijft, wat er is de kast ligt achter de gesprekspartner, welke behangpapier er is, enz. Allemaal schemerboodschappen die totaal geen nut hebben. Maar als verdedigingsmechanisme dat te sterk is ontwikkeld, komen die boodschappen in de marge ook tot bij hen. Kernboodschap filteren Het kost voor mensen met autisme veel tijd en energie om de kernboodschap te filteren uit de vijf prikkels en de andere vier nepboodschappen los te laten. Daarna moet een autist beslissen wat hij of zij met die boodschap gaat doen : Ik reageer niet, want het is niet nodig.Ik reageer niet, want ik denk dat er nog bijkomende informatie komt met nieuwe boodschappen.Ik reageer, want ik denk dat het nodig is en ik alle informatie heb gekregen.Oogcontact Bij die beslissingen kan iemand met autisme geen rekening houden met het oogcontact met de gesprekspartner, want oogcontact is een zeldzaam toegepaste en bijzonder moeilijk in te schatten vorm van communicatie bij mensen met ASS. Ze schatten dit talrijke malen, beslist goedbedoeld, totaal verkeerd in. Voor iemand met autisme is het bijzonder onwennig om oogcontact te hebben met andere mensen. Dit voelt raar en heel onnatuurlijk aan. Het is zoals in je blote in de auto rondrijden en iedereen je aankijkt. Dit soort gevoel krijgen autisten als je hen verplicht tot oogcontact. Het blijft altijd een onnatuurlijke houding en een ingestudeerd nummertje voor hen. Veel tijd en energie Door het vele tijd om de kernboodschap te filteren uit een vijfvoud van prikkels, kost dit voor iemand met ASS bijzonder veel energie en tijd. Daarom zijn autisten ook sneller en vaker uitgeput en vermoeid dan niet-autisten. Door het lange tijdsverloop gaat de boodschap bovendien soms de mist in of zit de andere gesprekspartner al vier zinnen verder – en gaan die mededelingen verloren – want vlotte communicatie tussen beide partijen niet zal bevorderen. Inlevingsvermogen en emoties Inlevingsvermogen en emoties liggen moeilijk bij autisten omdat het verwerken van een overvloed aan informatie en communicatie veel tijd kost. Vaak komt de boodschap later die dag of dagen nadien opeens terug vooraleer ze verder kan worden ontleed en in een juiste context geplaatst. Daar waar emotie een rechtstreekse onmiddellijke reactie is bij niet-autisten, kan hier een periode overgaan bij mensen met ASS. Waarom ze dan opeens blij of droevig zijn op een ogenblik dat je het niet verwacht, heeft dus te maken met die langere tijd die ze nodig hebben om eenzelfde boodschap goed te begrijpen en te verwerken. Emotie en gebeurtenis niet gelijklopend Autisten hebben niet meer of minder emotie dan niet-autisten, alleen loopt de emotie niet altijd samen met het tijdstip van de gebeurtenis. Autisten hebben ook nood aan planning, structuur, duidelijkheid en houden zich vast aan kleine en grote gewoontes waarvan bijzonder moeilijk kan worden afgeweken. Plotse veranderingen in planning, structuur en regelmaat verstoren het hele denk- en communicatieproces bij autisten. Zij raken dan in paniek en voelen hun omgeving aan als een “boze buitenwereld” die hen niet begrijpt of hen niet wil begrijpen. Ze hebben het gevoel dat ze worden geleefd en niet tot rust kunnen komen in een omgeving om alle informatie rustig te kunnen verwerken. Overprikkeling Autisten worden door de drukke buitenwereld regelmatig overprikkelt en moeten dan tot rust komen in een vertrouwde leefwereld met een favoriete hobby of bezigheid. Ze moeten hun hoofd leeg kunnen maken door iets te doen wat ze graag doen en waarmee ze de schemerboodschappen kunnen loslaten: schrijven, tekenen, lezen, wandelen, fietsen, sporten, muziek, huisdier, … Tot rust laten komen Het heeft geen zin om autisten die overprikkelt zijn nog verder te belasten met allerlei vragen, communicatie en interacties. Het best is om hen de tijd te gunnen om weer tot zichzelf te komen en hun prikkels te verwerken en los te laten. Op dat moment zal iemand met ASS beslist niet de meest geliefde huisgenoot, partner of vriend zijn. Hij is immers drukdoende te vechten tegen de omgeving die hem vijandig aanvoelt en gaat op zijn of haar achterste poten staan. Hij begrijpt heel moeilijk dat andere mensen constant sociaal willen zijn, agenda’s boordevol plannen hebben, plannen willen wijzigen en in de verre toekomst plannen maken. Planning en structuur noodzakelijk Een duidelijke weekplanning en bespreking is absoluut aangewezen om iemand met ASS te integreren en zich thuis te laten voelen in een voor hem of haar bijzonder ingewikkelde leefwereld. Wijzigingen moeten duidelijk worden doorgesproken, rekening houdende met de autist, en men houdt zich het liefst aan een planning zonder al te veel wijzigingen en onduidelijkheden. Ook moet voldoende tijd worden voorzien om iemand met ASS tot rust te laten komen in een rustige vertrouwde omgeving. Het aantal activiteiten per dag en in het weekend moet worden beperkt om overprikkeling te vermijden. Activiteiten beperken Iemand met autisme vindt het helemaal niet erg als zijn partner of huisgenoten bijkomende activiteiten doen en hij of zij op dat ogenblik zich kan terugtrekken in de eigen leefwereld en cocoon om tot rust te komen. Nooit roepen en ruzie maken Verder zijn er nog enkele tips die je absoluut moet vermijden : begin nooit te roepen en ruzie te maken met mensen met ASS of hen met communicatie te bestoken wanneer ze overprikkelt zijn, want dit komt bijzonder confronterend over omdat zij sowiezo veel meer prikkels opvangen, het hen angstig maakt en zij uit verdediging kunnen beginnen gooien met voorwerpen en wegvluchtverdrag vertonen. Eenvoudige communicatie Probeer communicatie zo eenvoudig mogelijk te doen : Vermijd lange en ingewikkelde zinnen.Gebruik slechts één boodschap per zin.Ga na elke zin na of de autist het heeft begrepen.Gebruik geen figuurlijke taal. Autisten vatten alles letterlijk op.Vermijd communicatie waar de autist geen interesse of boodschap aan heeft omdat ze dit zelf kunnen vaststellen, bijvoorbeeld “De zon schijnt vandaag.” of omdat de boodschap tegenover iemand anders gericht is zonder toegevoegde waarde voor henzelf.Het begrip om zich in te leven in de andere leefwereld moet zowel van de autist als de niet-autist komen. Daarom is het respect voor die andere leefwereld bijzonder belangrijk en mag men nooit de eigen interpretatie van het leven opdringen aan de andere partij. Alleen zo kan er meer begrip ontstaan tussen autisten en niet-autisten.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
114 0

COVID-19 slaat hard toe in Turkse gevangenissen

EIGEN BERICHTGEVING – ANKARA – 21 mei 2020 – Terwijl de Turkse regering nog positief nieuws kon brengen over een kindje van 37 dagen oud dat werd ontslagen uit het ziekenhuis na genezen te zijn van het Coronavirus, is de werkelijkheid gans anders. De epidemie van COVID-19 slaat bijzonder hard toe in de gevangenissen in Turkije met gigantische aantallen besmettingen. Zowat elke gevangene die wordt getest, blijkt besmet te zijn. Maar de meeste gevangenen worden niet eens getest. Besmette gevangenen worden samen gezet met gezonde gedetineerden. Medicijnen zijn er nauwelijks en er is ook te weinig eten voor alle gevangenen. 300.000 mensen verblijven in Turkse gevangenissen. De overbevolking zorgt voor onhygiënische en gevaarlijke omstandigheden waarschuwen mensenrechtenorganisaties, de Verenigde Naties en de Wereldgezondheidsorganisatie. 166 journalisten worden eveneens opgesloten in Turkse gevangenissen. Turkije geeft 160.000 besmettingen met het Coronavirus en 4.500 doden toe, maar in werkelijkheid zullen dit er veel meer zijn. De Ottomaanse droom van president Erdogan blijft een nachtmerrie op het vlak van volksgezondheid, mensenrechten en democratie in Turkije voor diegenen die een afwijkende mening hebben of in de armoede terecht zijn gekomen.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
1 0

Anonieme gelukzoeker

Door de nood zwaar in het rood Ellende aan een radeloze vlucht ontsproot Eenzame sardien in een helse vloot Overleef je of wordt het de dood Jou hart moeders’ smart Jou leven te vroeg getart Verzuip jij als een onbekende Die vluchtte en rende Geen letter over jou in de krant Radeloze op zoek naar een land Waar alles beter zou zijn Naar een paradijs zo fijn Maar haal je ooit de bestemming   Of cirkel je in een doodsring Een kans zo klein Ontvluchten die pijn Armoede, oorlog en geweld Leven op een vuilnisbelt Een hart van hoop Een toekomst te koop Een verleden begraven Een dorst snel laven Maar hoe onzeker is de toekomst Een boot als een zeepspons Golven te hoog Dromen te groot Het verre land ligt te ver Enkel rest ons een ster Die in jou naam zal schijnen Wanneer jou leven zal verdwijnen Vluchteling je stierf niet alleen Voor jou geen traan, geen geween Een anoniem graf in een havenstad Want ze hebben het gehad Met zij die zoeken en vluchten Waarvoor we niet langer zuchten Maar aanvaarden wat niet te aanvaarden is Ze hebben pech, ze hebben het mis Ze mogen zinken en verdrinken Zonder knipperen of verpinken Hun dood heeft immers geen waarde In onze steen van harde aarde   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
3 0

Uitgang metro

Het leven speelde zich af Drie centimeters boven De donkergroene randen Van haar bijzonder mondmasker Om opnieuw te verdwijnen In groenbruine pupillen Van de Guerilla Girl Die haar gorilla masker omruilde Om de ongelijkheid in de zorg Aan de kaak te stellen Om ’s nachts te werken in catacomben van ziekenhuizen Tegen de vijanden van haar vaderland In rode en zwarte afdelingen Waar het enige leven nog kleefde aan dode lichamen Wiens namen in veel te mooi handschrift Waren opgeschreven door witte engelen Op kaartjes aan hun teen gebonden Om straks te verdwijnen Uitgezakt in lijkzakken Van 50 tinten veel te zwart Om snel beweend zonder veel getuigen Weggestopt te worden in grote holen In lemen en zandlemen gronden Gewaardeerd al duizenden jaren Door planten en tuinders Maar nu de eindbestemming Van een snel proces Van besmette lichamen in zuivere zielen Van een smeltkroes van bevlekking Van verloren hoop en dromen In een hoofdstad van de stilte Waar groenbruine pupillen Het laatste leven onder de doden smoren Met handschoenen laag na laag Zweetdruppels traan na traan Body bags zak na zak Zodat alles kan verdwijnen En niets meer kan bezoedelen of onteren Door een drammende dood Waarna de wissel kan wegsluipen Met een eenzame lange rit Tot een nieuw teken van leven Uitgang metro   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Niet mijn dag

Het was niet de dag Het was niet de dag die het zou moeten Het was de dag die het zou worden Een dag zonder lach Omdat die lach was verdwenen Omdat het onweer de dag kaapte Het werd geen routine Omdat de verandering mij gijzelde Omdat chaos het losgeld betaalde De regelmaat werd verkracht vannacht Door Somalische piraten in mijn hoofd Die mijn ochtend zouden bepalen Het werd oorlog Een strijd om te overleven In een wereld van chaos Waarin ik de weg kwijt raakte Waarin ik verdwaalde in hersenspinsels Waarin ik mijzelf verloor Ik wilde roepen om hulp Maar niemand heeft mij leren roepen Ik zocht woorden om aandacht Maar mijn zoekfunctie blokkeerde Totaal en weer een keer Een keer teveel Te veel rotzooi Om te ontsnappen uit de chaos Chaos die ik alleen zie Chaos die ik alleen beleef Chaos mijn grootste vijand Als piraten met kalashnikovs Als rovers met zwaarden Als terroristen met granaatwerpers Als een woord een verwijt wordt Als de rede wordt begraven Als Cupido een schrikbewind voert Een hart een handgranaat Een pijl een oorlogswapen De liefde de haat Hoe fout kan het gaan In een milliseconde van chaos In een fractie van ontreddering In een moment van totale onmacht Het werd weer een dag Die jij en ik niet zo graag mag Het was jammer weer Niet mijn dag   https://autismestorm.home.blog  

Autisme Storm
55 0

Paaseiland

Achtergelaten op een eiland groen zonder blauw Neuzen in de lucht, eerder bruin dan grauw Duizenden jaren staan ze te gluren Ingedommeld verkleumd in de ochtenduren Hun kale knikkers blakend in de middagzon Vertwijfeld over lot en oorsprong Gingen zij over velen hunner tong Waar Pasen blijft duren Zijn hun cloons eeuwige buren   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
1 0

Bang

Bang voor de dagen die gaan komen Voor het stelen van mooie dromen De bulldozer die raast over mijn plannen Alles was toch in kruiken en kannen Maar toen verscheen jij Op een Chinese lei Je bleef niet waar je was De één dood, de ander genas Als een duivel nam jij onze vrijheid af Hoorden wij jou misdadige lach Je nam het vliegtuig, je nam de boot Tot het net ons gans ontsloot Ik laat niet zien, ik ben niet bang Maar dat duurt echt niet lang Al kijk ik jou diep in de ogen Je toont geen mededogen Je bent gemeen, je bent een zak Ook al is de curve vlak Je haalt weer uit, je slaat weer toe We zijn jou zo ontzettend moe Hadden we maar wapens om echt te vechten Konden we jou lot voorgoed beslechten Maar ik ben bang Dit duurt te lang   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
11 0

