Je vroeg wie ik was
Ik gooide alles open
Je zei dan wie jij was
En ik ging weer hopen
Nu blijft het voor je dicht
Het hart dat werd gebroken
De schade die je hebt aangericht
De wonden ontstoken
Onliefde is niet eens een woord
Onvergefelijk wel, en onherstelbaar
Jouw onbesef was ongehoord
Onaanvaard- en onvoorstelbaar
Zal ik maar dood gaan of wil jij ruilen
Crepeer je liever zelf misschien
Dan hoef ik niet meer liggen huilen
In angst om je ooit weer te zien
In levende lijve,
Jouw verdomd heerlijk lijf