de regen regent ons tot
dansende regendruppels tegen
het raam
we stromen als tranen in
en rond
en door elkaar
het is zo donker in het
donker vinden we
de nacht niet
zelfs de straten lopen
verloren vensterbanken
blijven leeg
ik kan niet
ik durf niet goed
hoe ik sterk in
'mijn zacht zijn' moet
leer je me dit
stukje zijn
leer je me
stukjes jij
zelfs de straten lopen
verloren vensterbanken
blijven leeg