Mannen moeten sterk en stoutmoedig zijn,
ze moeten altijd camoufleren en vechten,
hun tranen onderwerpen,
en een beetje rokkenjager zijn.
Vrouwen moeten mooi en zorgzaam zijn,
ze moeten altijd verwennen en behagen,
hun temperament temperen,
en liefst niet te kortgerokt zijn.
De wereld vandaag
is hokverslaafd,
wie niet in het hokje past,
krijgt meteen de volle laag.
Kunnen we morgen al ontwaken
in een wereld vol heldere verschillen,
bevrijd van stereotypen,
een inspirerende plaats,
waar mensen mogen zoeken,
naar hun eigen verhaal?
Of moeten we hardhandig
de hokjes slopen,
de pantsers doorbreken,
de nuance omarmen,
en allemaal handelen
en spreken,
in onze eigen taal?