#L97205

13 sep 2020 · 148 keer gelezen · 1 keer geliket

Je schrijft over een geroosterd varken,
buren rond het open vuur in je tuin.
Vrienden noemden jou bij je naam.

Nu eet je met een plastic lepel.
Je zit op koud metaal,
herkent de dagen: maandag bonen, dinsdag rijst. 

Ik lees jouw honger naar Cubaanse koffie en warme huid.
Ooit bouwde je een huis voor een vrouw.
Jammer dat je nooit meer de sterren zal zien.

Ze houden jou als een hond
maar als ik pijn heb en bloed, leer jij me
drankjes van honing en limoen. 

 

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

13 sep 2020 · 148 keer gelezen · 1 keer geliket