Zo moe op het strand
In rust op het zand
Het wemelt van mensen
Zon likt aan mijn wensen
Op zoek naar de rust
Weet wat ik niet lust
Geen mens of geen dier
Geen levende zier
Veel zand en veel zee
Neemt onrust ver mee
Legt plat het gedenk
Oh wat een geschenk
Dan komen er woorden
Van binnenste oorden
Dan rolt ook een traan
Laat los en laat gaan
Dan sta ik terug op
En recht weer mijn kop
Ik golf weer als vloed
Met stapjes vol moed
Neem deel aan dit leven
Terug tijd om te geven
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.