Madeliefjes zonnebaden in het licht
terwijl ze haar sandwich smaakt
in compagnie van “De meisje”
Een jongeman vraagt haar
in de taal van Jacques Brel
of ze kunnen maken een chanson
op de bank aan de fontein
In het grasperk tussen de struiken
met het gezang van de vinken en lijsters
kabbelen hun klanken mee
De rozen in de schaduw van de stilte
de boomblauwtjes en irissen
in het blauw van haar jas
brengen tot leven hun zinnen
vol lentegeuren
De madeliefjes in de lichtval
de rozen in de schaduw
het meisje met de roman
genieten in de Jardin du Botanique
Of hun chanson zal vibreren
op de tong van de songwriter
weten ze niet, wel dat routine
zomaar kan verkleuren