Opnieuw schuilen

Ik rook de jasmijn van jou oksels Ik zag de schaduw van jou voelsprieten Ik voelde het trillen van jou neusharen Ik proefde het zout van jou adem Ik hoorde het fluisteren van jou rode bloedcellen Maar de afstand bleef enorm Grand canyons ver weg Eeuwen van tijd Vervlogen verdampte hersenspinsels Toen er geen eind aan kwam Wij de wereld in onze achterzak staken Het seizoen op de kalender noteerden Plannen zekerheden waren Vragen overschilderd werden met tipex Goden nog bij Romeinen en Grieken hoorden En wachtrijen in communistische supermarkten Wij mondkapjes op de brandstapel gooiden Ebola was opgelost en China nog rijk Virussen nog drie en één Rus waren Een knuffel banaal werd En een bezoek te veel Reizen een plicht En een blanco agenda geen zicht Kon ik maar opnieuw schuilen In die wereld van voorheen Omarmen wat nog overblijft En het anders doen Gewoon doen…   https://autismestorm.home.blog  

Autisme Storm
2 1

Verwarde dagen

Meegezogen zoals een stofje in een straalmotor Van een eenzaam vliegtuig op de tarmac Van het leven Van de dwaasheid Het ongeloof Een barstend hoofd van indrukken Te veel voor de autist verscholen Onder een Everest van prikkels In verwarde dagen De regent tikt op het dakraam Maar krijgt onze bezoedelde geest Niet langer proper Een tijd van voor en na Het bijten in de appel door Adam en Eva De veroveringen van Alexander de Grote De val van Constantinopel De opvolging na de dood van de profeet Mohammed De uitvinding van de boekdrukkunst door Gutenberg De val van de Berlijnse Muur Het Coronavirus Voor en na Maar we zitten er middenin   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
6 0

Nymfomane

Met jou stekels en jou dodendans Dook je op bij professor Van Ranst Jij hyperseksuele nepgodin Drong er opeens in In onze wereld lief en klein Bracht je ellende en deed pijn Je was een gestoorde vrouw En lustte ons allemaal rouw Jou anorgasmie was een fobie Jou killer instinct een fantasie Voor jou stonden dokters als lakei Speelden kinderen thuis met boetseerklei Voelden wij ons klein in een grote rij Als een Giel in monnikspij De wereld werd opnieuw ons dorp Een buurtwinkel op schouderworp Om achten allen uit de deur Even klappen tegen de ophoksleur Onze helden niet langer op tv Maar zorg en politie mijn idee De professoren, labo en de rest Doen nu zo wreed hun best De middelen zijn duur en schaars De patiënt nu groen dan paars Lange dagen, lange uren Krijgen het zwaar verduren Vele handen, vele bedden Moeten onze toekomst zetten Helden in wit, groen en blauw Helden man en vrouw Helden zonder handleiding Vechten voor een blijde tijding Vechten voor u en ik Vechten voor een knik Om even op adem te komen En waakzaam te blijven dromen Onthoofden zij het gevaar Maar de nymfomane blijft daar Als een gestoorde psychopaat Die maar niet rusten gaat   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
65 0

Je leek magie

Je leek magie Maar was fobie Een mislukte filmster Schopte het te ver Dacht dat je jou alles kon veroorloven We tolkten over jou naar doven We vertelden in geuren en kleuren Dat het nu ging gebeuren Ze hielden ons voor dwazen Als angstige domme hazen Bleef maar op jou Chinese markt Nu je in onze levens harkt Jong en oud Het laat jou koud Zonder ticket nam jij boot en plane En voelde je thuis als geeneen Wat is er met jou aan de hand Waarom koos je ook ons land We hebben het nu gehad Maanden in een Corona bad Zwem maar snel weer heen Met die tattoo op je linkerbeen Kruip maar terug in een dier van schelp Wees maar klein en terug een welp Wees maar braaf en heel sereen Dat is het beste voor elkeen   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
4 0

Chinese rover

Als een sneeuwtapijt bij het ontwaken in maart Kwam jij ons storen Onze dromen doorboren Verscheurde jij de wereld in een rotvaart Wat hebben wij jou misdaan Waar kwam jij plots vandaan We hadden nog niet eens ontbeten We wilden nog met één of andere reden Maar jij had ons al in jou macht Verscheen dronken en zo verdacht De sake benevelde jou goddelijke lichaam Met stekels als blikkenopeners Met doordringend zuur uit een citruspers De toekomst schoof op een lange baan Misschien ben je straks even weg Een halte voor een nieuwe pech Neem je de zeis weer in jou hand En maak je ons weer van kant Waarom konden we niet praten Waarom hebben we het raden Waarom was er geen dialoog Voor je ons helemaal leeg zoog Kon ik maar net als jij binnendringen En jou overhalen tot andere dingen Wat is er met jou Chinese draak Schiet jij steeds weer ontzettend raak Geef mij jou hand jij boze rover Ontwapen nu en geef je over   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Ongewenste gast

Zo ver vandaan Naar een land waar ik nooit heen zou gaan Daar kwam jij opeens Ik kende jou geeneens Toch drong je binnen in mijn wereld Ik dacht nog hoe vervelend Blijf ginds maar, ik heb je niet nodig Ik heb alles al, je bent overbodig Maar jij kwam dichter en dichter Zocht jou doelwitten steeds gerichter In Milaan langs het Laatste Avondmaal Dat je wou overdoen Met minder apostelen en minder volk Stak jij hen neer met een Chinese dolk Hoe kon ik mij toch in jou vergissen Hoe kon ik toch zo fout beslissen Jij bent hier nu een ongewenste gast En berokkent iedereen massa’s last Was toch maar thuis gebleven En laat ons gewoon verder leven   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
4 0

Toen… herinneringen

Er was een tijd toen de aarde nog een ronde bol was En niemand sprak over een piek of iets afvlakken En je creativiteit niet werd gefnuikt Door Corona doden en statistieken Je nog vrij en zorgeloos kon rondlopen Zonder afstanden of meters te tellen Te wachten op mondkapjes uit China En toestellen om weer op adem te komen Toen mensen nog gewoon stierven in rusthuizen Omdat ze gewoon oud werden Toen we nog niet terecht kwamen in Whatsapp groepjes En overstelpt werden met onzedelijke filmpjes En met dwaze informatie onze handen wasten Van mensen die ons eigenlijk geen knijt interesseren En het geklaag van onderwijspersoneel die voor het eerst werken Want dat waren ze nooit gewoon Met als enige voordeel dat we dit jaar Niet naar dat bekakte Songfestival moeten kijken En eindelijk ademruimte vinden in onze agenda Eindelijk de vakantiefoto’s van de voorbije zes reizen bekijken Waarvan we al lang niet meer weten welke foto waarbij hoort De enige open parken zijn autostrades geworden Van ontregelde mensen en psychopaten Die zich verbazen over hun eigen spiegel Van agenten die niet langer op boeven jagen Maar op alles wat sociaal in de omgang is Van regels die vloeien uit een gewond dier En schreeuwen in een donkere nacht En stiltes die liggen te wachten op een begrafenis Waarbij zelfs vier kaartspelers te veel zijn Omdat we leven in andere tijden Met zekerheden die pootje gelapt zijn Met conflicten die verengen in tijd en ruimte Exploderen in de woonkamer Ontgroenen in de supermarkt Tot niemand nog de moed kan vinden Om de dag van gisteren toe te dekken En het bed vandaag weer op te maken   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
13 0

Toen alles nog gewoon was

Hamsterend met de klauwen graaiend Naar de laatste ontsmette winkelkar Het made in China toiletpapier Naar de dagen dat we nog samenkwamen En Corona ons alleen aan ijsjes deed denken Met een Italiaanse venter in een crèmekleurige bagnole Toen thuiswerk nog een recht en geen plicht was De weken nog dagen telden En de dagen nog uren Toen we blij waren dat in verwegistan Een aardbeving gebeurde daar heel verloren En wij ons nog geen regering hadden Mondkapjes één of andere apensoort waren En we geen beademingsapparaat kenden En zeurden over weer een bezoek aan het rusthuis Terwijl we het al zo druk hadden met ontmoeten We dagen op voorhand moesten reserveren in restaurants En het jaar een onafgebroken festijn was Van druk en sociaal doen en agenda’s tasken Toen we nog in ons eentje mochten gaan hengelen En de kat van de buren onze grootste vijand was En niet één of ander virus van een Chinese markt Waar de vleermuizensoep niet te versmaden was Die tijden lijken mijlenver van deze wereld Waar we onszelf niet meer terugvinden In de nieuwe wereldreis die we maken De slaapkamer ons Italië is De keuken Frankrijk En de leefkamer Spanje   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
20 0

Witte woede

Een witte woede van groene sjaals en groene vlaggen Van gesmoorde emoties en vermoorde idealen Ontvlammen als vuurpijlen en bommetjes in het rond Het ontspoorde falen van besparingen en werkdruk Tot de druk op de ketel te veel wordt En er in de keuken geen ketel meer overblijft De verzorgenden onze zorg nodig hebben En verpleegkundigen hun wonden likken In een ongelijke strijd voor alsmaar meer Met alsmaar minder om dat meer te maken Afgeschoten als de favoriete roos op de kermis Uitgeblust zoals zelfs pompiers dat niet kunnen Omdat ze denken dat ze het wel aankunnen Dat alles wel vlotjes zal varen Dat het een beetje aanpassen is De dodentocht met een rollator Verspringen zonder benen Olympisch zwemmen voor eendagsvliegen Mogelijkheden onmogelijk en onbeperkt Iemand wordt er gelukkiger van Investeerders in immobiliën en pillen Poenscheppers aan de bron Tot de bron geen leven meer geeft En het paradijs een oase blijkt   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
2 0

Ik ben niet te doen sinds zaterdagnoen

Liedtekst : Ik ben een ajuin… van ons stad Ik ben heel vies… ik ga nooit in bad Ben op weer de dool… eindig in een riool Mijn vrouw heeft ’t gehad… ik ben weeral zat Zit mijn hoofd weer vol… ga ik uit de bol Draag al haar kleren… het kan verkeren Heb ik weer leut… drink mij een teut Een hete stoot… dan ga ik in ’t rood Elk jaar weer prijs… met Jan Theys Ik zal er zijn… voor het groot festijn Ik drink dan gin, bier… en veel wijn Heb dan leut… tot de laatste sleut Ben ik nog wakker… dan voel ik mij dapper Jajaja… Ik ben niet te doen, sinds zaterdagnoen Ik ben een Aalst kapoen Ik ben niet te doen, sinds zaterdagnoen Ik ben een Aalst kapoen En ben ik weer zat, dat heeft zij ’t gehad Dan is de muis weer eens niet thuis Dan ben ik de kat in een diepe zak Dan nog liever bier en weer in de bak Neeneenee… Ik ben niet te doen, sinds zaterdagnoen Ik ben een Aalst kapoen Ik ben niet te doen, sinds zaterdagnoen Ik ben een Aalst kapoen En ben ik weer zat, dat heeft zij ’t gehad Dan is de muis weer eens niet thuis Dan ben ik de kat in een diepe zak Dan nog liever bier en weer in de bak Héhéhé… Ik ben niet te doen, sinds zaterdagnoen Ik ben een Aalst kapoen Ik ben niet te doen, sinds zaterdagnoen Ik ben een Aalst kapoen En ben ik weer zat, dat heeft zij ’t gehad Dan is de muis weer eens niet thuis Dan ben ik de kat in een diepe zak Dan nog liever bier en weer in de bak   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
7 0

Je zag mij niet

Ik keek naar omhoog Maar je zag mij niet Het was tegen mijzelf dat ik loog Maar ik hield het kurkdroog Je stond daar maar te staren Negeerde mij totaal Ik kan het niet verklaren Ik was toch niet banaal Dacht met jou bootje varen Je was rechts liberaal Misschien toch niet de ware Toen hield het sprookje op En ging het hart op slot Ik waande mij een God Maar werd weer eens bedot   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
8 0

Donkere dagen

Wanneer de donkere dagen komen toegekropen En de zomer lang geleden al is gaan lopen Zoeken wij naar het verdwenen licht Naar een nuttige taak, een plicht Maar vrijheid, simpel dom heeft de klauwen klaar Het gaat weer slecht, ik voorspel het maar Achtervolgt door donkere dagen Hoor de massa zagen en klagen Alsof het altijd winter wezen zal Trappen wij telkens in die val Ons humeur is slecht en vals Maar het gaat beteren als… Maar als dat duurt zo ontzettend lang Zo opgesloten in een donkerkille hall Kon ik maar lachen, kon ik maar zien Kon ik maar leven bovendien Maar geduld heb ik niet Mijn hoofd een zwart vergiet Straks red iemand mij uit dit tranendal Als eindelijk die lente komen zal   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
8 0

Vol hoofd

De drukte om mij heen Waar moet ik heen Ik voel mij hier niet thuis Ik voel mij een pels in de luis Straaljagers vliegen in mijn hoofd Van alle rust opeens beroofd Voller dan volle melk Laat gaan die kelk Een racebaan, een rat race Laat mij adem en space Geef mij tijd Zodat ik niet langer lijd Laat mij gaan Ik ga eraan Ik wil rusten Ik leef te bewust Vol prikkels en vol hoofd Ik wou dat je mij gelooft   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
15 0

Groene erwtjes

Groene erwtjes Blinkend van verlangen Naar een andere wereld Waar ze niet worden opgegeten Door de wraakzuchtigen op aarde Maar gedragen worden naar de hemel Waar engelen hen meenemen Naar een paradijs Van blauw en groen Maar vooral groen   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Pamban beach

Verborgen tevoorschijn in het blauw Van zee, hemel en visnet Op het strand van Pamban Waar ze nog vissen als ze leven En leven als ze vissen De Indira Gandhi brug toeristen verwelkomt voor een plaatje Betonnen en ijzeren wegen samensmelten tot hun maatje De gladde huiden de ruwe rotsen verbergen Onder hun getaandheid en onder de blauwe zee Verborgen het lijden van toen De Shiva goden van Ramanathaswamy waren ingeslapen En de Rameswaram cycloon langskwam om de trein te zoenen Twee dagen voor Kerstmis om middernacht Werd Dhanushkodi een spookstad in India Waar mensen en treinen vergingen Toen de staart van 1964 een slachtpartij beging   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
1 0

