De ondergrondse parkeergarage lag er verlaten bij. Het licht van de tl lampem bescheen de blinkende bolides die er stonden. Af toe waaiden er klanken klassieke muziek door de ruimte, en golven gelach. De enige wagen die uit de toon viel was de donkerblauwe golf die op het einde van de rij luxe wagens stond. Magdalena raapte haar moed bijeen en stapte uit. De naaldhakken waren een foltering, maar het was een nodige: De leeuw moest zwijgen! ze liep met vaste tred naar de lift.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.