Jouw zoemend gezang ademt witte strepen in de lucht
schaduwen wuiven een mist van licht
mijn gezicht een klapperend kluwen klauwen.
Een spin weeft boomtoppen tot speldjes
kopjes die ook zonder zorgen thee schenken bedenken zich net iets te laat
dat ook dit weer voorbij gaat.
Planten zuigen liedjes uit bloed
een man lacht verdacht
spiegels reiken mij scherven.
Ik wil meer breken.