Elsie en John zaten aan de ontbijttafel toen de telefoon in de hal rinkelde. Ze keken elkaar gealarmeerd aan. De vaste lijn, dat waren in de regel enkel nog televerkopers maar op dit uur, op een zondag kon het enkel rampspoed betekenen. Terwijl Elsie zich haastte om op te nemen flitste haar in ijltempo een hele reeks mogelijke scenario’s door het hoofd, heupfracturen voor haar bejaarde ouders, fietsongevallen met vluchtmisdrijf voor haar mileubewuste dochters, ontvoeringen met witte bestelwagens voor haar avontuurlijke kleinkinderen.
“Hallo”, zei ze voorzichtig
Een stem die ze niet meteen kon thuisbrengen zei “Elsie? Het is Femke. Kip is dood. Je moet me helpen Elsie. want ik heb het gedaan, ik heb hem vermoord”.
“Georffrey De Cauter, vermoord door zijn vrouw en dat na al die jaren? Dat klinkt als een ongeloofwaardige wending in een slecht televisiedrama”, was de droge reactie van John op het relaas dat Elsie hem even later deed van haar telefoongesprek.
“Jammer genoeg is het realiteit “ zei Elsie terwijl ze van haar lauw geworden koffie slurpte.
“Van al degene die hem dood wensten is het uiteindelijk Femke die hem vermoord heeft.” ging John verder op zijn eigen gedachtenstroom
“Ze noemde hem de hele tijd Kip?” zei Elsie een dikke laag boter op een croissant smerend.
“Echt!” John fronste zijn zware wenkbrauwen wat hem een strenge aanblik gaf..
“Je kijkt zo verbaasd?” zei Elsie en beet in haar croissant
“Dat is de bijnaam die wij mannen onder mekaar hem gegeven hebben.” zei John “ omdat hij het altijd over kippen had wanneer hij over vrouwen sprak. Zo van, dat zijn lekkere kippetjes, dat is een mooie kip, of die stomme kip toch niet! en zie daar wat een vette kip, want voor Geoffrey waren alleen supermodellen goed genoeg ”
“Wij, de meisjes op kot noemden hem ‘Evil Bambie’” terwijl ze de kruimels van haar vingers veegde.
“Evil Bambie!” John verslikte zich bijna in zijn koffie
“In die tijd toen hij nog rank en slank was, had hij iets van een hert, met zijn lange benen en zijn kastanjebruine kuif, en dan die donkere ogen omfloerst door lange zwarte wimpers, die gaven hem een onschuldige Bambielook, waarvoor veel meisjes gevallen zijn.”
“Oh was dat het? Ik heb nooit begrepen wat zijn succes was bij de vrouwen, zo’n arrogante, brutale klootzak, en totaal amoreel. Bijzonder geschikt uiteraard als strafpleiter, voor een bepaald soort cliënteel. Maar als potentiële echtgenoot, een familiedrama in de maak?“
“Vandaar Evil Bambie” zei Elsie, “ nu de meeste meisjes hadden hem heel vlug door en na een tijdje circuleerde in de hele rechtsfaculteit en ook daarbuiten de waarschuwing, pas op voor Evil Bambie”.
“Die waarschuwing heeft dan blijkbaar Femke nooit bereikt.”zei John “Ik heb ook nooit begrepen wat zo’n fijngevoelig meisje uit zo’n gecultiveerd milieu, dochter van een schrijver en een dichteres en zelf zo artistiek getalenteerd ooit gezien heeft in zo’n vulgaire vent ”.
Elsie schudde haar hoofd, “Jij en je fascinatie voor kunstenaars, daar zitten toch ook veel arrogante, brutale klootzakken tussen. Misschien is Femke wel gegaan voor iemand die op haar vader leek?”
“Is dat wat ze gezegd heeft?” vroeg John haar nadrukkelijk aankijkend over de rand van zijn leesbrilletje.
Elsie haalde haar schouders op en inspecteerde de broodmand waar nog een chocoladebroodje en twee zoete sandwiches te blinken lagen. “Misschien is het beter dat ik er niet al teveel over zeg. Wie weet belandt de zaak wel op jouw bureau, meneer de procureur” zei ze terwijl ze het chocoladebroodje in twee sneed en de helft ervan teruglegde.
“Wie weet, meester, maar één ding kan je me wel nog vertellen, want dat is geen onderdeel van het onderzoeksgeheim als ze zelf schuld bekent. Heeft ze gezegd hoe ze hem vermoord heeft?”
“Ja waarom”
“Omdat ik schat dat hij ondertussen zeker honderd kilo weegt terwijl zij nog altijd hetzelfde fijne tere poppetje is”
“Oh John, je hebt altijd een boontje gehad voor Femke hé” plaagde Elsie
John wilde protesteren maar Elsie ging meteen verder “ Ze heeft hem de hersenpan ingeslagen met een kip ”
“Met een kip?” vroeg John niet begrijpend
“Met een ingevroren kip” verduidelijkte Elsie. “eentje die Geoffrey zelf geslacht had”