de medaille komt er vandaag weer aan wees maar zeker
gewoon beneden gaan halen olympiër zoals altijd gewoon met
die dikke gouden plak straks staan zwaaien op een drietrapje
armen omhoog lachend zo’n zuivere overval van vreugde.
duwt skistokken samen af, sist onder strijkende latten de
vlagjes buigen door, slaan met eerbied op de grond als je
hi-five met ze doet en verend door knieën in de bochten gaat je
houdt heel erg focus kampioen daar in Garmish Partenkirchen.
de heuvel ligt sneeuwrazend aan je voorhoofd zweet
onder een schoolse wollen kindermuts met dan plotsklaps
een afzwaaiend been waarmee je stijf als een clown dag
lijkt te zeggen een flauwe grap als alles opwaait in wit eerbetoon.
op de flank glijdt je als lappenpop verder de goede richting uit
zonder tonus de gouden eindstreep tegemoet op je rug
zoals in bed nog eens omdraaien voor je opstaat, koude onzeglijke
cirkels, jammerde sneeuw beklaagde als plakkerig pap je dood.