Mijn Valentijn

Waar zou mijn wereld zijn Zonder mijn eigen Valentijn Een zachte blinkende huid Veroverend mijn nachtelijke buit Gulzig smaken elkaar lippen Verstrengeld aan elkaars ribben Een woord niet nodig vandaag Een knipoog zoen ik plaag Valentijn is in mijn hart gekomen Onstuimiger dan wilde dromen Een harddrug van de bovenste plank Violen, parels en hemels gezang Onze harten smaken zoet Ons voelen doet zo goed Mijn Valentijn vandaag 365 dagen graag   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
2 0

Valentijn toujours

Bezwangerd van jou geile adem Overgeleverd aan nieuwe daden Kwam Valentijn al in januari Begon de zomer in de sneeuw Verhuisde mijn hart onder jou ribben En liet het jouwe mijn hoofd inglippen Om te beseffen dat voortaan Valentijn nu heeft afgedaan Hij werd grandioos verslagen Valentijn is voortaan alle dagen   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
3 0

Amantes Amentes

Mysterieuze koningin van de nacht Die nooit weent, die nooit lacht Die Valentijn kreeg je mij in jou macht Ik zocht wat onbereikbaar was Onder herfstbladeren verborgen jou moeras Dacht nog dat ik de toekomst zag En wou je verheffen en aanbidden Maar mijn kathedraal werd een inferno Ik werd een vreemde voor mijzelf Mijn huid barstte van de hitte Je gooide mijn as voor de vissen Je verslond mijn naïeve ziel En zei dat het was omdat je van me hield Maar jou liefdeshonger werd mijn dood Met Valentijn ging jij door het rood Je nam mij mee naar de plaats nooit Je brandende ogen verslonden mij Van vuur naar as naar klei Het werd zij en niet langer hij Valentijn maakte mij vrij Van die aardkloot daar rondom mij Waar ik nu altijd en eeuwig gedij   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

De zoektocht

Het zoeken, het vragen, het snel willen behagen Met standaard woorden en gekende vragen Een elektronische snelweg van verloren dagen Met leugens, gefake, afwerpen van meerdere lagen Zo naakt en zo bloot Zo klein en zo groot Ik zocht en verloor Geen liefde, maar goor Het zoeken, het vragen, het snel willen behagen Versleten mijn jeugd, mijn jonge adonis dagen Het was geen verhaal Het was heel banaal Veel verdriet en veel pijn Waar ik niet hoor te zijn Het zoeken, het vragen, het snel willen behagen Een verslaving van begeerte die velen beklagen Een dondere ziel komt zomaar naar boven Waar men alles en meer zal gaan geloven Een muisklik, een sweep Om aandacht hij riep Doch bespot door een creep Zijn vertrouwen een vergiet   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
4 0

De kans

Het blijven zoeken naar een verleden Met elk laagje overhoop gelegen Met zoveel vragen, zoveel zorgen Altijd gisteren, nooit eens morgen Het harde metaal krast over zieke zielen Ze hielden ons voor gek en randdebielen Ze deden ons wat aan, elke dag en elk jaar Achter elke hoek angst voor ieder gevaar Verscholen in een schelp zo diep Die onder zee om hulp riep Tranen gelaten, smart en veel pijn Waarom nog leven, waarom nog zijn De stekker eruit, de stekker erin Afscheid genomen, een nieuw begin Laat ons de zorgen, laat ons het verleden We beginnen opnieuw, we kijken naar heden Wat was komt nooit meer helemaal goed Maar herpak je met kansen en nieuwe moed Kijk nu vooruit, vergeef hen die kwaden Ze wisten niet beter met domme domme daden Spring er zelf in, het leven opnieuw Je hebt nu een kans, je hebt nog een ziel   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Sultan Qaboos (1940-2020)

Sultan Qaboos At elke dag chocomouse Toen zag hij in zijn tuin Verrezen uit het woestijnpuin Oliebronnen onder dat zand Ze maakten van Oman een rijk land En toen gaf hij de wijze raad Nergens een papiertje op de straat Nergens veiliger dan in mijn staat Olie verkoop ik voortaan vat na vat   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
3 0

Eigen wereld

In een wereld die enkel ik begrijp Die ik voel, omarm, vertrouw en leid Daar sta jij zo ver vandaan Verder dan zon en maan Hoe graag zou ik je willen duidelijk maken Dat dingen mij echt wel raken Dat ik om je geef, dat ik je nodig heb Maar dat ik constant op elk detail let Dat geluiden mijn wereld bombarderen Veranderingen mijn lichaam doorboren Onzekerheid en boosheid mijn keel wurgen Geef mij tijd en ruimte, zou je durven Ik kom terug naar je toe Dan komt het heus wel goed Alles naast routine is voor mij chaos Het maakt mij woedend, verschrikkelijk boos Als ik boos ben, het is nooit op jou Ook al kan ik het niet zeggen, ik hou van jou Maar op een boze wereld, veel te druk voor mij Een wereld onbegrijpbaar enorm vermoeiend voor mij Wil je mij tijd geven om alle prikkels te verwerken Om alles rustig te laten groeien en mooi verwelken Om te kijken naar de schoonheid van elk detail Om te verdiepen in die ene interesse die me vangt Ik ben anders, maar laat mij anders zijn Ik vind dat goed en ik vind dat fijn   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
10 1

Van oud naar nieuw

Verdwaald in kilte en donkere dagen Tussen zijn geboorte en het nieuwe jaar Gedragen in dunne speklagen Wegen glad vol doodsgevaar Naar een nieuwe wereld en toekomst De oude zorgen en nieuw verdriet Met rijke spijzen en dranken gemorst Zodat iedereen het weet en ziet Begint het licht weldra te branden Alles moet weer vol en vlug Goede intenties gaan verzanden En niemand kan nog terug Het nieuwe wordt weer snel het oude Kaarten met wensen vergeeld papier Die verstotene weer in de kou Onze deur niet langer op een kier   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
7 0

Winter in Amman

De woestijn, de nomaden en kamelen Zijn slechts een zomers verleden Als we aan de Citadel beneden Sneeuwbalgevechten gade slaan Tussen hotels en winkels in de Abdalilaan Sneeuwprinsessen heersen voortaan Aan scholen die de koning liet sluiten Weldra komt niemand meer buiten Als sneeuw plakt op de ruiten Daar in Rainbowstraat met waterpijp als maat Werd het met koffie en falafel dikwijls laat Voor toeristen en lokalen in eigen gewaad Vingers en ellenboog, Hercules voetsporen Romeins theater, museum der folklore Nu onder ijs en sneeuw zo schielijk verloren De blauwe koepel van de koningsmoskee Al dragend zijn goddelijk wintergillet Winter in Amman, gedwee   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
5 0

Water en dorst

Hunkerend naar de geur van regenwater Om warmte en zon te verdrijven uit hun verdroogde neusgaten en door hitte verdampte lijven Ze weten ze zweten niet meer Ze moeten haast braken Hun plassen doet zeer Hun spieren die kraken Zonnespinnen achtervolgen hun schaduw De trage wissel van het seizoen Zaagschubadders raspen zo sluw Alleen muggen hier niets te doen Als mestkevers laven aan nachtelijk vocht Rozemarijn tegen spierpijn Aloe koortswerend en water voor dorst Nooit muggen, dat enige is fijn In hoeken en kanten, ver afgelegen Een kalme oase schittert zo luid Voor nomaden een zegen Een airco paleis met geitenhuid   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
17 0

Wachten op de lente

De wind verloor zijn haren Maar niet zijn streken De winter stond voor de deur Bonken zonder kloppen Onder elke spleet Een gespleten venijn Die doet sidderen Als de eerste keer Verschrompelen als een oudje En versmurfen tot blauw De winter was binnen De winter was buiten De zomer zat in Ibiza De herfst in Canada En de lente nog In moeders’ buik   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
10 0

Man met een bijl

De bebaarde hipster met een bijl over de schouder Voelde het door zijn rode ruitjeshemd alsmaar kouder Voor de winter in Alaska zou toeslaan Ging hij lang en ver van huis vandaan Met euthanasie verlossen van zij die lijden En hartverscheurend in de bossen wegkwijnen Zijn Caterpillars kraakten de noten van de sneeuw Een slechtvalk kirde over de Yucon rivier De snelste vogel nog even hier Om over de rotswanden te zweven Alvorens naar Zuid-Afrika te begeven De hipster houthakker had het begrepen Zich als God door zijn zware taak te slepen De keuze maken tussen levenden en doden Voor trauma’s die geen uitweg boden Zoals mensen die niet meer genezen En hun laatste uren vrezen Zo genadig moet een boomhakker zijn Het aanhoren van leven, wonde en pijn En als ze doodgaan dan maken we een kruis Voor hun nabestaanden of een nieuw huis   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
4 0

Ik gaf je mijn hart

(Liedtekst:) ​​​​​Ik gaf je mijn hart, maar je zag het niet Ik gaf je mijn ziel, maar je lust hem niet . Toch bleef je mij verbazen Als een storm rondrazen De spiegel jou wereld Als een slaapnachtkus . En als ik nu mag spreken Dat laat ik je weten Dat laat ik mij gaan Als een geile krielhaan . Ik gaf je mijn hart, maar je zag het niet Ik gaf je mijn ziel, maar je lust hem niet . Toch bleef je mij negeren Als een zak vol kleren Jou vrienden jou keet Als een eigen planeet . En als ik nu kon kiezen Dan wil ik niet verliezen Dan wil ik bij jou zijn Met een half glas wijn . Ik gaf je mijn hart, maar je zag het niet Ik gaf je mijn ziel, maar je lust hem niet . Toch loop je met die knapen Met een jeans vol gaten Kijk maar naar ze op Als een buikspreekpop . En als ik nu kon toveren Dan wil jou veroveren Dan wil ik er zijn Als jou lichtkonijn . Ik gaf je mijn hart, maar je zag het niet Ik gaf je mijn ziel, maar je lust hem niet . Je ging toen lopen schat Naar een grote stad Vijf kerels een kat En een heel groot bad . Ik gaf je mijn hart, maar je zag het niet Ik gaf je mijn ziel, maar je lust hem niet Ik gaf je mijn hart, maar je zag het niet Ik gaf je mijn ziel, maar je lust hem niet   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
6 0

De leeuwin

Verborgen tussen het groen Van de laatste restjes omwalde stad Een schim, een bevlekt jong Beschermd voor de ochtendjacht Als moeder moet gaan rennen Impala, gazelle, zebra en buffel Bliezen ze van grasvlaktes en savanne Wurgden of verstikten alle rivalen Maar zij, zonder manen, nu heel alleen Goudkleurige ogen, zandgele vacht De staart al in balans Brede kop, korte snuit Zal zij een vogel of rat vinden Daar in het Lepoldpark   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Bezoek die zomeravond

Ik las de kaartsleutel van zijn hart Vannacht is het opendeur Verward Maar mijn ogen vonden een blik van geilheid Wrede goesting in een duosprong Bereid Onze klodders speeksel verbroederden Reünie toch nog geslaagd Poederen Zweetkorrels bedrukten onze getaande huiden Zouden onze lichamen elkaar begrijpen Duiden Neen, het was een amuse-gueule Maar het hoofdgerecht bleef achterwege Valkuil Het hijgen, de kreet, de teleurstelling Wat was het motief van het bezoek Zin Het hart gaat weer op slot De prins is even niet thuis Bedot   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Mijn huis

Ik mis het huis dat mijn thuis zou moeten zijn Mijn werk, mijn routine en collega’s Ik voel mij als een half jaar opgesloten Elke dag lopen van ’s morgens tot ’s avonds Bus af, bus op, bus af, bus op Foto hier, foto daar Als een walvis in een sardineblik De voortdurende stress Om te spoeden van hier naar daar Van foto naar foto De veel te drukke dag Als een gevangene in Coconut Prison Met handen en voeten vastgebonden Gefolterd door de dagen Waar maar geen eind aan wil komen Kon ik maar terug gaan werken Kon ik maar opnieuw naar huis De drukte vergeten en mijn rust terugvinden Ik zal blij zijn als we terug thuis zijn Ik mis mijn dagelijks leven   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
5 0

Mijn hoofd… een kokosnoot

Mijn hoofd zit vol Als een kokosnoot Die al vanbinnen geraspt is Als hersenen die overstromen In een kleverige, vloeibare massa Indrukken, beelden, kleuren, geluiden De structuur is zoek De regelmaat is weg De dagelijkse routine is dood De taken zijn opdrachten Verplicht sociaal zijn Meegaand en meegezogen In een spiraal van emoties In een tornado van beelden In een kakafonie van geluiden Herrie aan de macht Het hoofd voelt zwaar en vol De oude dag roept mij toe De nieuwe dag verslindt mij Mijn regelmaat een bekende Als een krokodil met gepoetste tanden   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
3 0

Onbereikbaar

Onbereikbaar die vrucht Voelbaar die lucht Omgeven door sterren De goden verwennen Onbereikbaar die zucht Ruiken aan dromen Een mantel van lust Zo plots zo te komen   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
12 0

In de luchthaven

In de luchthaven Naast een vergeten rijstveld in Vietnam Stromen passagiers gemoedelijk toe Voor één van de vijf vluchten die dag Tokkelend op hun nieuwste speeltjes De tijd verdoen met niets-doen Blauwe linten rijgen paadjes samen Waarlangs het passagiers-vee mag lopen Naar een nieuwe bestemming Of nieuw oord te ontdekken . Een dametje in een roodglanzend jasje Deed een kort pasje Naast het tasje Vond er fris zonder jasje En was terug in haar sasje . Zoekend naar morgen Bleef hij vandaag Verzonken in gisteren Toen alles nog goed ging Hij kon genieten van zijn zin Die de laatste liefde uitblies Alvorens verdriet en plots verlies Verzonken in het gemis Verlaten, verloren, zo wis   https://autismestorm.home.blog    

