Dat de nacht valt en niet landt
En de dag dus nooit meer komt
Kan ik nemen, mee de diepte
In die nooit echt holt, smiespelend uitvolt
Koffielepelend benemen
Kleine hapjes, kleine beetjes
Kleine meters, centi dan, en zo
gestaag dan kilo, hecto wie mag weet
Expanderen, dan verdagen
Een omvallen naar boven
Het zwerk ontvangt de vormen
En het licht stijgt langzaam op
En de bodem zegt hallo daar
Vergeet niet dat ik hier lig
En blijf liggen, blijf dan liggen
Ieder dient voor zich
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.