niet, het is niet, niet dat ik u
weg, op stang, over de kling
of zo
wil jagen
maar jagen, dat doe ik, na.
iets, in de zin, tegenstelling met, niets.
nee, simpel, ben ik, maar niet wanneer, nee,
maar niet waarom, ben ik, moeilijk doe ik ook
toch ben ik, zo, gewoon, als.
als bakstenen, nog verpakt, in plastic, dat ook nog,
emotieloos, gekunsteld, toch ondoordacht, want soms
regent het op hen, op me, en dan wekt daar,
meestal binnen afzienbare afstand van een wekker, emotie,
maar meestal dan, in de zin van,
afzienbaar enkel toepasselijk, toepasbaar, of zegbaar over een periode,
die dan ook nog niet lang dient te zijn, laten we de afstand
betrekkelijk noemen, overbrugbaar op zijn minst mits, mits. hopelijk.
als bakstenen dus, bakstenen, bakstenen die van geen huis
weten, geven, geen thuis, welk woord dan ook heilig mag wezen, weet
van houden niet wat aan te vangen met
hem, dat is, ik, mij, mezelf, ziet u
stiekem genot hier kent geen methode, geen reden tot verbergen, want
mijn knedende handen die die bakstenen, tweemaal die, die bakstenen
met liefde de oven instuwen, duwen en iets stapelen, om de bouw,
het overzicht, uitzicht ervan, dan, aan een ander over te laten, het zou bijna durven
zeggen, als een schilderij, leest u mij af, gebruik uw vinger om mij te volgen, en
de vervalser, weet, weet ik, weet u, weet het altijd beter, is
van een doorzicht, een inzicht voorzien, dat van handen een gebaar maakt, dat
hem niet toebehoort, maar wel de ogen die zijn werk aanschouwen.
slagen, dat willen, dat kan ik
niet, het is niet, niet dat ik u
weg, op stang, over de kling
of zo
wil jagen
maar jagen, dat doe ik, na.