Ik hoop het nooit meer te voelen
Je koude hand zonder bonkend bloed
Een mutsje op je hoofd, verslagen haar
als deken over je zachte kraag
Neen, ik hoop het nooit meer te voelen
De donkere nacht die krampachtig
je lichaam verovert, de pruimenboom
die in volle bloesem lelijk lijkt
Ik droom wel over je lach, de kerselaar
die onoverwinnelijk blijk gaf van het leven
Kus de regen,
Spaar mijn herinnering