Autisme Storm
3 0

Draak in het zwarte water

Draak in het zwarte water Mekong rivier Met een rode krullende tong Het getsjierp van de witte kraanvogels Verborgen in de schaduw van de takken Oplichtend bij volle maan Uitkijkend over de baai van Halong Bootje dijnend met de drijvende handel Van India, Nederland en Spanje Japanners, Chinezen en Kantonezen Hun kleine of grote voetafdruk nalatend Als een tattoo in straten vol handelshuizen Een knooppunt van volkeren en culturen Een blauwdruk van zeevaarders Handelaars in specerijen, katoen en wierrook Een nachtegaal opgesloten in een kooitje In een tempel, pagode of huis van commercie Ontwakend met de stroom van de stad En het volk van de rivier Een nieuwe dag na het blauwe uur De krullen van nokken en daken Van huizen van buddha, moeder en kinderen Als lichtpunt van armen en verlichtte geesten Wachtend op nieuwe donaties en gebeden Het verder uitslijten van treden Boven de zee en rivieren Neerkijkend op de kruin van de Viet-Nam Onder de oksels de rijstvelden en pagoden De hete adem bedwelmt het volk Als wierrook in hun geest Als koffie en thee van het lichaam   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
1 0

De onverlaat

Daar ginds in de zon Waar het leven begon Stond alles voor hem klaar Zwembad, ligstoel en bar Zonnewarmte op zijn huid Cruiseschip gans vooruit Naar een perspectief zonder zorgen Naar een leven zonder morgen Dubbele bodem, een laatste koffer Niet verwacht plots zo’n opdoffer Gedacht de drugs goed verstopt Maar onverwachts toch geklopt Het vooruitzicht stond klaar Evenals een controle in Zadar Het gerecht begon hem te plukken Zorgeloos leven zal niet meer lukken Het cruiseschip van Filip Liep zowaar op een klip Met afgunst zijn boezemmaat Een foute gemene toeverlaat Schrijft hij nu kinderverhalen in het gevang Als zijn eeuwigdurende vogelzang Een warme maaltijd staat klaar Hij vindt nu rust echt zowaar Met verhalen pennen over boeven Die zichzelf gingen overtroeven Door drugs te gaan smokkelen Hun toekomst verbrokkelen Ze dachten slim te gaan wezen Maar waren beter dom gebleven   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

De vergeelde post-it

De kleur des tijds afgestaan Als een vergeelde post-it Waarvan de smiley verdwenen is Zijn lijmlaag de kleefbaarheid verloren Wachtend in het tweede deel van het leven Wetend dat verouderen en de dood De enige zekerheden zijn Tot het laatste stukje lijm Verschroeid met de tijd Met een vluchtige herfstwind Nog enkel loslaat Om vliegensvlug te worden verfrommeld Desnoods te dwarrelen onder een ladekast Te eindigen in een prullenmand Als niet meer terzake doend Tussen andere onderkruipers Die te vroeg de nek uitstaken En waarvan de inkt net opgedroogd Of de huid vergeeld is Niet langer van betekenis Woorden of zinnen Verdwenen voor goed en altijd Of gekopieerd naar elektronische wegen Waar gele post-its geen betekenis hebben Slechts het tijdelijk relaas De ondankbare boodschap De herinnering De vervelende taak De to do Gele post-its Van eendagsvlieg tot jaarboek Maar eens houdt de lijm niet langer En worden ze weggerukt van bureau en pc Om te verdwijnen als afval Hun opdracht volbracht Van smiley tot pracht   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
10 0

Die vluchtige zomer

Hoe vluchtig was die zomer Als een zuchtje in de herfst Drie hittegolven zei de weerman Ik trek een warme trui aan Te weinig water stond in de krant Ik neem een glas water van de kraan Niets gebeurt op politiek vlak Alleen revoluties brengen politiek Weer een kat vermist En de asielen zitten bomvol Net als de wegen, de steden, het openbaar vervoer Als heel de aardkloot eigenlijk Want niemand woont in de oceaan Water genoeg daar Maar we hebben liefst iets zoetigs Om onze tanden kapot te knabbelen Op kosten van de sociale onzekerheid Om nadien tien vegi kookboeken te kopen Dieet 363 te volgen En de maand nadien een nieuwe kleerkast Want weer een maatje bij Zolang ze maar geen vreemd kleurtje hebben Ik vind wit een vreemde kleur Zolang ze niet anders zijn Mijn spiegel schrikt zich elke ochtend te pletter Besef Als de linkshandigen beginnen rechts te schrijven Is hun laatste pennentrek nader We gaan iets voor het klimaat doen Elektrische boten in Amsterdam Ze gaan varen met 300 miljoen Chinezen Die voor het eerst een monovolume kopen Fijn in gangnam style het milieu … verder om zeep helpen Moet er nog een iFoon, e-auto of tablet zijn Nikkel, mangaan en kobalt Kom gerust langs in Congo Lieve Belgen en Chinezen Ontgin het, steel het, verkoop het Laat de kinderen putten graven Twintig meter diep Kinderen en ertsen genoeg Vooruit met die plundering Want de zomer was weer vluchtig En lithium wacht op ons Made in Chili en Australia Een half miljoen ton Voor minder komen we niet langs Want we hebben het druk Met het plunderen als kolonisten Van elke Afrikaanse bodem En onze dieetboeken zijn reeds tweedehands Zo vluchtig als die zomer   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Even gehad

Als een joueur de basket Zijn trendy tred gezet Hij had het gehad In Noord-Irak Ze huisde als een wrat Dat gemene blad Ze was altijd zat En beet als een rat Hij stopte haar in bad Ze verzoop als een kat   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Alleen in de massa (Eenzaam)

Ik slenter door drukke winkelstraten Voor mijn ogen alleen spinnendraden Ze kijken elkaar in de ogen aangenaam Voor mij de hel, moet hier vandaan Het gejoel van de kinderen horen ze niet Ik hoor zelf de kleuren die niemand ziet Voor mij was het heel banaal Iedereen zoals ik dat is normaal Maar ze begrijpen niet mijn angst, mijn verdriet Omdat ik anders leef en voel, een eigen lied Ben ik een alleenling, zonderling of nietmijnding Omdat ik telkens te veel prikkels ving En samen zo niet mijn ding Geef mij mijn ruimte, geef mij tijd En niet dat oordeel, dat verwijt   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
7 0

Samen (Geliefd zijn)

Ik boog mij voorover naar haar Als een reiger aandachtig voor elk gevaar Ze rook naar jasmijn en ik naar terpentijn De wereld was simpel, er gewoon zijn Haar tepels bekeken mij droog en hard Kleine soeplepels schepten in mijn haren zwart Op de bank lag zij in mijn schoot Alle haar lippen zo vurig rood Onze jeans, waar we het intiemste tot laatst bewaarden Terwijl de aarde niet langer verder draaide Zij was van mij en ik van haar Die blik ontwaarde dat kleine gebaar Ik was geliefd, ik was bekoort Alleen een dwaas die dat niet hoort   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Die ochtend (Verbondenheid)

Hij greep mijn borsten beet Een aarzelende greep Trillende handen Die mij intens omarmden We waren net opgestaan De ochtendplas nog niet gedaan Als een junk onze eerste knuffel nodig Woorden en stof compleet overbodig Houden van, aanraken kan Een zoen van een kapoen, ik vandoen Een streel in de ochtend vroeg Liefde die ons samen droeg Potjes lijmen en potjes breken De rimpels steeds glad gestreken Samen zoveel liefde gehad Genieten in onze serviceflat   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Opgesloten in mijzelf (Isolement)

Het huis is op slot, alle ramen en ook de achterdeur De stilte en het afsterven krijgen een bittere geur Het plafond is weer naar beneden gekomen Toen het werd beladen met nare dromen Probeer niet binnen te dringen, probeer het niet Want die ene in dat huis, hij wil niet dat je ‘t ziet Het hoofd zit vol, het leven eiste zijn hoge tol Het lawaai zit boven, pijn vanbinnen, gedaan lol Straks komt hij weer bij zijn zinnen Nu even niet, hij wil stilte en rust Straks de tuin, onder ons, weer bewust Maar nu is het zwaar, hij zit vast in zichzelf Het spookt en prikkelt constant onder dat gewelf Straks is hij er weer, maar laat hem nu met hem Dankuwel   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Major Winter Storm Hit Michigan

Frankie MacDonald staat al klaar Op maandag 28 januari 2019 dreigt het gevaar 6 tot 12 inches sneeuw over Michigan Bij ophoping door wind nog meer, het kan Gevaarlijke toestanden op wegen Dus geen gekke toestand plegen Blijf dus mooi binnen met een pizza of tien Nog een warme trui en je bent voorzien Laadt alle telefoons en elektronica alvast op Want straks drukt de winter op de alarmknop Gooi het dakraam alvast dicht Auto op stal, want toch geen zicht Groene thee is goed tegen de kou Want de winterstorm komt nu gauw Grand Rapids Michigan en Flint Michigan hou jullie klaar Frankie MacDonald en de winterstorm zijn daar   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

De onschuld

De onschuld van de dag Strekte zich uit over de nacht In een waas van wit en ooit wild Herschapen tot een lam schaap Om gebeten te worden Door hen die benijden Te dromen van morgen Als alles beter gaat   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Dief in de nacht

Dief in de nacht Weg met mijn laken Om weer eens onderkoeld te raken   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
11 0

Een beste vriend

Kon ik mij maar verwarmen Aan die vacht van plezier Aan die snoet van vertier Was jij maar weer hier . Vrienden sterven nooit Alleen hun adem stopt En voetstappen verdwijnen Maar de liefde blijft . Een beste vriend sterft niet Omdat je hem niet langer ziet Een beste vriend blijft naar jou komen In herinneringen en mooie dromen . Kon ik toveren Dan nam ik mijn toverstaf En jij bracht hem weer . Mijn kleine vriend Mijn groot verdriet Die een plotse wind Naar de hemel blies . Waarom moet je ons plots verlaten Naar jou reis hebben wij het raden Waar loop je nu toch rond Mijn liefste (naam), mijn allerliefste hond . Niemand die het bevat Voor hen was je maar een kat Voor ons was je een held Onze (naam), ons maatje Blij dat ik je heb gekend   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Waarom zoek ik toch een naam

Hoe zal het ooit zijn Kon jij mij dat toch zeggen Verdriet is er zo plots Ik weet niet waarom het is weer daar Ik weet we hadden het fijn zo samen Zo fijn als geen enkel paar Dan maak ik alles stuk En verdwijnt plots het geluk Waarom maak ik alles toch zo moeilijk Waarom is moeilijk toch mijn ding Waarom zoek ik toch een naam Met jou kaartje in mijn hand Hoe zal het verder gaan Kon jij mij dat toch zeggen Ruzie hebben wil ik niet Ik weet niet waarom het weer gebeurt Ik weet met jou leven was het paradijs Met een palmboom of wel tien Dan begeef ik mij op glad ijs En verdwijnt ons paradijs Waarom maak ik alles toch zo moeilijk Waarom is moeilijk toch mijn ding Waarom zoek ik toch een naam Met jou kaartje in mijn hand Hoe werd vreugde weer verdriet Kon jij mij dat toch zeggen Jou pijn doen wil ik niet Ik weet niet waarom ik dat dan doe Ik weet we hadden een hele toekomst Dromen van een reis en poolbar Dan steekt de donderwolk weer op En verdwijnt de zonneschijn Waarom maak ik alles toch zo moeilijk Waarom is moeilijk toch mijn ding Waarom zoek ik toch een naam Met jou kaartje in mijn hand Waarom maak ik alles toch zo moeilijk Waarom is moeilijk toch mijn ding Waarom zoek ik toch een naam Met jou kaartje in mijn hand Waarom kan het niet eens makkelijk Laat ons makkelijke paden kiezen Ik ken alvast een goede naam Met zijn hartje in mijn hand   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Afscheid van een vriend

Kon jij nog maar even leven Ik jou zo een laatste knuffel geven Kon ik maar jou warmte voelen Jij en ik nog samen stoeien Het huis is groot en stil Nu jij er niet meer bent Maar weet het was bijzonder Dat ik zo’n maatje heb gekend Jij bent ginds anders, zo ver vandaan Daar is jou strijd voorgoed gedaan Alleen jij en ik weten wat echte vriendschap is Alleen jij en ik weten hoe erg ik jou nu mis ===== Alleen jij weet hoeveel Alleen jij weet hoe zwaar Alleen jij weet hoe lang De leegte duren zal Alleen jij weet hoe mooi Alleen jij weet hoe bijzonder Alleen jij weet hoe intens Het leven samen was In een wereld ver vandaan In een wereld zonder oud en pijn In een wereld zonder ziek en klein Zal jij opnieuw onze held weer zijn Ga jij opnieuw gaan lopen en knoeien En mogen we je aaien en paaien Het ga je goed in een verborgen wereld Nieuwe maatjes en een nieuw speelveld Blij dat ik je vriend mocht zijn Ook al doet afscheid toch zo pijn   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
3 0

Sporen van doornen

Tussen sporen van doornen Verloren tevoren Bezweken verleden Dragen zij toen naar dra De kogelgaten als littekens Op muren van eens hun witte stad Gedrenkt in aalbessenjenever Roest en links De rechterhelft in dromenland Omdat realiteit de verbeelding zeemt Heden reutelt en laatstleden leeft De veilige safe functie de overhand neemt En ze alles beredeneren De sporen naar een onzekere toekomst Een kloon achter hun rug Geschaafde ledematen hun verleden verraden Gepijnigde hersenen de waarheid verdampen En angst de boezemvriend is Van hun onrustige getormenteerde hart   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Liedekerke strand

Waar ben ik toch beland? Een strand zonder zand Ik gaf mijn hart in jou hand Door zotte liefde overmand Mijn jeans die nu al spant In Liedekerke strand We sprokkelden geluk bij elkaar Van concurrenten geen gevaar Onszelf zijn kan zowaar Met jou wordt ik 80 jaar Onze schuitje ligt al klaar In Liedekerke strand Om vijf uur slopen wij Onze lijven van zweet en klei Naar land van geluk en vrij Onder lakens ons stormgetei Vip plaatsen voor jou en mij In Liedekerke strand Daar waar alles kan En dromen nooit stoppen zal Schrijven we onze liefdesroman Onze harten, één bouwplan Voor afgunst en niemand bang In Liedekerke strand Leek de toekomst zo mooi We speelden in het zomerhooi Beminden in elke huidplooi Onze zielen aan elkaar ten prooi Vluchtelingen uit een gouden kooi Daar was het strand dat alleen wij konden vinden Daar was het land dat alleen wij beminden In Liedekerke strand In Liedekerke strand In Liedekerke strand   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

