In een waas van ochtendvocht
kronkelt een stenen slang
langs verwelkte wolken
In de waan van ochtendstond
vlucht mijn hoofd
door gedachten en dauw
Ik omarm het wezen van de dingen
en loop de drukte
van me af
In een waas van ochtendvocht
kronkelt een stenen slang
langs verwelkte wolken
In de waan van ochtendstond
vlucht mijn hoofd
door gedachten en dauw
Ik omarm het wezen van de dingen
en loop de drukte
van me af
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.