er is een schuit
die warmer licht
aan stuurboord wil
ze vaart voorbij
vergeet de sluis
bedaart de vracht
het ruim ligt vol
voert met zich mee
gebroken berg
ik wil meer kleur
beschilder mij
prevelt een steen
terwijl de rest
verlegen lacht
zoekt hij een hand
begint de dwerg
in alle stilte
met zijn werk
hij tovert vuur
stal van de as
haar laatste rood
vermeteld poogt
hij ijs en vorst
te overleven
kaboutertje
jij hebt zo fors
dapper gezocht
jij vond de gloed
voor deze tint
van nieuwe moed
onder de zon
toen zij verging
lag er een ziel
daar zitten nu
haar stralen en
die hitte in
daarmee kan je
verduiveld veel
mirakels doen
je kan er zelfs
een aardplaat mee
begoochelen
ik luister soms
naar stemmen in
mijn achterhoofd
lauwe leugens
stollen sneller
dan mijn bloed
het is de maan
die alles zag
en tot mij zegt
laat hem gewoon
die steen helpen
straks is hij dood
dat stukje rots
het wil zo graag
het einde zien
maar deze nacht
zij vraagt dat nooit
geef mij wat hoop
ze likt weer
ijzel uit de lucht
zij houdt van wit
ze voedt zich liefst
met sterren eet
wat niet beweegt
kaboutertje
wat is je plan
hij zegt mij zo
het zwarte laat
men niet begaan
geloof me maar
door elke berg
loopt er een ader
kruipt er water
vaart een schip
dat nooit vergaat
uit de reeks 'Reizen met Ricky'