De niezende nietsnut

Een niezende nietsnut zit te niezen alsof zijn leven aan snottebellen vasthangt Een door het leven doorweekte man Met een falus en een status Omdat ze zeggen dat het moet De complimentjes smaken zoet Zoals suikerbrood met bruine suiker en speculoospasta Zijn falus en status gaan nog meer stijgen Snottebellen van zijde die een oude geliefde opvrijen Omdat de waarheid een leugen is Die ’s morgens komt gluren en ’s avonds het licht uit doet Zijn zoute lichaam hijst zich omhoog naar de bovenstad van de binnenstad Om te perkamenten tussen vergeelde exploten uit vervlogen dagen Om nietsnutten te verkopen twee voor de prijs van één Toen dat nog kon en mocht Maar de tijden veranderen En alleen thuis speelt een andere ruis Van snottebellen tussen de lenden En het onnuttig noodzakelijke aan het aangename te combineren In een wereld die alleen hij kent En voor geen andere ogen bestemd Waar de waarheid het haalt boven de alledaagse leugen En hij het hef in eigen handen kan nemen   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Zinloos zoeken

De vermoeidheid van het zinloos zoeken Naar een betere wereld die niet van deze wereld is Het najagen van dromen die jou achtervolgen Naar een aards paradijs dat niet aards en paradijselijk blijkt Maar een last op verdwenen schouders Afgesleten en afgehuild door door de jaren Het besef dat elke uitspatting jou lichaam versplinterd Als een wrak dat wraak neemt op de vrede Een zoektocht als een Dodentocht met kruisen Doorkruisen wij elke redelijkheid en zeden Om te verdwalen in een verdwaald bos Dat jou de weg komt vragen Om te horen zeggen: Ik keer om naar waar het begon De toekomst ligt in het verleden Toen de toekomst nog simpel was En het verleden de inspiratiebron van heden   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
5 0

Benin Optique

Generaal Kameleon keerde naar Benin terug Porto-Novo bleek nog niet klaar voor de democratie De bevolking was van zijn stuk En omarmde de dictator en corruptie Jaren later is er opnieuw protest Verkiezingen zonder kandidaten van de oppositie Dat is Afrika op zijn best Met harde hand besturen zonder visie Tot de protesten oplaaien Autobanden gaan branden En opposanten onrust zaaien De president heeft foute banden Met bandieten, corruptie en geld Zodat de bevolking gedwee ja knikt Uit angst voor gevangenis en geweld De armoede iedereen verstikt Benin Optique in Cotonou de deuren sluit De revolutie zijn opwachting maakt De roep naar verandering luidt En het land zichzelf weer uitbraakt   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
5 0

Het leven

Ik had mijn eigen gril En niemand die dat wil Het was stil, het was stil, het was stil Geen toekomst, honderd gaten Dus vroeg ik maar aan mijn maten Wat ze zaten, waar ze zaten, waar ze zaten Toen opende het doek Daar ontstond zowaar een vloek Ik kreeg bezoek, ik kreeg bezoek, ik kreeg bezoek Wat lekkers klaar gezet Zo even weer aan zet Wat een pret, wat een pret, wat een pret! Toch bleef ik zo alleen Met jeuksel daar be’neen Aan mijn teen, aan mijn teen, aan mijn teen Dus ‘k vroeg God een keer Mijn hart doet zo zeer Geef mij meer, geef mij meer, geef mij meer En die ochtend diep in mei Een vrouwtje kwam erbij Aan mijn zij, aan mijn zij, aan mijn zij Wij werden zo een paar Het leven begon toen daar Het was waar, het was waar, het was waar Ik zag Madame Zaza En deed de mensen na Blablabla, blablabla, blablabla Zo zitten op één lijn Zou dit het leven zijn? Het leek fijn, het leek fijn, het leek fijn Te vroeg ging ik zweven Straks oud en spontaan beven Ik wil leven, ik wil leven, ik wil leven Wat werd mijn leven zwaar ‘k Verloor toen al mijn haar Ik was klaar, ik was klaar, ik was klaar Al die herrie thuis erbij Dat maakte mij niet blij Ik wil vrij, ik wil vrij, ik wil vrij Toen kwam zij dichterbij En zei toen tegen mij: Papegaai, papegaai, papegaai   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Waarop heb ik zolang gewacht?

Waarop heb ik zolang gewacht? Ik zou het moeten weten, mijn gedacht Was het in de nacht of overdag? Wie die mij dat zeggen kan? Ik herinner mij iets, maar meestal niets Het was op een woensdag of vrijdag misschien Het wachten bleef duren Het leken wel uren En niets bewoog en niemand kwam Tot men mij vond Alleen en verward Op het koertje voor het ouderenhuis

Autisme Storm
0 0

Bloemen die ochtend

De bloemen huilen om meer regen Hun kelen versmoord door de ochtendmens Hun spieren vergroenen Hun adem blijft achter Het dressoir van palliatieve zorgen Laatste groet vandaag en morgen

Autisme Storm
9 0

Het leven

Soms heb ik het gevoel dat het leven te snel gaat Als een zeis om zich heen slaat Het verleden versplinterd De toekomst vermindert

Autisme Storm
10 0

Zwarte tranen

Ik huil zwarte tranen Als een niet te ontwaren kluwen De zon schijnt, maar ik hoor donder en bliksem Het geluk lacht Mij uit in het gezicht De pijn zit diep vanbinnen Ik wil ze eruit krassen Maar heb de moed niet Ik voel mij alleen in de menigte Ze zitten samen in mijn hoofd De antoniemen van een autist Ik ben de weg niet kwijt Ik zie zelfs geen weg Mijn ziel is verward Mijn lichaam loopt over Mijn geest verdampt Zwarte tranen maken diepen groeven In het parket van het leven   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
20 0

In Oostende

Ik zag jou lachen Boven de baren van het water Moest er nog zout zijn? Ik zag jou schreeuwen Naar diegenen Die jou verachten Ze waren gewoon jaloers Gewoon dat Lieve meeuw   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

De scheiding

Een scheiding! Een scheiding! Een scheiding! Het klonk alsof ik mijn ontslag kreeg Het donker en zwart was slechts een teken Mijn pijn viel in de rivier Ik voelde mij een slaaf Toen ik die drie woorden hoorde, dacht ik te dromen Kan de werkelijkheid terugkeren? Is dit opnieuw één van jou vuile streken? Mijn hart dwong mij de adem van elk moment te leven Het verplichtte mij te schuilen in de schaduw van het zwaard dat boven mijn hoofd hangt Ik wil blijven leven! Maakte ik niet lekker en voldoende eten voor jou? Maakte ik een fout met de boodschappen? Toon je mannelijkheid Ik zorgde voor de geboorte van jou kind Nu zal ik vechten en mijn zelfvertrouwen terugkrijgen Ik zal strijden voor respect Mijn hart en verlangens volgen Ik zal mijn droom doen uitkomen En jij? Nu hoor je de echo uit mijn onafhankelijke ziel De echo die hete lava door je oorschelpen laat stromen En kraters zal toveren op de spiegel van jou gezicht   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Twee zwarte ogen

Twee zwarte ogen beloerden mij in de trein Wat zou er zijn? Wat zou er zijn? Die koele blink van dat halve gezicht Zonder emotie, zonder licht Zwarte kijkers recht naar mij gericht Veel te koel, veel te dicht Wat had ik misdaan, wat deed ik fout? Ik braaf en lief als een hertebout De vragen kwamen, maar antwoorden op slot Waarom dat kille moment weet enkel God   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Rood verbrand

Hand in hand Een nieuwe band In eigen land Aan het strand Korrels van zand Een haaientand Onverwachts beland Overmand Emotionele rand Want Rood verbrand En Zwemshort die spant   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Alles komt terug

Een man en twee kinderen proberen zich vast te klampen Ze zien de goedheid van de wereld voor hun ogen verdampen Ze wonen in een ver land dat niemand wil kennen Hier laat niemand zich in een viersterrenhotel verwennen Dat er mensen verdrinken door overstromingen is heel normaal Het is ver weg dus voor ons in het Westen wreed banaal Pas als er een regendruppel dreigt op onze derde vakantie van het jaar Dan vragen wij alle goden van geld en luxe om een goed gebaar Maar mensen en dieren die wachten op hulp na een zondvloed Dan doen wij ons aan een extra skireis nog liever tegoed Vandaag was het Iran, morgen India, Bangladesh of Soedan Verzuipen en verhongeren ze? Laat ons met rust als je kan Want hier is het druk, druk, druk, met een nieuwe serie op Netflix Vergeet niet, als we die zouden missen, dat is niet niks Alles komt terug als morgen in verwegistan een nieuwe natuurramp gebeurt Iemand dood, iemand in nood, niemand die er hier om zeurt Er bestaan alleen landen waar ze friet en steak aanbieden Waar we all inclusive van onze leugen genieten Alles komt terug, maar Zakaria, Kaspar en Ali niet meer Zij verdronken toen u ging duiken en snorkelen alweer   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Eén keer

Je tatoeëerde je naam in de lippen van mij De vogels floten en wij hoorden het niet Jou in mij voelen maakte mij zo vrij En wetende dat niemand ons zo ziet Ik voelde je adem aan mijn zij Je was zo kwetsbaar, maar toch zo sterk Ik pakte je vast aan je stevige dij Van liefde maakte jij stevig werk Onze lichaamssappen borrelden tesamen De wereld was beperkt tot ons twee Het zweet stond binnen op de ramen Toen ik vroeg ‘wil je meer’ zei ze ‘nee’ Het bleef bij die ene keer Ze zei ‘gedaan, het was fijn’ Mijn hart opgewarmd, maar doet zo zeer Begreep ze maar die pijn   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Weet dat ik zielsveel van jou hou

Weet je het wel echt?   Geef nu maar jou zeg   Kom maar af met die   Kom maar af met die knuffel en die zoen   Laat mij niet langer   Laat mij niet langer wachten in die kou   Spring jou hart nu eens simpel achterna   Het toekomst regelen we erna   Zoals morgen komt na later    Zoals rimpels horen bij grootvader   Ook al sla ik een flater   Ook al lijk ik te koel   Zijn mijn gedachten op sterk water   Zit mijn emotie in de frigo wit   Geef een teken op het scherm   Sms nu jou verhaal   Weet dat ik ja   Weet dat ik zielsveel van jou hou   Geef mij een teken van leven   Doe de aarde onder ons beven   Laat San Marco overstromen   Samen over piramides lopen   Geef die emocons een kans   Geen getreuzel, geen gezwans   Schreeuw het uit   Roep het mij toe   Zeg nu de woorden   Fluister het in mijn oren   Weet, weet, weet   Weet dat ik ja   Weet dat ik zielsveel van jou hou   Weet dat ik ja   Weet dat ik zielsveel van jou hou   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

De gapende kraaien

De kraaien, ze gapen Ze kunnen niet langer slapen Ze kunnen niet schreeuwen Hun stem is naar de meeuwen De gapende kraaien Doen stof opwaaien Ze blijven aan de grond leven Gedaan met vliegen en zweven Hun zwarte vederdak kleeft aan hun botten Hun lichaam stinkt en lijkt te rotten Een verzengende hitte brandt hun pluimen Het liefst willen ze alle kroegen afschuimen Om te verdwijnen naar het noorderlicht Waar de zon is uit hun zicht De gapende kraaien Ze overleven, het zijn echt taaie   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
37 0

Handtekening in bloed

Welke betekenis heeft dit bloed Dat tot een kookpunt komt Welke betekenis heeft dit bloed Dat niet vruchtbaar is voor een land Welke betekenis heeft dit bloed Zonder enig leven te bevatten Dat zomaar wegvloeit Het gaat niet om bloed, maar om water Hoeveel offers moet het bloed nog geven Tot het aanvaard wordt als genoeg Ze zeggen ‘voor de zaak van onafhankelijkheid’ Moet een offer worden gebracht Om in hun wereld te kunnen leven Maar je bent dood voor die start   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Woorden

Woorden, woorden, woorden Maar wat is hun betekenis voor mij? Kan je dit toelichten? Woorden, woorden, woorden Ze zijn allen zonder betekenis voor mij Als ze naast mij belanden Mijn vingers verstrengeld in mijn ruwe knokels Jou trillen komt niet tot recht Woorden, woorden, woorden Het lot, een beslissing, aansprakelijkheid Mijn geest is door jou verlicht geworden Maat ik weet nog steeds niet wat oorlog is Wie ik ben Wat het probleem is Waar het gevecht om gaat Maar mijn geest is verlicht geworden Je moet het mij uitleggen Ik vind het geweldig En de legers zijn verbluft De geschiedenis is uitgesteld Leg het mij een keer uit Actie, zelfvertrouwen, beslissing, verantwoordelijkheid Woorden, woorden, woorden Voor mij blijft de betekenis zinloos Ik zie jou elk woord azuurblauw maken Elk van mijn genen doorboren Met je magische lippen alle twijfels wegzoenen Ze zijn allemaal veranderd sinds ze tot mij kwamen Ik moet ze alleen nog horen Woorden, woorden, woorden Je woorden zijn ontelbaar, maar genummerd Hun betekenis slechts één Geef mij jou woorden En laat ze onze geschiedenis ontvouwen   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

De mug

De hitte kwam, samen met de mug Ga naar de mug en zie in hem geen vijand Je bent in het huis van de bedelaar, in zijn paleis Je koninkrijk is op aarde, het is een vorm van trots De wereld is er één van jou, maar ook van de mug Je bent ook twee dagen samen op de wereld met deze mug Bied haar geschenken aan, geef je zweet en toon je huis Laat haar twee tranen van jou bloed drinken Zich laven zoals aan een straaltje water Je bevindt je in elk paradijs, maar je bent bang voor je hart Je hebt alleen maar een hoge bloeddruk die in je keel zingt Draag de hitte met de mug Ga naar de mug en doe haar een voorstel   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Waarom heb je mij een moment liefgehad?

