dingen veranderen razendsnel
voor zover je het voor jezelf bedenkt
en het niet meer massief-passief beleeft
zoals zij die de Amerikaanse droom hebben omarmd in het leeggebloede
Texas van vandaag
de dochter leeft op flinterdunne lichtgewicht crackers
de vader heeft zonet een van de vele vrouwen op het landgoed begraven
en wanneer de allerlaatste mistvlekken zijn vertrokken blijft hij zich
vastklampen aan het tijdloze tafereel van een kleine mus in hevige
barensnood
ik kan je gedachten lezen, brengt hij schroomvallig uit
waarop de dochter backstage haar verzen eindeloos aan het reciteren
slaat, haar vingertoppen in de opgewarmde appelsap gedoopt, haar handen
doodgewreven
tegen opstijgend vocht, tegen de muizen, tegen de stemmen uit
de schoongeschrobde vloer