Blauw met witte beertjes
waren de zware dekens
Ingestopt worden onder
hun troostende gewicht
leek vanzelfsprekend maar eigenlijk
een vervlogen kunst, nu
door donsdekens verdreven
Jouw kundige handen bakerden
onze kinderlijfjes zorgzaam in
zo onvoorwaardelijk veilig waren we
op ons zorgeloze eiland