momenten
als parels aan elkaar geregen
alleen de regen
kent jouw tranen
jouw glimmende lach
glimpt smalend
negerend
jouw gerangschikt blauw
en het roestige
van jouw verweerde blikken
ze ritsen me
gestaag
en in vlagen
in en uit elkaar
we strandden
rigoureus
wij stukjes onverwerkt
als wrakhout op het strand