Handeling:
Ik neem mijn pen op en schrijf waardoor van het één het ander komt.
Ik vul de bladzijden en in gedachten schreeuw ik naar de wereld: “Kijk! Ik schrijf!”
Dromerig
Vastberaden neem ik mijn turquoise gekleurde vulpen op, verwijder de beschermdop en zet een punt neer in het reeds geopende schrijfboek, de bladzijden, nog maagdelijk – doch gebroken – wit.
Van het één komt het ander. “Waar zal dit verhaal eindigen?” Koortsachtige gedachten plagen mij.
Ik vul het schrift met mijn koningsblauwe woorden op dat, inmiddels ontmaagde, gebroken wit papier.
In gedachten schreeuw ik het van de daken, balancerend weliswaar met dat schrijfboek en die pen: “Kijk dan toch! Ik schrijf!”