Nee, vandaag geen beschouwingen over het vak van de beenhouwer en zijn gekende verkooptechnieken.
Wel, en wie had dat gedacht, over Staatssecretaris Francken, die als geen ander de kunst verstaat om met woorden in te hakken op Jan en alleman. Er is natuurlijk wel een onderwerp te vinden dat meer tot de verbeelding spreekt, maar soms worden er grenzen oververschreden, zelfs in het... asiel en migratiedebat.
Staatssecretaris Francken zet de herhuisvestingen tijdelijk on hold. Omwille van de 'opstoot' van assielaanvragen. Nochtans heeft dezelfde Staatssecretaris, in alle stilte, beslist om tegen 1 januari 2019, een groot deel van de Lokaal Opvang Iniatieven (LOI) in de gemeentes te schrappen. De indianen zouden zeggen, deze blanke man spreekt met een gespleten tong.
Wat er nu gebeurt , stond in de sterren geschreven. Opvangplaatsen schrappen en dan zeggen dat er geen plaats is. Er zelf voor zorgen dat Europese afspraken niet kunnen nageleefd worden, il faut le faire.
In de verste verte geen journalist te vinden om even doortastend door te vragen. Dus operatie geslaagd, geen haan die er over gekraaid heeft.
Ome Rik weet het ook wel, het asiel en migratiedossier is een zéér moeilijk dossier. Maar zoals gezegd, er zijn grenzen. Het moet me van het hart.
11 november is de honderdste herdenking van het einde van WO I. Hopelijk wordt er dan ook gesproken over de 1,5 miljoen Belgen die naar Frankrijk of naar het neutrale Nederland zijn gevlucht.
Luidkeels wordt er heden ten dage geroepen dat de waarden van de verlichting verdedigd moeten worden.
En wat met het verdedigen van de christelijke waarden?
in Jezus naam!
Mag het iets meer zijn?