Zag ik oma graag?
Ik herinner het me niet. Mijn moeder hield niet van haar moeder dus hield ik niet van mijn oma. Zo denk ik dat het is gegaan.
Zo ging ze naar Gent; met één hand in de lucht waarvan de duim de liftende woorden sprak. Neem ons mee aub! Met de andere hand hield ze mij op afstand, rijdende auto's zijn een gevaar, zelfs als ze geen snelheid halen.
Liften naar oma deed mijn moeder omdat er geen geld was. Dat zei ze me. Nu vermoed ik dat ze loog. Er waren immers gratis treintickets beschikbaar, voor het hele gezin. Waarschijnlijk kreeg ze geen kaartjes van mijn vader. Zij toonde dat ze zich kon verplaatsen zonder hem maar kon ze werkelijk zonder hem?
Zag ik haar graag? Zag ik hem graag? Ik herinner het mij niet.
De geschiedenis is altijd daar!
Zag ik omi graag? Ik herinner mij van haar dat ze de trap opklom, ik naast haar helemaal naar boven, op zolder stond wat ik zo graag wilde aanraken: de gitaar van Baloe.
Omi droeg de gitaar naar beneden en in de klankkast zat ik verscholen. Ik hield van al wat ik hoorde en voelde; haar stem die de zon liet zakken en de snaren die mijn vingers vonden.