Ik had hem een week of vijf niet aangeraakt. Een bewuste keuze. Om mezelf ervan te overtuigen dat een leven zonder hem mogelijk is.
Ondanks zijn verleidelijke donkere uitstraling had ik ‘m toch vier weken lang kunnen weerstaan. Elke ochtend als ik wakker werd, was ik me scherp bewust van zijn aanwezigheid. Vooral z’n indringende geur maakte dat ik meermaals met knikkende knieën het bed verliet.
Tijdens die intense weken stortte ik me met hart en ziel op m’n werk. M’n vrije tijd vulde ik bijna obsessief op met alles wat me maar kon afleiden.
Vandaag werd het me te veel. Vijf weken van zelfbeheersing hadden me half wild van verlangen gemaakt . Ik wilde hem bezitten. Ik snakte ernaar om z’n warmte door m’n lijf laten stromen. M’n hele ziel smachtte om zich hartstochtelijk te laven aan zijn kracht.
Gehypnotiseerd ging ik op m’n doel af. Niets kon me nog tegenhouden. Met trillende hand maakte ik me klaar voor zijn ontvangst. Na m'n eerste slok wist ik het zeker: ik ben en blijf een koffiejunk.