De makelaar ziet potentie in ons huis.
Het ligt in een kindvriendelijke buurt.
Er zijn scholen, winkels om de hoek.
Achter het huis is een grote tuin
met zon in de middag.
Voor het huis is er genoeg parkeerruimte.
Voor twee werkende mensen.
Ze gaat gelijk aan de slag met de verkoop tekst.
In mijn hoofd maak ik mijn anti-verkoop tekst.
Tussen de middag kwamen buurtkinderen lunchen.
De vloer was altijd bezaaid met chocoladen keuteltjes.
Onze poes heeft twee keer een nestje gehad in ons huis.
De katjes rolden van de trap.
Ze bracht ze weer naar boven,
hun nekvelletje tussen haar tanden geklemd.
Op de bovenste verdieping waren ze veilig.
Voor joelende kinderen en dronken pubers.
Op het laatst werd ik een poes.
Ik heb ook op muizen gejaagd.
De poes was na twee nestjes te lief, te lui geworden.
Ik ving meer muizen dan zij.
Het doet pijn in het hart om het huis te verkopen.
Het voelt als verraad naar de poes toe.
We zullen snel aarden in onze nieuwe omgeving.
Maar de poes?
Ze heeft geen idee.
Zolang het huis niet verkocht is,
maakt ze onderdeel uit van ons idyllisch leventje.
Het voelt ook als verraad naar alle kinderen toe
die dachten dat we een gelukkig gezin waren.
Maar het ergst vind ik het voor de poes.
Elk plekje in het huis heeft ze naar zichzelf gemodelleerd.
Daar in de hoek wierp ze haar kittens.
Ze wilde niks weten van de verhuisdoos die we knus, met deken en al,
voor haar hadden ingericht.
Daar tegen de muur hing het schilderij
met de zee en de meeuwen, die ze nooit kon vangen.
Ze werd er gek van.
De bobbels in het laminaat van de muizen,
die ze wel kon vangen, maar niet opat.
De haren van de honden van de vorige bewoners,
die haar haren ten berge deden rijzen.
Het huis heeft een poezenziel.
Als je een huis koopt, moet je een poes nemen.
Dat deden we en we waren gelukkig.
Dat dachten we.
Een gescheiden vrouw met twee opgroeiende pubers
Heeft het huis gekocht.
Ze hebben een hond.
De vrouw rent in haar vrije tijd.
Misschien moet ik dat ook doen.
Om mijn verleden zo snel mogelijk achter me te laten.
Ze komt in haar hardloopkleren naar de notaris.
Ik in een keurig jasje. Het is niet makkelijk
om het leven van je af te trekken als een jasje
en te gaan rennen in een te strakke broek.
Zover ben ik nog niet.
Ik hoop dat het huis blij is met zijn nieuwe bewoners.
Dat ze de tijd zullen nemen om ervan te genieten.
Jagen honden op muizen?
Voor de poes wordt naar een nieuw huisje gezocht.
Voorlopig zit ze in haar hok in het asiel.
Ze kan niet mee met ons naar het buitenland.
Toen ik voor het laatste naar haar omkeek,
pinkte ik een traan weg.
Ze lag met haar hoofd tussen haar pootjes,
in haar hok met tralies, ze keek me niet meer aan.
Haar staart bewoog op en neer als een laatste groet.
Een paar maanden later kreeg ik een mail van het asiel.
Vandaag kregen dit onderstaande mailtje van de nieuwe baasjes van
O. Wilt u vast lezen.
Het gaat nog steeds heel goed met O.
Ze is is zo lief.
Sinds kort mag ze ook naar buiten en blijft redelijk in de tuin.
We hebben een tuigje geprobeerd maar dat vond ze niet fijn, ze blijf alleen
maar liggen.
'S morgens mauwt ze net zo lang totdat mijn dochter uit bed komt en dr een
snoepje geeft. Dat is het eerste wat er gebeurt.
Ik zocht een maatje voor mijn dochter en die heb ik echt gevonden.
Als ze verdriet heeft komt O. naar haar toe.
Maar ook spelen met een eigengemaakte touwtje vindt O. leuk.
Als het te druk wordt trekt O. zich terug en dat gaat prima. Maar
ook wij hebben er veel plezier van, s avonds komt ze graag op schoot liggen.
Kortom we zijn dol op O. en hopen nog jaren plezier van haar te hebben.