Met een voorgewende achteloosheid
raakte ze me waar het pijn deed
ze noemde me dochter
alsof frustratie geen naam heeft.
Ik herinner me alles
maar evengoed bijna niets
er is een gevoel dat aan haar kleeft,
onmacht vermengd met verdriet.
Alles zit in mijn hoofd,
dat heeft zij me geleerd,
dat heb ik jarenlang geloofd.