kwee tut van die klojo
die verdwaalde mol zei dat het
boven deze grond best grijs kan zijn
de aardkorst helemaal om zeep geholpen wordt
hij noemde het zelfs naar de kloten en ik
kweet hem zijn palaver ook de vuiligheid die
toen hij weer terugkwam aan zijn poten
kleven bleef die asfalt zei hij
godverdomme dat is mij
een goedje zwart ik het zag het want
zijn neus verloor het roos van blijde varkens
laisse-les faire ma chère amie la taupe zo sprak ik
weet het maat het is finaal en ze proberen
snel nog iets met glinsters bollen felle kleuren voor een kerstening
ik den Dimitri ik kruip er niet meer uit
hier is mijn thuis kent hij zijn rang
de brigadier van niemendal
slaapt lekker dicht bij jou jij ziet
zijn tranen niet je klauwt de ganse nacht
kijk nu al zijn briefpapier kapot er stond
hallo ik ben het Dimitri dan nog iets chot
vol teer hangen de letters smerig zijn ze en de
afscheidssprookjes niet meer leesbaar voor de wormen kevers noch de dieven
van mijn laatste lach
uit de reeks 'Duim voor Dimitri'