Hoeveel madeliefjes heb jij ooit al uit de grond genomen? Met wortel en al, of erger nog, een madeliefje met afgescheurde stengel waaruit bijna onzichtbaar helder sap bloedt in het gras. Misschien hield je ervan om elk madeliefje van haar blaadjes te ontdoen. Hij houdt van me. Hij houdt niet van me. Witte blaadjes worden vakkundig één voor één van het gele kroontje losgerukt. Soms wel met vijf tegelijk, “want hij houdt écht van mij”.
Heb je er ooit hierbij al stilgestaan: wat als bloemen zouden uitgroeien tot reuzen, en onze haren één voor één zouden plukken tot we met blinkende kale hoofden smeken om op te houden? Gelukkig kennen bloemen geen karma, en kunnen we ongestoord genieten van onze handen in het haar.
Voorlopig toch.