Wellicht na middernacht In de knipoog van de wijn Verliet je jou hart en geest om mijn voetstappen te volgen Waarom heb je mij een moment liefgehad? Waar komt dit recht vandaan? En ik zei niets Je gaf duiding door je ogen op mij te richten Waarom heb je mij een moment liefgehad? Dat moment werd onsterfelijk in het leven Vandaag ontstond de razernij in mijn gedachten De echo dat je mij zo veel begeestering gaf Waarom heb je mij een moment liefgehad?   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
6 0

Een druppel

Uit de schoot van de wolken Kwam slechts één druppel met voorsprong Ik dacht opnieuw aan het leven Waarom had ik zo spoedig het ouderlijk huis verlaten? God was mijn bestemming Zou ik ontsnappen of weer in het stof bijten? Mij binden aan het lot van iemand anders? De tijd vloog voorbij zoals de wind In het midden van de oceaan De mond van een mooie oester opende zich Een parel kwam tevoorschijn Mensen aarzelen en denken Als ze de ouderlijke stek verlaten Maar de vlucht uit het vertrouwde huis Kan nieuwe druppels uit wolken laten neerdalen   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
8 0

Blauw

Uit de blauwe hemel Blauwe regen Alles blauw Een blauw shirt Blauwe kleuren die alles omvatten Het blauw dat alle kleuren kleurt Blauw water Blauwe berg Blauwe boom Blauwe gedachten Blauwe huid Als een verafgoding Een plaats voor aanbidding Een blauwe God De kleur van de hoop Blinkende ogen Binnen in mijzelf Met de handen op het hart Aanvaard ik de werkelijkheid De waarheid Ik open opnieuw de ogen Bemin en aanschouw Blauw   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
5 0

Naaktheid

Uit alle takken Eén voor één Vielen alle bladeren naar beneden De boom vond opnieuw zijn naaktheid Herinner je jou de dag dat hij vriendschap sloot met de geesten? In het landhuis van zijn hart werd hun naam geschreven   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Labyrint

Ik verdwaal in mijzelf Een labyrint met tentakels in de verste hoeken Als de grote hindoe-moedergodin Durga Met vier, acht, tien of twintig armen Grijpen in het heden Maar het verleden niet kunnen ontrafelen Beelden als lichtflitsen door het hoofd Ik verdwaal in de carrousel van het leven Dat te druk, te chaotisch is voor mij Ik verlies alle controle Ik ben bang, doodsbang Ik ben triest, verschrikkelijk triest Ik ben boos, boos op de hele wereld Ik kan het even niet meer aan Die drukke wereld, al die beelden, die emoties Geef mij de tijd en ruimte Die ik nodig heb om het verleden te verwerken Ik zie vier keer meer dan jou Ik hoor vijf keer meer dan jou Geef mij mijn eigen stek Laat mij alleen Geef mij voldoende rust Ik ben anders dan de anderen Geef mij geborgenheid en zekerheden Zodat ik een uitweg kan vinden In het labyrint van het leven   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
7 0

Bergen

Soms lijken woorden bergen Die emoties verbergen Een uniek moment dat moment Niemand die de wolken kent Ze verhullen de pracht van rots en groen Zo is het nu, zo was het toen Elke seconde een andere beeld Nooit went, nooit verveelt Omdat alles constant verandert En de toekomst zo meandert Woord na woord Tot een zin ontspoort Tussen het heden en verleden Steeds nieuwe paden betreden Honderd duizend treden Beneden naar het verleden Omhoog naar de toekomst Een blik die ons verwent   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Veel bittere tranen

Veel bittere tranen, die huil ik constant Het is dikwijls echt genant Ik zit me te schamen, als jullie dat eens wisten Met al hun ruzie stoken en broedertwisten Bedreigt een Waal een duiventil of morzel grond Dan is het zover, dan bibbert hun Vlaamse mond Met een zwarte leeuw in de lucht Slaan zij allen op vaandelvlucht Zie dat slikken met een krop in hun keel Van dat theater krijgen zij nooit te veel En valt er iets tegen, dan kijken ze allen weer zo sip Een kwart kiezers heeft er gelegen, zij zitten in een dip In lange of in korte broek Zijn zij op twitter een open boek En door Latijns getover op een houten been Blijven zij bij verdwaalden de nummer één Dus laat het maar komen, die leeuw in gele string Maar eerlijk, dat is toch niet mijn eigen ding Als ze verliezen, blijven ze beweren Dat gaat straks heus wel eens keren Als bruiner onze stijl gaat worden Met nieuwe Egmond flut akkoorden Ze laten zich straks allen heus wel gaan Voor veel poen en een derde nieuwe baan   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Girl Power

Kijk naar mij Stof verzamelen Alle koekjes aannemen Het brood in de hand houden Zeggen dat ik melk zal drinken De mok tot drie maal bijvullen Ik lijk nu een melktrommel Geef het mij niet Laten we cricketbal spelen Neem de gegoten bal Doe het op het terrein Een luide aanval Binnen vijf minuten Maak nu honderd runs Maar Amma begrijpt de kwestie niet Ze is een beetje dik Ze is een beetje klein Ik zeg als een arts Laten we ons verstoppen Maar zei is de prinses En zegt We gaan ze allen pakken   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
16 0

De gure nacht

In dat verre oord Om tien twaalf uur Brandt ’s avonds de lamp niet Ontwaakt de ochtend niet In het midden van de nacht Wordt er druk gekocht en verkocht Door diegene die alleen naar huis toegaat Het licht van de boomschors Is verborgen in die vogel op het veld De wind blies aan de kant van de weg De achtervolging in Niemand kijkt toe De slechte lucht kwam op een dwarsfluit De bamboe verwelkte De boot nachtte het verlaten in De roep van een enkele kraai Hoeveel voetafdrukken en hoeveel paarden Versleten de weg van het pad Iemand kwam terug De dag bleef niet tot het einde De weggelopen koper Liep hand in hand met een stille pijn Het constante dramaspel In open lucht Iemand huilt, iemand zegt ‘het gaat niet goed’ Maar de wegloper hij doet Altijd hetzelfde spel Van liegen en bedriegen Tot de ochtend aan de voordeur klopt Of niet meer klopt   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

De grote stad

Oh mijn hart, kijk ook langzaam aan de rechterkant Dit is de grote stad Twee armen aan elke zijkant gestrekt tot mijn binnenkant Het ritme van de vrijheid aanbid ik in extase De rivier vergeet nooit de heilige aarde Dit is de grote stad Niemand weet hoeveel mensen ons roepen Slaapwandelen om verloren te lopen in de zee Als lichamen achterblijven De deur open voor geven, ontmoeten en terugkeren Dit is de grote stad De enige mensen die in onze buurt kwamen Waar zij in de ochtend Toen niemand ons durfde te verlaten Heb ik in hun stem melodietjes gehoord Dat nog anderen gaan komen Dit is de grote stad De dag werd onderbroken door geschreeuw In het hart van het hart Werden we wakker door het geluid Een groep mensen in huis maakte een groot probleem Ze aanbaden de verkeerde goden Dit is de grote stad Het vuur brandde vlam na vlam De toekomst werd door geld en het lot geschreven Zorg voor verdrukten, luister naar die andere stem Vrees zoveel je kan en beledig niemand Laat de zielen leven Aan het einde van een verschrikkelijke pijn Dit is de grote stad Kom vandaag naar mij toe Van alle talen, van alle volkeren, van elke religie Heb vrede Omarm mij met al je armen Kom naar mij toe en word verliefd Maak je debuut op deze pelgrimstocht Want dit is jou stad   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Dat dorp

Een rijtuig ontdaan van alle koeienvacht Stond daar roestig in die nacht De versiering met kleipotjes plastieken bloemen Nooit snoeien zoals herfstbladeren altijd knoeien Met neef Madan met zijn hertenlach Zijn nón lá opgezet op zowaar een vrijdag In dat verlaten dorp waar mensen dachten dat ze nog leefden Waar patal het voedseloffer was voor de hindi God En mulo het muildier van een doorweekte dorpszot Waar vrouwen nog in een van riet geweven kleed zweefden En geroosterd bloemmeel aan hun kleine handjes kleefden Waar chrysanten patronen op goedkope paraplu’s overleefden Boerendochters in het stro hun ontmaagding beleefden En de zoon van de buren dacht dat hij kon zwemmen Toen hij het water in een gietijzeren badkuip kon temmen   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Schaakborden van oorlog

Schaakborden spelen oorlogen Tak-tak-tak, het houdt niet op In het belang van macht gedurende twee en een half jaar of meer De vermoorde lichamen sneuvelen in de naam van de Heilige Strijd Het nationalisme werd de ontploffing Is de aarde beter af zonder de mensen? Kijk daar weer een lijk en een lichaam dat kreunt Je bent toegewijd aan het dagelijkse bloed Vandaag zullen opnieuw tweehonderdnegentien onschuldigen sneuvelen Het gaat niet langer om de ziel, ze zijn slechts een nummer De liefde voor religie en de liefde voor het volk Misbruikt voor bloed op de grond en overal waar het stromen kan Een industrie van beenderen en rompen Skelet, slechts gelijkheid kan de ogen openen Een gevecht tegen elk gerucht, een fatwa op de mobiele telefoon Aan het einde van de dag wil je gewoon vrede Twee granaten, vier lichamen erbij De slechten aan het spit, het land verheugt zich Het zal weer vechten zijn vandaag Het einde van de strijd nog lang niet in zicht Ze spannen samen, ze verbrokkelen en strijden weer voort Het gif in de beker moet tot de laatste druppel worden uitgedronken Het uur van de vrede is nog niet in zicht   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Vreemd en nieuw

Ik ben vreemd, ik ben nieuw Ik vraag mij af of jij dat ook bent Ik hoor stemmen in mijn omgeving Ik zie dingen die jij niet ziet en dat is niet eerlijk Ik wil niet treuren Ik ben vreemd, ik ben nieuw Ik ga ervan uit dat jij dat ook bent Ik voel mij een jongen in de ruimte Ik kan de sterren aanraken en ik voel mij niet op mijn plaats Ik ben bezorgd wat anderen daarvan vinden Ik huil wanneer mensen lachten, ik krimp ineen Ik ben vreemd, ik ben nieuw Ik begrijp nu dat jij dat ook bent Ik voel mij als een verschoppeling, een schipbreukeling Ik droom van de dag dat dat geen probleem is Ik probeer mij aan te passen Ik hoop dat er een dag komt dat dat mij lukt Ik ben vreemd, ik ben nieuw   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
7 0

Een kus op het water

Een lange uitgerekte zoen gaven zij elkaar Het donkere meer en de houten boot zowaar Verloren in de ondergaande zon Smachtend naar meer als het kon Ze werden een voor de dag verdween En zonder elkaar konden ze nergens heen Vrienden bij dag, kameraden bij nacht Tot een nieuwe rimpel hen verder bracht De smachtende lippen van het klotsende water De droom van een zoon en zijn oude vader Een pennentrek in het doorzichtige nat Meer dat moois, meer van dat Meer van vandaag, meer van morgen Een fantastische dag zonder zorgen   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Elkaar

Verscholen in elkaar Was hun liefde waar Zochten zij niets en vonden zij alles De bank was hun wereld, hun terrein De ochtend was geil, het leven fijn De dromen na het avontuur Was alles maar van lange duur   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
4 0

Herinnering aan hem

Mijn ogen bloosden als roze kersen In mijn mond de smaak van vroeg hooipersen Een augustus waar zelfs het begin uitbleef De zomer als stroop op mijn lippen dreef Het was vijf voor sixpack dat moment Zalig storend, intens latent De iris versmachtte de puppy pupil Zoals alleen een zwangere engel dat wil Kuifharen bedaarden zijn jonge manjaren Blote bast, bink van storm en duizend baren Mijn kaasstengel zoetzure zoutbittere umami Voor mijn hart … potenzialmente fatali Jou neus een perfecte hoek van schoonheid Mijn onmetelijke hunker een delicate slaafsheid Kon ik jou maar opnieuw aanraken Terugvinden onder een bezweet ochtendlaken Al jou geuren verorberen als ontbijt Innig kussen, zonder schaamte, zonder spijt Als één moordtuig onze spieren elkaar belasten Heet, ruig en vurig, mogelijkheden aftasten Tot we ademden langs dezelfde mond Gisteren en morgen niet langer bestond Kon dat moment andermaal komen Hij, herinnering, mijn brave dromen . Eén van de 86 laureaten van de dichtwedstrijd Mijn herinnering van Gerard Rozeboom in samenwerking met uitgeverij aquaZZ, die gepubliceerd gaan worden in een gelijknamige dichtbundel. De uitslag onder 186 inzendingen werd bekend gemaakt op 6 juni 2019.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Maalbeek

We gingen op weg zoals elke ochtend We gingen op weg zoals telkens weer Toen daalde de zwarte regen neer Voor jou geen dinsdag meer Drukke metro een laatste zoen Vertrouwde stop waarom anders doen   Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,   Bedolven in stof van haat en woede Bedolven in schoonheid zoet Zo dichtbij de hel onder de grond Waar onze liefde vond Ontspoorde gekken gemene gril Toen stierf de tijd en het werd stil   Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,   Europa schrok en keek naar jou Europa huilde om man en vrouw Kon ik je maar een knuffel geven Was jij maar bij mij gebleven Verdronken rivier huilende dagen Na woede nog zovele vragen   Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,   Onze ontmoeting daar plots gedaan Onheil en een donkere traan We omarmden elkaar daar zonder zorgen Maar waar is nu de weg naar morgen Je bleef daar achter op jankende treden Heden werd toen het verleden   Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,   Hun dromen maken wij vandaag Hun namen als een tweede laag De stad verbonden in elke hoek Laat haat voor eeuwig zoek De stad verbonden in elke hoek Laat haat voor eeuwig zoek   Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,   De weken tellen geen dinsdagen meer De uren zoeken minuten weer Ach irissen zullen er altijd bloeien Uit donker het licht blijven stoeien De stad verbonden in elke hoek Laat haat voor eeuwig zoek De stad verbonden in elke hoek Laat haat voor eeuwig zoek   Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek.   --- Tweede laureaat Liefde voor Lyriek wedstrijd 2019.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Lente

