ik vergeet de namen van de bomen
en van de planten
alles wat ik ooit heb geleerd
wat belangrijk leek
wat ik dacht te moeten weten
vervaagt, verdampt met het ochtendvocht
dat vlucht voor een schuchtere waterzon
als krinkelende mistbanken
zijn feiten herschapen tot gewaarwording
kruiden en planten,
bomen en bloemen,
ik voel jullie zachte kracht
jullie wilde lied
de kennis waar ik,
in krampachtige poging tot connectie
vast aan hield
is al lang te niet
en ik kom thuis in mezelf
door te erkennen
dat ik haar mag loslaten
er zijn al genoeg mensen
die kunnen meten en registreren
op vlak van voelen daarentegen
hebben we met z’n allen
nog veel te leren