mijn lichaam zingt
ademt in cadans met alles wat ik voel
elke stap een slag
elke ademhaling een woordloos gedicht
dat ik probeer te volgen
ik ben niet altijd thuis in dit lijf
soms wring ik
raak mijn huid
voel de grenzen knellen
als een taal die ik niet ken
alles trilt
ritmes kruipen door mijn spieren
zinnen die ik niet kan spreken
alleen voelen
mijn borst
een ruimte vol genegeerde gedachten
die soms breken als glas
en in stilte versplinteren
mijn voeten raken de aarde
niet altijd stevig
soms wiebelig
maar vast genoeg om even te blijven
diep te luisteren
ik adem, zoek een ritme
de woorden achter mijn ribben
de taal van pezen en botten
elke spanning een fluistering
elk tikken van mijn hart
een kompas
dat me terug naar binnen brengt
hier
in deze ruimte van huid en lucht
leer ik een taal zonder woorden
mijn lichaam als een gedicht
dat ik langzaam leer begrijpen
Mephis (aka) Evelyn Mérida