Drie primus madeliefjes honoreerden de spijzen Tandpijn en oogziektes niet langer te krijgen Heesters te snoeien, kleine vosjes die stoeien, vroegers die bloeien, Krokussen verschijnen, zwijntjes heel kleintjes, balkonbakken fijntjes Wildemanskruid harig ranonkel, geel hart van meeldraden Bonte kleuren, Diana Clare en Charles Lamont schilderen tuinpaden Bollen en knollen worden bloemen en kleuren Toverhazelaar en sneeuwbal geweldig die geuren Bittere bessen van de Gelderse roos laten vogels afschrikken Boeketjes gaspeldoorn beschermt door vlijmscherpe prikken Magnolia klokken luiden het einde van nacht en van vorst Camelia verslapen, Mimosa aan het gapen, wilgenkatjes zo’n dorst Zilver grijsblauwe naalden van Libanese ceder Insekten, konijntjes, zo klein en zo teder Ooievaars klapperen hun eigen, hun toon Roze bloemen te eten van de judasboom De rhododendrons verlegen kijken omlaag De lente is nu. Nu en vandaag.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Banana

De rug over de stoel heen Een foltering zo gemeen Alle druk op enkele spieren Pijn waarvoor niemand wil kiezen Ze zijn gemeen en rot Ze maken al jou grassprietjes kapot Zie ze lachen vol met spot Mishandeling is hun nieuwe God Omdat ze zwak en onbeduidend zijn Kunnen ze enkel winnen met jou pijn Geef foltering geen enkele kans Veroordeel het en wees echt mans   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
16 0

Kiezen

Moe van het moeten kiezen Schrik om te verliezen Zoveel keuzes, zoveel vragen In te korte grijze dagen Waarom kiest men niet voor mij? Mijn twijfels dan opzij Mensen moeten keuzes maken Waar is mijn vaste baken? Ik wil naar een ander land zonder avontuur Want zelf kiezen valt mij veel te duur   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Sneeuw

Het was weer lang geleden De sneeuw die kwam beneden Het zag overal witjes aan Alle auto’s van de baan Ik kon het niet geloven Wat deden ze toch daarboven Boven in de hel Deden zo hun ding daar wel Kon ik maar verlangen Naar vogels en gezangen Kon ik maar weer staan Op de aarde of de maan Maar niemand kan ooit beloven Dat de lente ooit zal komen Mijn adem bleef toen staan Het leven plots gedaan Ik stond die ochtend voor het venster Mijn lichaam zijn laatste genster Het zag zo wit daarbuiten Sterretjes bevroren aan de ruiten Maar voor mijn ogen, plotseling zo zwart Opeens begeven, veel te jong mijn hart Ik zal geen honderd halen Ik steeg op uit de dalen Mijn karma zweeft nu rond Waar het nooit vriest aan de grond Het zal nooit meer lente of winter wezen Nooit meer pijn, ziek of genezen Ik heb mijn rust gevonden In de hemel voor de honden   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Het leven

Het leven heeft veel lagen Het blijft ons steeds verbazen Steeds zijn zovele vragen Hoeveel rest ons nog aan dagen?   Opgedragen aan Robby, klasgenoot van het secundair, gestorven op 42 jaar. RIP.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
8 0

Hoe lang was het geleden… de eeuwige stilte?

Hoe lang was het geleden? Het verhaal in het verleden voor de mensen van heden. Hoe lang was het geleden? Dat ze elkaar terug in de ogen konden kijken? Een zerk ertussen. Van de melkboer, die van zijn melk was toen zijn zaak van melk op de fles ging. Tetra Pak. Dat was de toekomst hadden twee Zweden bedacht. En het was afgelopen met melk en fruitsap in flessen. Zijn zaak en zijn hart begaven het. Nu ligt hij spelbreker te wezen tussen hen. Zij die daar in elkaars ogen keken en zagen dat het goed was. Die elkaars hart hoorden tikken. Tot ze alleen hun dikke hoorapparaat nog zagen als ze hun dikke bokaalglazen met de wind voelden tikken op hun dikke neuzen die in tegenovergestelde richting stonden. In melkwitte letters staan hun namen nu geschreven in dikke basalt. En tussen hen in met gouden grote dikke krullen die van een melkboer die zijn tijd had gehad. De koeien stonden werkloos in de wei. Sojabonen moest het nieuwe stadsvolk hebben. En tofu en glutenvrij brood. De molenaar verbleekte op een oude prentbriefkaart. De oude tijd zou verhuizen naar filmarchieven. Zelfs de bibliotheken deden hun beeldenstorm met letters en woorden. Digitalisering. Computerisering. Online. Lenen en ontlenen zonder stof of zorgen. De oude bank verdween. Versleten en niet vervangen. Alleen de Leie bleef meanderen zoals voorheen. Ze keek alleen in de bocht de andere kant op. Weer drie knipogen de oude rivier verder de stad in begeleiden. Een mist stak op. Het werd weer avond.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Hoe lang was het geleden?

Hoe lang was het geleden? Niemand zou het weten. Hoe lang had het geduurd voor ze elkaar zagen? Ze konden niet helder denken, alleen vragen. Was het een herfstdag, lente of in mei? Dat ze daar zaten, een bankje aan de Leie. Ze keken elkaar aan. Ze waren dezelfde en toch anders. Anders dan voorheen. De nieuwe oude kennismaking. Een gebaar, een streling, een gewaarwording. Veel te lang had het geduurd. Zoveel water door de Leie. De boten van voorheen waren reeds versleten. Van een ‘goede behouden vaart’ naar ‘uit de vaart’. Ze vluchtten niet langer in het verleden.   De nieuwe tijd sloot oude wonden en bracht leed en nieuwe wonden. Een andere tijd met een oude piano. Een piano die niet gestemd moest worden. Voor stemming was geen tijd. En hun oren waren reeds jaren versleten. Versleten, maar het bleven oren. Lang, uitgerokken, verweerd door tijd en jaren. Ze hoorden elkaars glimlach en ze zagen het schuren van eikenbladeren over de weg van het leven. Horen werd zien en zien werd horen. Dat schijnt zo te horen. Er waren niet langer beperkingen. Er waren niet langer aparte zintuigen. Ze waren één geworden met de houten bank. Verweerd door weer en wind.   De groene verf afgebladerd. Het hout gebarsten zoals een barstend hoofd na een avondje te veel gaan stappen. De oude zitbank had zichzelf verzopen in het grijze water van de Leie. Het riet verborg niet langer de vogels die voor schaamte waren weggedoken. Het riet gaf het op. De zwaarste storm had het doorstaan, maar de maandenlange regen verrotte de boel tot in de holte van de stengel. De houten bank was de schaduw van de dinsdag- en donderdagmiddagen en fleurde alleen op zondagochtend nog op. De week werd korter. Het oudere koppel bleef langer weg. Tot alleen hun namen waren te lezen op het kerkhof aan de andere kant van de Leie.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Storm in het hoofd

Het stormt in het hoofd. Alle lichten zijn gedoofd. Draaiende borden. Leeg. Doodop.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
4 0

De nacht

De nacht was nog aan het dromen En de ochtend moest nog komen   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
3 0

Huil maar niet

Huil maar niet, want er is al genoeg water op aarde. Pieker maar niet, want er zijn al bibliotheken voldoende gevuld door piekeraars. Wees gewoon wie je bent, want zo is er maar één.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Jij bent mijn leven

Jij bent mijn leven. Voor jou zou ik alles geven. Jij bent mijn dood. Voor jou ga ik door het rood. Jij bent de hoop. Jij bent een pot stroop. Jij bent mijn alles. Jij bent mijn niets. Jij bent de ochtend en jij bent de avond. Jij bent de draaikolk, mijn angst, mijn geluk. De draai te veel en de bocht te weinig.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Zweven, leven

Zweven, leven Leven, beven Beven, geven   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
8 0

Terug naar school

Kinderen op de dool. Ze moeten terug naar school. Hun boekentas steekt vol. Een meetlat, passer en andere brol.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Zonneschijn

Na regen komt zonneschijn. En wat komt er na zonneschijn?   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
8 0

Droog weer

Al weken droog weer. Nog een geluk dat mijn creatieve bui niet uitblijft!   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
17 0

Voetballer

Papa, zal ik voetballer worden? Zoon, je zult het nog ver schoppen.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
7 0

Dag boze buitenwereld!

Dag boze buitenwereld! Daar ben je weer! Eigenlijk zijn we net maatjes. Dat had je niet gedacht, hé? … Grapje.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
5 0

Bloem

Hoe heet die bloem in dat schoon lied die zei tegen mij vergeet-mij-niet?   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
15 0

Nacht

Als de nacht is vertrokken Kruipt de dag weer in zijn sokken   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
7 0

Touw

Elk touw heeft een eind. Je moet er geen eind aan maken.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
3 0

Bedankt

Bedankt voor al die keren toen je er was, toen ik er niet was.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Nieuwe dag

Nieuwe dag, als je je ook eens zou verslapen Dan was de zotte morgen voor morgen Dan zou vandaag de dag zijn die ik gisteren beleven mocht   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
14 0

Smurfentaart

Smurfentaart Brilsmurf baard In oven gegaard Het was toch pruimentaart   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
15 0

Zeeën

Zeeën van spijt Zeeën van nijd Het sprookje vergaan Toen jij weg bent gegaan   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
4 0

Onbewoond eiland

Op een onbewoond eiland Wonen jij en ik niet tesaam Want dan is het onbewoond Weldra meteen gedaan   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
18 0

Verwondering

Verwondering, bewondering Dromen om wat gaat komen Omdat het moet met spoed Omdat het kan dan Omdat ik het wil heel stil Gewoon doen, doen dus Omdat ik er niet over moet nadenken   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Lente in mijn hart

Ik zag je komen, de nieuwe ware uit RomeJij bracht de lente in mijn hart vannachtDe voorjaarsbloeiers vond ik tussen je puistengroeiersDe ontdekking van een pasgeboren april zonder doornJij gaf me de kracht, de harde winter werd weer zachtIk rook de ware vandaag, als Cubaanse sigaren na een regenvlaagDe winter was gedaan, slechts voor jou leefde ik voortaanJij was de Griekse God, een held, een Italiaanse zotSamen zoekend naar wintervoorraad werd je mijn maatToen wist ik meer, en droomde keer na keerDe liefde is moeilijk, maar met jou werd het makkelijkDe winter was hard, maar de lente gleed in mijn hartVan onderaan die tinteling die ik opvingHet gure jaargetijde van twee maten en soortenWerd een zilveren streling van daden en akkoordenMet jou vond ik mijzelf als een kopje troost op de schouwMet jou stond ik uren in de hitte en de ochtenddauwDe lente in mijn hart mag verder durenKanonschoten van liefde afvurenTot we geesten worden op de maanOnze lichamen loslaten en verdampen tot liefdesvurenEén hart en karma zullen dan volstaanOns nieuw paradijs zal eeuwig en één lente duren   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
26 0

Kos

In de kuil van het vasteland tussen hier en ginder. Sliepen twintig tinten blauw. Uitgelachen door een zeevogel en vlinder. Ze noemden het de zee en iedereen was mee. Het laatste Griekse eiland omarmde Kos. De greep verzwakte en het Turkse Rijk was om de hoek. De zee zweeg en pijnigde blauwe fronsen. Een schreeuw van een eenzame vogel. Melkwitte boten vergaten verder te varen. De wind genoot van de Griekse siësta. Streelde de groene punkharen van de palmen. Een snelwandelende vogel schelde een kreet. De take-off was sneller dan het verstommen van elke schreeuw. Een groene tarmac van het hoteldak. Een vluchtig onthaal voor raaf en nachtegaal. Het andere vasteland lag verloren in een zee van mist zoals reeds tevoren. De namiddagzee stapte voetje voor voetje. Bedeesd en bevreesd. Bang de sultan en de Griekse goden wakker te maken. Alleen door het blauwe laken Konden zeilboten verder geraken. Verder van huis of dichter bij thuis. De kapitein nog in vertwijfeling. De golven in hun laatste swing. De siësta die zijn zwanenzang aanving.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 1

Verder

Verder gaan dan het aardse bestaan. Is verder gaan dan de mens. Is verder dan einde en gedaan. Is de kern van laten gaan. De essentie van ons bestaan.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 1

Liefde is leeg

Als ik je lief heb, ben ik leeg. Van boven zo leeg, van midden zo vol, van onder ik zweef. Liefde is raar, liefde is gek. Ik denk dat ik nu ben besmet.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

De overspelige spoeling

De overspelige spoeling van het lot. Je kwam aan land en vaagde alle zekerheid weg. Het zout in de lucht en de zoete vis verloren. De palmen die zich omdraaien tot de olie bezwijkt. Het rendier verloren in een toendra van oerwoud. De zon die uitdooft en de wolken die licht geven. De mensen die braaf en goed waren en de dieven echt stout. De zee weer blauw en de zondag weer rust. Het lot was evenwel verloren. Al duizenden jaren een zoutpilaar van ons bestaan.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
1 0

