Kortwieking

4 sep 2024 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

tussen mijn schouderbladen

woont een vogel

die af en toe ontwaakt

en haar vleugels traag openslaat


dat is

als de structuur 

niet te dicht is

als mijn botten 

haar niet omklemmen

als ze niet vast zit

in de olie van mijn denken


maar als de wind door me blaast

dan tilt ze me op

en zweven we vederlicht

in durvende dromen hogerop


tot een icarus complex

in haastige reflex

vogel’s vleugels snoeit

en ik terug door mijn verleden ben geboeid

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

4 sep 2024 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket