we hebben woorden
in het wild
de zomer is een blinde vlek
er is geen
bescherming tegen onbedoeld aanraken
we hekelen elkaars verzamelwoede
gestaag gaat laat over in voortdurend
meer is minder
alles moet weg
we staan niet stil snijden
stukken af
het verse asfalt voelt beduimeld
de splijtzwammen als kinderonveilige sluiting
het licht glijdt ons als vinders uit de vingers
mijn geliefde terdoodveroordeelde
we zullen de stootvoegen vullen met roostertjes
de formule voor eeuwigheid blijkt 100% oplosbaar
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.
12 mrt 2021
· 12 keer gelezen
· 0 keer geliket