Zoektocht naar rust

Het trachten, het zoeken, het verlangen. Het hopen te vinden van de rust, de stilstaande fase in een dagelijkse wedstrijd, een ratrace, een race tegen de tijd. Het verlangen en het zoeken naar een quasi onbestaande tijdelijke toestand om deze eeuwig te laten duren. De rust zo ver weg, zo ver van hier en zo schraal en bitter weinig aanwezig. Gestoord, verstoord worden door de verstoorders, hen die drukte, lawaai en onrust kwistig uitdelen als hing hun leven ervan af. De druk van de dagen, weken en maanden vooruit vol plannen, volle agenda’s, sociale verplichtingen, ontmoetingen, afspraken, noodzakelijkheden, drukten in ons bestaan. Cijfers van uren, cijfers van minuten, cijfers van dagen, weken, maanden. Een rat race met mensen, bezige bijen omdat het moet, omdat we er onszelf toe verplichten. De wanhopige zoektocht naar stilte, rust, bezinning, verandering, stabiliteit. Rust. Het gezoem van bezige bijen, van slierten auto’s, tractoren, vrachtwagens, die alsmaar diepere putten maken in de wegen en het landschap. De rubberen banden die zich kapot verslijten aan het asfalt, betonnen straten en kiezelwegen. Het schuren tot het bot. Het gekreun en gezoem tot kilometers ver. Autoloze, autoluwe dagen. Een zegen voor mens en machine. De zondagse rustdag. De zondag wordt uitgesteld tot de volgende vakantie. De volgende vakantie verbleekt voor een nieuwe vlucht uit de dagelijkse beslommeringen. Het uitkijken naar verlof, pensioen en rust om als het zover is opnieuw deze momenten weer bomvol te boeken met taken, opdrachten, uitstappen, verkenningen, studies, verplichtingen, … De hunker naar rust, de hunker naar actief bezig zijn, nuttig zijn voor onszelf en anderen, de maatschappij. Bezig zijn, druk zijn. Wanneer mag Doornroosje weer gaan slapen? De boze wolf weer boos zijn? Roodkapje weer gewoon door het (Haller)bos wandelen? Zonder dit op Twitter of Facebook te moeten posten? Omdat iedereen het doet en we er ons toe verplicht voelen. De asociale maatschappij die gemaakt sociaal wil doen. Alleen als iedereen het kan zien. Alleen dan. Ik leef als ik twitter. Ik leef als ik facebook. Maar ik heb geen flauw idee wie de buurman is, de man of vrouw in de trein, in de winkel, naast ons. We zijn doof (dood?) als het geen likes oplevert. We weten niet meer wat we posten. Facebook vertelt het ons wel een jaar later. Druk doen, druk bezig zijn, de tijd, ons leven verder doen of verdoen, nuttig of nutteloos bezig zijn omdat het moet. Omdat ze willen dat we het allen zo doen? https://autismestorm.home.blog  

Autisme Storm
0 0

Kleuren

Geel is het licht. Geel is de dag. Geel is de zon en de kracht. Ook groen. De natuur en het leven. Maar als alle kleuren samen komen is er enkel zwart. En dan licht. Sterker dan wij kunnen zien met onze ogen. Geel is niet geel. Groen is niet groen. Zwart is niet donker. Het zijn duizenden kleuren alle-tezamen. Wij simpele onnozele mensen zien geen kleuren. Wij denken alleen dat we kleuren kunnen zien. Water is wit of is het blauw? De zee is groen, grijs of is het appelzeeblauw? Wij zien geen kleuren. Omdat ons mens-zijn zijn beperkingen heeft (zoals een autist). De kleur van elk karma omvat de ziel. Als de ziel gaat leven na een korte winterslaap, krijgt het karma zijn kleur.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Alleen

Ik ben samen, maar ik wil zo verdomd alleen zijn. Alleen met mijzelf. Alleen met de wereld. Weg van de racebaan van drukte, verplichtingen, poeha’s. Mijn hoofd heeft een boksmatch gehad met vragen, onzekerheden. De routine is opgeslokt door een groot vakantiemonster. Het moeten weg gaan, het moeten zoeken en meenemen. En de stress dat je dan toch iets vergeet en op je donder krijgt. Weg uit mijn vertrouwde omgeving, mijn habitat. Het voor mij bekende plaatje, mijn huis, gewoontes, werk. Het aftellen is begonnen naar de dagelijkse gang van zaken. De rust van de regelmaat en de planning. Hoe bang ben ik weer? Voor al het nieuwe, al het anders, al het onbekende. Een weekend weg is als een stoorzender voor een radio. Als een klap tegen je gezicht, de onzekerheid bonkt uit je hart. Die marathon die je hebt gelopen voor je een voetstap zeg. Een stap in het onbekende. Ik ben doodop en de deur moet nog achter mij dicht. De gevangenis zit aan de buitenkant.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

De schildpad

De schildpad zijn huis, de mensen hun schild. Hoe traag de viervoeter, hoe snel de tweepoter. Honderd jaar te gaan. Ons bestaan. De winter laten om te slapen. De slaap laten om te winteren. Rust, rust tot de pad kan ontwaken. Druk, druk tot de mens kan gaan slapen. Geen pantser is bestand tegen zulk leven, want groene blaadjes moet men goed kauwen en tomaatjes niet te rouwe. Eet een schildpad echt vlees, wordt ze plots weer mens: een beet, een snauw en steeds weer rennen. Gauw, gauw, nu gauw.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

De oude ziel

De oude ziel zweeft hier nu rond. In de nacht komt hij tot leven en weer tot rust. Donker is licht en licht is donker. De beide voeten van de grond tot er geen voeten meer nodig zijn. De voeten zijn ballast. In een andere wereld alleen een last. Als ze verdwenen zijn, rest het hart en het hoofd. De ziel en de mens. Tot ze één worden. De immense oerkracht, het helderste van het bestaan. De indrukken van het verleden meanderen in een kolkende rivier zichzelf voorbij razend tot de pijnen en de zorgen worden achtergelaten in het landschap van gisteren. Pas dan komt de oude ziel tot rust. De kolkende rivier wordt opnieuw een rustig stromen. Van de dag bekomend, de transformatie verder zettend met de wederkerende cyclus van ons bestaan. Verlangend uitkijkend naar nieuwe groeven van straks en morgen die de rivier in de bedding van het leven snijdt. Tot straks en morgen tot stilstand komen in de zaligheid van het heden. Tot het karma zijn energie boost heeft verworven. En de oude ziel opnieuw tot rust komt, voldaan in het bestaan.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

De kruistocht van woede

De kruistocht van woede heeft altijd bestaan. Vanaf het eerste uur werden koppen ingeslagen voor warmte en licht. 10.000 oorlogen en nog duizend te gaan. Als jij de laatste kogel wil afvuren en de laatste vijand wil verslaan, komt een nieuwe woede er weer aan. Een nieuwe aanval op ons bestaan. Geen oorlog te weinig, geen oorlog te veel. Pas als zij het zeggen, is het weer even gedaan. Pas als de oorlogstrommen de adem inhouden. Als de kolibrie een lepel hoeststroop neemt. Dan schuren de kelen van woede. “Geef ons weer oorlog, weer macht, water en vuur, weer olie en ertsen, land en veel mensen, drie koeien, een vrouw. Geef ons weer oorlog. Anders is het gedaan.”   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Een grijze golf van mist en dauw

Een grijze golf van mist en dauw overspoeld het vlakke weiland. De zon gaapt een lichtrode adem boven het aards bestaan. De trein kent zijn bestemming en hobbelt tussen bomen en akkers. Een vlucht van het platteland naar de grootstad. Een nieuwe geeuw van de ochtendzon duikt onder de wolken en streelt moeder aarde. De trein ruikt zijn maatjes en snelt naar de hoofdstad. De grijze golf verliest het gevecht met de rode vlammetjes. Het blauwe uur tussen dag en nacht maakt plaats voor een zonnige herfstdag. De stad krijgt zijn kleur, de nacht verdween langs de achterdeur.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Late herfst

Wanneer de herfst langs de bladeren begint te schuren, zal het wachten op de winter niet lang meer duren. De zon zal alsmaar minder schijnen. De laatste kleuren van de mooie herfst verdwijnen. Van natuur in kleurenpracht naar welterusten fauna en flora, slaap zacht. Jullie tijd is gekomen. Wat rest zijn de laatste dromen. De vrieskou is in het land. Koning winter aan de overhand. De nerven van ons bestaan laten zich één voor één gaan. Hun laatste uren gekomen, slechts kaal nu alle bomen. Laat mij niet sterven in de winter. De lente, de zomer, de herfst tot ginder. Laat mij dromen van alle seizoenen. Geef mij liefde, warmte en duizend zoenen. Laat mij lente, zomer en mijn oude dagen slijten in de herfst. Maar mijn waardigheid is geen open werf. Als mijn benen zijn versleten heb ik nog mijn wankel geweten. Als ik traag word als een slak, maak van mijn dagelijks geluk dan mijn levensvak. Laat mij antiek, Ambiorixen in Tongeren, maar nooit verdorsten of verhongeren. Maar als zout blijft neerdalen in open wonden. En mijn lichaam en geest draaien in een alsmaar kleiner ronde. Dan hoef ik geen rondje winter meer. Dan wil ik geen laatste seizoen en heel veel zeer. Als ik niet langer kan dromen, hoeft de winter niet meer langs te komen. Dan wil ik in jou armen vertoeven en daar in de herfst mijn laatste paddenstoelen zoeken.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Eenzaam en stil

Ze stond daar eenzaam en stil. Alleen in de vroegte van een late septemberdag. Ik voelde haar aanwezigheid en zij de mijne. En dan, even, keken we elkaar diep in de ogen. Het was voor het eerst en de ontmoeting was al meteen intens. Haar rood doorlopen ogen knipperden als op regelmaat naar mij. Zou onze intense maar korte rendez-vous zich herhalen? Morgenvroeg of volgende week? De toekomst zou klaarheid brengen. Ik liet haar staan bij het ontwaken van de dag. Het rode verkeerslicht bleef verweest achter. https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Meisje in de metro

Je komt toch altijd dezelfde mensen tegen op het perron en in de metro. Het meisje met de kastanje bruine paardenstaart. Waarbij je je afvraagt hoe haar dikke vette ronde kont ooit in haar jeans past en wanneer ze uit haar jeans gaat springen. Met haar kartonnen zakje en haar bruine lederen handtas gemaakt door achtjarige kinderen in Bangladesh in mensonterende omstandigheden. Met een aura van ontgoocheling, woede, verdriet van ik, Calimero, tegen de boze collega’s en bazen op het werk. Haar moeilijke relatie met haar jeugdvriend. De dominerende moeder en de afwezige vaderfiguur en het negativisme van een bus Okra-leden drie uren in de file, in dat vrouwelijk lijfje. Ze werkt niet bij ons hoor. Maar ik zie ze wel dagelijks in haar strijd, vol nijd, tegen haarzelf. De misnoegdheid van het topje van haar strandschoenen tot de kleinste vezel in haar bestaan. En dan is er ook de grote dikke loebas die in Aalst de trein neemt. Wit t-shirt drie maten te klein voor zijn dikke buik en navel op de voorgrond zijn nek uitsteken naar de pendelaars. Dag navel, dag dikke man. Met je bruine short en opgeblazen gezicht net alsof je er en half uur met een fietspomp in gepompt hebt. Haren zoals Johan Verminnen, maar het voorste deel van het hoofd goed kaal. Gezicht van een verdronken vlinder in de Kalmthoutse heide. Zoals de ark van Noach; iedereen mag mee.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

De rennende student

De tijd achtervolgt een rennende student naar een klaarstaande bus. Zijn grijpgrage klauwen in de dikke mist slaan genadeloos toe. Als kathedralen vechten de kantoorverlichting en straatlantaarns een verloren oorlog tegen de wurggreep van de ochtenddauw en de nevel die de carnavalstad gijzelen in de eerste uren van een woensdagochtend. De trein geeuwt zich een weg vooruit. De koplampen net voldoende geopend om het juiste spoor te vinden. De pendelaars op weg om de week in twee te delen met een halfvol halfleeg gevoel in een met ontbijtgranen en ochtendboterhammen gevulde maag. De vlucht naar voren, de haren naar achteren en de werktas in het midden. Potloodgrijze draden van mist en nevel hertekenen het desolate landschap in een winterslaap op een koele zomerochtend.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Ik was alleen

Ik was alleen en vond toen samen. We waren jong. We werden oud. Jij gaf mij mijn benen en ik gaf jou mijn hand. Het werd een band. Ons verstand. Eindelijk aanbeland. In dit land. Waar ik zocht en ik nooit vond. Waar jij vond, maar vergat te zoeken. Waar twee terug één werden. Versmolten in heden elk zijn verleden. De drakenboom wist, maar zijn ringen zwegen in de mist. De moerassen, de woestijnen, de steppen, het heelal om de hoek. Het vinden van ver hier nabij op de deurmat een welkom en blijf. De deur op een kier, lekker dier blijf hier, voor plezier en vertier, voor luister en kluister, voor een knuf en een puf, voel je hier goed, want dit wordt nu ons thuis. Na al die zware dromen eindelijk de ochtend aangekomen. In het licht van de wereld. De boosheid op schap, lach op de mond, opnieuw geluk in het rond toen ik jou daar zo vond.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Aan de touwtjes van het leven

Aan de touwtjes van het leven, daar kan je van alles beleven. Ga je op avontuur of wordt het leven je veel te duur? Heb je diploma’s bij de vleet of raakt je relatie in de sleet? Ga je dagelijks dineren in een driesterrenrestaurant of zoek je restjes in het vuilnis aan de kant? Heb je gezondheid in drie lagen of moet je pijn en kreupel dragen en verdragen? Is je vrouw Mega Mindy of een blonde toverfee? Of sleurt ze je uit café en brult: “Jij moet mee!” Misschien leef je elf dagen of kan je je aan een eeuw of meer wagen? Wie gaat trekken aan de flosh, die is beslist de klos. Wie blijft zitten in het verhaal, danst straks in de grote balzaal. Wie te hard trekt aan de touwtjes van het leven, die zijn hart gaat het beslist begeven. Diegenen die de touwtjes steekt in de fik, duikelt beslist in de dieperik. De touwtjes zijn pas om te grijpen als jou mayonaise hierboven kan gaan rijpen. Grijp je fout, dan strooi je zout. Grijp je goed, dan krijg je moed. Grijp niet te snel, dan lukt het jou wel. Maar sleur je ze allen mee, dan zit je dag en nacht op de w.c. Touwtje mee?   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Ik zag een vos

Ik zag een vos in een dennenbos op Kos. De vos zag mij zo lopen en zei dit leven moet jij nu toch bekopen. Straks is het met je gedaan en zijn al je zorgen beslist van de baan. Maar ik wil nu weten hoe moet je straks worden opgegeten? Jij hebt een hart van goud, dus wordt het kruiden met peper of met zout? Moet ik je traag garen of een barbecue’tje klaren? Hoe krijg ik je ooit in een pot en maak ik je zacht en hot? Hoe moet ik die zware klus ooit klaren, zonder vuur en met poten nu al vol met blaren? Had ik in de witte winkel maar een oven gekocht, dan had ik nu een lekker mensje gaar en zocht.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

De reden van mijn glimlach

Jij bent de reden van mijn glimlach. Het genieten van