Ik ben de wind
Die met jou in de wolken klimt
Om in een luchtkasteel te wonen
Gemeubeld met jouw dromen
Je kan er bij me schuilen
om te lachen en te huilen
Geen mens die het stoort
’t is slechts de wind die men hoort
Heb je soms verdriet of pijn
Laat mij dan jouw vleugels zijn
Jouw zorgen draag ik mee
Over de woelige zee
Die men het leven noemt
En waar niet altijd blijdschap bloemt
Ik blaas je tranen droog
En jaag donkere wolken op de loop
Zodat meer vreugde dan smart
Mag leven in je hart
Want ik ben de wind
Die jou eindeloos bemint