Wat voorafging...
Mathis heeft nachtmerries... Erge nachtmerries. Na zijn avontuur in het zwembad en een afschuwelijke eerste schooldag, kan hij het gevoel dat er iets moet veranderen niet van zich af zetten...
Wanneer ik alles weer helder zie, zijn mijn mama en zusje verdwenen. Naast me in de auto zit...mijn vriendin. Met een ijskoude blik rijdt ze door de donkere straten, ze zegt geen woord. 'Ik ben zo blij dat ik je zie', stamel ik. Geen antwoord. Onbewust controleer ik haar snelheidsmeter en schrik me een ongeluk. We rijden meer dan honderdvijftig kilometer per uur. Honderdvijftig. 'Waarom rijd je zo snel?' roep ik boven het gieren van de motor uit. Ze antwoordt niet en drukt nog harder op het gaspedaal. Met beide handen klamp ik me vast aan de passagiersstoel en doe mijn ogen dicht.
Dan voel ik hoe de auto vaart mindert. Voorzichtig doe ik mijn ogen een heel klein stukje open en zie de huizen in mijn straat. 'Alles komt wel goed. Geloof me.' De stem die ik hoor is niet die van mijn vriendin. Toch klinkt ze vertrouwd, alsof ik ze al jarenlang ken. Vooraan in de auto hangt een luchtverfrisser, zo'n kerstboompje dat een lekkere geur verspreidt. Ik snuif diep en ruik lavendel. Mmm, mijn favoriete geur. Dan werp ik een blik op degene van wie de stem afkomstig is. Een meisje met lichtbruine krullen die bij elkaar worden gehouden in een dot. Hoewel ik geen flauw idee heb wie ze is, komt ze me toch bekend voor. Waar heb ik haar eerder gezien? Ik pijnig mijn hersenen terwijl we langzaam de oprit van mijn huis opdraaien. Ik wil uit de auto stappen, maar ze blijft doorrijden. Terwijl ze langzaam verder rijdt, draait ze haar hoofd en kijkt me aan met haar lichtblauwe ogen. 'Vertrouw me', zegt ze. En ze rijdt recht door de garagepoort heen.
Dinsdag, 2 september
Met een pijnlijk bonkend hoofd schiet ik wakker. Het gezicht van het meisje staat op mijn netvlies gebrand, net zoals de klank van haar stem. Haar opgestoken krullen, de lichtblauwe ogen die me vriendelijk aankijken... Het gevoel dat ik haar al eens eerder heb gezien overspoelt mijn hele lichaam. Wie is ze toch? Mijn gedachten draaien rond in kringetjes maar vinden geen oplossing. Het doet er niet toe, denk ik bij mezelf. Ik heb al een vriendin en ik hou erg veel van haar. Het zou stom zijn om haar ongerust te maken voor een onbekend meisje. Ik laat me in bed zakken en sluit mijn ogen. Langzaamaan doezel ik weg, ik zweef ergens tussen droom en werkelijkheid. Met een schok besef ik waar ik het meisje eerder heb gezien. Onmogelijk! Hoe komt ze in godsnaam in mijn droom?!
Wil je meer lezen?
Maanziek, fragment 1: http://azertyfactor.be/tekst-lezen/5721/maanziek-fragment-1-uit-het-boek-maanziek
Maanziek, fragment 2: http://azertyfactor.be/tekst-lezen/5760/maanziek-fragment-2-uit-het-boek-maanziek
Maanziek, fragment 3: http://azertyfactor.be/tekst-lezen/5828/maanziek-fragment-3-uit-het-boek-maanziek
Blijf je graag op de hoogte van de avonturen van Mathis? Volg 'Maanziek' dan op Facebook (Maanziekhetboek) en Twitter (Maanziek_boek)